10 Klassieke Gerechten Van Het Eiland Malta

De Maltese keuken is typisch mediterraan in die het is sterk afhankelijk van lokaal verkrijgbare producten zoals tomaten, honing, olijven en andere groenten. Culinaire invloeden omvatten een mix van Siciliaanse, Franse en Noord-Afrikaanse keukens, hoewel de Britse bezetting ook zijn sporen heeft nagelaten: de lokale bevolking geniet erg van hun thee geserveerd met een scheut melk. Hier zijn tien van onze favoriete Maltese gerechten die het eiland en zijn rijke culturele erfgoed vertegenwoordigen.

Hartige gerechten

Soppa tal-armla (de soep van de weduwe)

De onweerstaanbare geur van authentiek thuis koken is moeilijk, niet op te merken als je voor het middaguur door de smalle straatjes van een typisch Maltees dorp loopt. Tot een halve eeuw geleden zouden de Maltese vrouwen hun bouillon verlaten om langzaam en onbewaakt te koken op hun kleine paraffine-kachels vanaf halverwege de ochtend.

Is-soppa tal-armla wordt beschouwd als de meest traditionele Maltese soep. Vroeger werd het gemaakt door arme weduwen van de goedkoopste groenten als een warm en gezond alternatief voor rijkere eiwitmaaltijden. De inhoud ervan is meestal groene en witte groenten, aardappelen, wortelen, bonen, erwten, bloemkool en andere, allemaal gemengd met tomatenpuree (lokaal: kunserva ). <> In Malta waren soepen niet altijd bedoeld als een starter - heel vaak waren ze bedoeld om zelf een voedzame maaltijd te vormen, en vaak werd de soep weer gegeten voor het avondeten met een gepureerd ei, om het meer substantieel te maken, of geserveerd met een

ġbejna (een kleine Maltese kaas), vaak gemaakt door de weduwen zelf. Torta tal-Lampuki

De

lampuka (ook bekend als de kleine dorado, goudmakreel of mahi -mahi ) is een glinsterende zilveren en gouden vis die van eind augustus tot begin november tussen Malta en het zustereiland Gozo zwemt voordat hij zijn weg naar de Atlantische Oceaan aflegt. De Maltese zijn dol op hun lampuki , en als ze in het seizoen zijn, is het zeer waarschijnlijk dat je lampuki -venters door de straten dwaalt met hun kleine busjes die roepen: Lampuki ħajjin! Dit betekent letterlijk vertaald 'ze leven!', Met de nadruk op de versheid van de vis. Verse vis heeft vaak heldere ogen en rode kieuwen. Deze populaire vis kan op verschillende manieren worden gekookt: ofwel gebakken of in de oven gebakken en over het algemeen gepresenteerd met een rijke tomatensaus, gemengd met kappertjes, uien, olijven en verse kruiden. De favoriet van een local om lampuki

te koken is om er taart mee te maken - in combinatie met spinazie, olijven en andere ingrediënten die een Maltese huisvrouw in de keuken kan hebben. Omdat lokale recepten meestal van moeder op dochter worden doorgegeven, is niet elk gezinsrecept hetzelfde. Als je Malta in het seizoen bezoekt, probeer dan een lampuki

taart van Bezet Bee in Msida. Bezoek voor de vangst van de dag het Ix-Xlukkajr restaurant in het schilderachtige vissersdorpje Marsaxlokk. Torta tal-Lampuki | © ilovefood Timpana

De

timpana

is beslist geen goede keuze voor gewichtbewuste mensen. Het recept wordt verondersteld te zijn aangepast aan de Siciliaanse keuken en is - laten we eerlijk zijn - macaroni ingesloten in een gebakje. Traditioneel werd het gerecht bereid op een zondagse maaltijd, maar dit was in een tijd dat vrouwen nog steeds hun grote dienbladen met voedsel meenamen naar de gemeenschappelijke ovens in de dorpsbakkerijen. De timpana

wordt tegenwoordig bereid als voorgerecht voor de kerstlunch, gevolgd door kalkoen. Het is bereid met penne-vormige pasta, gemengd in een rijke tomaat en gehakt saus, gemengd met eieren en kaas. Ten slotte wordt het hele mengsel in een kruimeldeeg gebakken en afgedekt met een schilferachtig bladerdeeg. Timpana | © Christine Spiteri Pastizzi

Pastizzi

(enkelvoud,

pastries ) zijn de populairste hartige snack op de eilanden. Ze moeten in de 18e eeuw al erg geliefd zijn geweest, zoals scheepsdocumenten van toen naar verwezen naar cheesecakes en gebak, vergelijkbaar met moderne pastizzi . zien eruit als croissants, maar worden gerold in een schilferachtig gebakje, gevuld met ofwel zoute ricotta of papperige erwten. Ze worden meestal gekocht in kleine winkeltjes of pastizzeri

, genesteld in bijna elke hoek van elk dorp. De beroemdste pastizzeria in Malta heet Crystal Palace (in Rabat, Malta) - bekend bij de lokale bevolking als

Tas-Serkin , de bijnaam van de eigenaar. De populariteit van de winkel is niet alleen te danken aan het feit dat ze de beste pastizzi maken, maar omdat de winkel altijd geopend is. Dit is handig voor jonge clubbers die vaak in de buurt zijn voor disco's, en komen langs voor een snack 's avonds laat (of vroeg in de ochtend). Zorg ervoor dat je geniet van je pastizzi met een klassieke kop thee of een flesje Kinnie (Malta's eigen friszure frisdrank met een frisse smaak).

