De 10 Keramische Kunstenaars In Groot-Brittannië Die Je Moet Kennen Over
Lucie Rie
De in Oostenrijk geboren Britse studiokamaker Dame Lucie Rie werd in 1902 in Wenen geboren. Ze kwam in 1938, na de oorlog een workshop pottenbakken en knopen maken geopend. Rie doceerde aan de Camberwell School of Art van 1960-1971 en speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van Brits atelierkeramiek naast Bernard Leach en Hans Coper, met wie zij vrienden was. Als een van de meest innovatieve pottenbakkers van de 20ste eeuw ontving Rie in 1968 een OBE, een CBE in 1982, en werd ze in 1991 tot Dame gemaakt. Haar werk, geïnspireerd door het oude Romeinse aardewerk, reizen naar Frankrijk en Italië en de harmonieuze architectuur geïnspireerde ontwerpprincipes van Wiener Werkstätte, is direct herkenbaar en zeer inbaar. Rie's verfijnde creaties werken in steengoed en porselein en onderscheiden zich door hun naadloze integratie van vorm en decoratie, waardoor haar werk een unieke dynamische kwaliteit krijgt.
Werpkruik door Lucie Rie (YORYM-2004.1.73) | © Courtesy of The Estate of Lucie Rie / York Museums Trust via Wikimedia Commons. (CC-BY-SA 3.0) / Flickr
Rupert Spira
Rupert Spira kwam eind jaren zeventig en begin jaren tachtig op het gebied van keramiek, nu vertegenwoordigd in particuliere en openbare collecties over de hele wereld. Zijn vroege ervaringen met het materiaal werden sterk beïnvloed door zijn training onder Henry Hammond en Michael Cardew, die worden beschouwd als de oprichters van de Britse Studio Pottery-beweging. Hij werd later beïnvloed door de leer van de Amerikaanse spiritualist Francis Lucille, die Spira's bestaande interesse in filosofie en meditatie verder ontwikkelde. Spira's technische bekwaamheid stelt hem in staat om op een monumentale schaal te werken met behoud van de ingewikkelde aandacht voor detail en decoratie die aanwezig is in zijn kleinere werken. Spira heeft ook poëtische teksten op het oppervlak van een aantal van zijn werken opgenomen, waarvan hij sommige zelf schrijft. Het is deze elegante combinatie van poëzie, vorm en oppervlak in Spira's werk die hem plaatst in het hart van de hedendaagse Britse studio-keramiekbeweging.
Untitled by Rupert Spira, Waithman Street | Hans Coper
Invloedrijke studiomaker Hans Coper kwam in 1939 naar Duitsland als vluchteling uit Duitsland. Hoewel hij nauw samenwerkte met Lucie Rie op haar aardewerk in Albion Mews, en naast haar doceerde aan de Camberwell School of Art , hun werk verschilt dramatisch. Het werk van Coper is abstract en beslist niet-functioneel. Zijn stijl markeerde een breuk met traditionele technieken zoals gebruikt door Leach en Rie, en vestigde Coper als een leidende figuur in de 20e-eeuwse beweging van studiokeramiek. Hoewel sculpturaal van aard, werden de werken van Coper typisch op een pottenbakkerswiel gegooid en later met de hand veranderd om meer abstracte vormen te creëren die textuur en kleur toevoegen. Zijn potten zouden ook herkenbare vormen aannemen. Coper's werken werden voor en na zijn dood op grote schaal verzameld en zijn te vinden in grote musea over de hele wereld, zoals het Victoria and Albert Museum en het Metropolitan Museum of Art, evenals tal van privécollecties.
Thrown Bottle van Hans Coper ( YORYM-2004.1.807) | © Courtesy of The Estate of Hans Coper / York Museums Trust via Wikimedia Commons. (CC-BY-SA 3.0)
Jennifer Lee
De in Schotland geboren Jennifer Lee begon haar artistieke carrière in zowel keramiek als tapijten. Ze koos ervoor om in 1980 haar kleermateriaal te maken terwijl ze studeerde aan het Royal College of Art in Londen, en is sindsdien uitgegroeid tot een prominente figuur in het hedendaagse Britse atelierkeramiek. Al vroeg geïnspireerd door een beurs in de Verenigde Staten, waar ze keramische kunstenaars bezocht, en later door reizen door onder andere de VS, Europa, Egypte, India, Australië en Japan, zijn de potten van Lee allemaal handgemaakt en gekleurd met behulp van metaaloxiden die aan de klei voordat het wordt gevormd. Issey Miyake werkte samen met Tadao Ando aan de tentoonstelling
U-Tsu-Wa , een grootschalige installatie in de Miyake Issey Foundation, 21 21 Design Sight in Tokio. Jennifer Lee werd uitgenodigd om deel te nemen aan de show door Issey Miyake met een weergave van keramische potten die op het oppervlak van een kristalheldere plas water leken te zweven. Lee's werk wordt verzameld door prestigieuze locaties zoals het Metropolitan Museum of Art in New York en ze exposeert regelmatig in Londen, Sydney, Japan en Los Angeles. Ruth Duckworth
Beeldhouwer en pottenbakker Ruth Duckworth speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van Brits atelierkeramiek in de tweede helft van de 20e eeuw, naast tijdgenoten en medevluchteling Lucie Rie. Door klei te benaderen als een sculpturaal medium veranderde ze de manier waarop mensen dachten over het materiaal en het gebruik van keramiek buiten een functioneel vermogen. Geraffineerde schepen, figuratieve sculpturen en installaties creëerde Duckworth, verkende de capaciteit van het materiaal om werken te creëren op verschillende schalen, waaronder kleine porseleinen vaten, abstracte aardewerk wandpanelen en grote locatiespecifieke installaties. Ongeacht de schaal echter onderscheidt Duckworth's werk zich door haar begrip van vorm, proportie en ruimte. Als een non-conformist in zijn hart, vocht Duckworth hard om internationaal respect te verwerven als beeldhouwer wiens belangrijkste medium klei was. Haar werk is nu te vinden in de meeste internationale museumcollecties, zoals het MoMA in New York City. <<<<<<> <> <>> <>> <> <> Leach
Bekend als de vader van het Britse atelierwerk, de invloed van Bernard Leach op de kunstvorm was diepgaand en langdurig . Vanuit zijn St. Ives-studio was Leach de pionier van het concept van de kunstenaar / pottenbakker en navigeerde hij door het woelige water tussen vorm en functie, kunst en ambacht. Zijn werk werd gekenmerkt door zijn eenvoudige utilitaire stijl; hun ruwe natuurlijke glazuren en functionele ontwerpen hadden een stille schoonheid die een contrapunt vormde van het fijne keramiek van vorige generaties. Leach werd erkend voor zijn werk met een CBE in het Verenigd Koninkrijk in 1962, en zijn atelier is vandaag nog steeds open, met workshops voor pottenbakkers die graag willen leren van zijn democratische en ingetogen esthetiek.
Studio Ceramics van Bernard Leach (YORYM-2004.1 .2022) | © Courtesy of The Estate of Bernard Leach / York Museums Trust via Wikimedia Commons. (CC-BY-SA 3.0)
James Tower
James Tower's werk vertoont een verscheidenheid aan bekwame benaderingen van de keramische discipline, waaronder huishoudelijk aardewerk, terracotta beeldhouwwerk en grote abstracte vormen kunstig geglazuurd zodat ze meer als drie lijken -dimensionale schilderijen. De subtiele reeks visuele effecten en ontwerpen gepresenteerd in de decoratie van Tower's werk is kunstzinnig gecombineerd met de bijna primitieve aard van hun constructie. Deze tegenstelling lijkt te zijn ontstaan door zijn focus op artistieke expressie over materiaal al vroeg in zijn carrière. Ingeschreven op de oppervlakken van kommen, borden en vaten De ontwerpen van Tower transformeren hun gastheren van functionele keramische vormen in kunstwerken. De belangrijkste invloeden in het werk van Tower omvatten Clifford Ellis, de directeur van Bath Academy of Art waar hij doceerde, Henry Moore en de Engelse modernisten. Het duurde lang voordat Tower een gevestigde exposerende kunstenaar werd, maar zijn echt unieke benadering heeft ertoe geleid dat zijn werken op grote schaal zijn verzameld.