Fenkata (Konijnenstoofpot) Konijnenvlees was in de Middeleeuwen relatief betaalbaar en werd beschouwd als het 'rundvlees van de lagere klassen'. In feite werden zowel konijnen als hazen in grote hoeveelheden bejaagd tot verboden door de Ridders van Sint-Jan om de magere bronnen van het eiland te beschermen. Het gerecht werd populair na het opheffen van het jachtverbod in de late 18e eeuw, en vandaag is het een konijnenrecept dat de titel van 'nationale schotel' claimt. A

fenkata

bestaat meestal uit twee gangen - het eerste gerecht zou een enorme kom spaghetti zijn, gegooid in een konijn, ragu, wijn en kruiden. Het tweede gerecht zou het eigenlijke konijnenvlees zijn, gekookt in een vergelijkbare saus, geserveerd met erwten en friet. Een van de meest authentieke plaatsen om te proberen

fenkata is United Bar in Mġarr (Malta). Fenkata (Rabbit Stew) | © United Restaurant The Sweet Dishes Het Maltese menu bevat niet veel zoete gerechten en desserts, omdat de hoofdgerechten meestal werden gevolgd door vers fruit of lokale kazen, zoals

ġbejniet

. De desserts die we nu kennen, worden meestal geleend, en de meeste lijken op die op Sicilië.

Gagħaq tal-għasel (honingraatringen of stroopjes) De honingring is een traditioneel Maltees snoepje, dat veel wordt geassocieerd met de Carnaval en Kerstmis. Het is een ringgebakje gevuld met qastanija

, een mengsel van marmelade, suiker, citroen, sinaasappels, gemengde kruiden, kaneel, vanille en siroop. Dit dessert dateert uit de 15e eeuw en is nog steeds veel genoten door de lokale bevolking, meestal geserveerd met een rond glas wijn of een warme kop thee. Ze zijn niet erg moeilijk te maken, maar vereisen nogal wat tijd en geduld om te bereiden. Qagħaq tal-Għasel

kan worden gekocht bij elke supermarkt of plaatselijke banketbakkerij, hoewel Caffe Cordina in Valletta alom geprezen wordt de beste plaats om de kleverige lekkernij te proeven. Qagħaq tal-Għasel | © ilovefood Pudina tal-ħobż (broodpudding)

De Maltees uit de 18e eeuw was arm en brood werd als het belangrijkste voedsel beschouwd - in feite werden zelfs sommige pensioenen in brood betaald. Dus, om hun voedsel te redden, lieten ze oudbakken brood om te weken, en veranderden het in een zoete pudding door het toevoegen van sultanarozijnen, gekonfijte schil en chocolade om de smaak te verzachten. Tegenwoordig wordt deze lekkernij beschouwd als te tijdrovend om te maken, en helaas steeds minder populair. Kerstlogboek In continentale Europese landen, zoals Duitsland, Frankrijk en België, het traditionele kerstlogboek (of Buche de Nöel) is gemaakt van een Italiaans biscuitgebak, omhuld met chocolade. De Maltese versie bestaat echter uit gemalen koekjes, gedroogde kersen, noten en likeur, samen gemengd in gecondenseerde melk, vervolgens gerold in de vorm van een blok en bekleed met gesmolten chocolade. Het wordt 's nachts gekoeld en geserveerd in ronde plakjes aan het einde van de kerstlunch.

Kwareżimal

De meeste Maltezen vastten door zichzelf vlees te ontzeggen op woensdag en vrijdag. Ze vermeden ook snoepjes. De

kwareżimal

(afgeleid van

quaresima

voor de veertig dagen van de vasten) is synoniem met het vastenseizoen. Hoewel recepten de neiging hebben te variëren, wordt het traditioneel bereid met amandelen, honing en specerijen, die noch vet noch eieren bevatten. Als een koekje, de

kwareżimal is vrij groot langwerpig van vorm, ongeveer 15 cm bij 5 cm breed en 2 cm dik. Hoewel Lenten-regels niet langer worden geëist, is de kwareżimal nog steeds in trek, vooral rond Lent en Pasen periodes, zoals traditie dicteert. Tegenwoordig worden ze warm geserveerd en moeten ze worden genoten met ongezouten pistachenoten of gehakte geroosterde amandelen bovenop, of een draadje lokale honing. Kwareżimal | © ilovefood Kannoli (met ricotta gevulde cornets)

De kannoli zijn eenvoudig gefrituurde gebaksbuizen gevuld met gezoete ricotta, soms gekonfijte schil, en glazuur bovenop. Ze worden over het algemeen geserveerd in de beste cafés van het eiland. In Fontanella in Medina worden ze alleen op zon- en feestdagen geserveerd.

Kannolo | © Paolo Piscolla / WikiCommons