Hill Arches door Henry Moore, een inspiratie van James Tower | © E-mail: Ewen Henderson
Ewen Henderson studeerde keramiek onder Hans Coper en Lucie Rie aan de Camberwell School of Art, maar zijn eerste liefde was schilderen en beeldhouwen. Deze vroege invloeden zijn duidelijk aanwezig in zijn werk in keramiek en waren gedurende zijn hele carrière een constante. Hoewel hij begon met het werken met gegooide vormen, verhuisde Henderson al snel van het pottenbakkerswiel om zich te concentreren op handgebouwde vormen, omdat deze techniek veel meer vrijheid voor expressie bood. Bijkomende invloeden in Henderson's werk omvatten oude culturen tot geologische vormen en Britse landschappen. In zijn praktijk streefde hij ernaar klei als een medium op zichzelf te onderzoeken, waarbij hij de tactiele eigenschappen van het materiaal benadrukte. In veel opzichten waren zijn gescheurde, gefragmenteerde en complexe keramische structuren de driedimensionale formaties van zijn aquarel- en gouacheschilderijen en collages.
Pinched, Coiled pot van Ewen Henderson (YORYM-2004.1.1377) | © Courtesy of The Estate of Ewen Henderson / York Museums Trust via Wikimedia Commons. (CC-BY-SA 3.0)
Gordon Baldwin
Gordon Baldwin, student aan de Central School of Art and Design, had al meer dan 50 jaar een succesvolle carrière als keramist. Zijn aanpak werd beschreven als een 'niet-zoektocht naar schoonheid', wat resulteerde in grote, geabstraheerde, handgebouwde schepen in steengoed die vervolgens bedekt waren met wit glijden om een blanco canvas voor penseelvoering te creëren. Met opvallende lineaire en organische eigenschappen onderzoeken de werken van Baldwin de relatie tussen binnen- en buitenruimte. Zijn werken, bijna ongemakkelijk, eisten aandacht voor de vaardigheid die ze vertoonden, vooral in zijn meesterlijke combinatie van beeldhouwkunst en schilderkunst. Op deze manier daagde Baldwin de theoretische verschillen tussen 'kunst' en 'ambacht' op het gebied van keramiek uit, een debat dat tot op de dag van vandaag voortduurt. Baldwin ontving in 1992 een OBE en wordt algemeen erkend als een invloedrijke Britse studiokamerist met werk dat in openbare collecties over de hele wereld wordt vertegenwoordigd.
Richard Slee
De bekroonde kunstenaar Richard Slee is een van de belangrijkste hedendaagse studio-keramisten van Groot-Brittannië , vooral bekend om zijn kleurrijke Disney-achtige creaties die de noties van de traditionele studiokeramiekbeweging trotseren. Slee's werk is ook de sleutel tot het voortdurende debat over de positie van bepaalde 'ambachtelijke' materialen zoals klei in de hedendaagse beeldende kunst, en verdedigt de geldigheid van het materiaal als een artistiek medium. Slee's eclectische creaties bevatten sterke verwijzingen naar de hedendaagse cultuur, terwijl het gebruik van decoratie, symboliek en versiering in zijn werk zijn eigen passie toont voor het 'grote huis' en het huiselijke interieur. Meer recent begon Slee zijn ideeën te vertalen naar andere media zoals glas, in samenwerking met meester-glasmaker James Maskrey in het National Glass Center in Sunderland. Slee-exposities over de hele wereld zijn aanwezig in tal van internationale collecties zoals de British Council (UK) en het Corcoran Museum of Art (Washington DC).
Richard Slee glazen tentoonstelling | © Craft Scotland / Flickr
