Europa
We kunnen een cuppa vermoorden | © Factorylad / WikiCommons
De Aussies hebben het platte wit misschien aan ons voorgesteld, maar het heeft geen zin om een Brit uit een goede oude kop koffie te praten. We houden ervan. Niet de kruidenfantasieën - we willen bouwersbrouwsel, de kleur van hij-man. Bovendien wordt niemand bekritiseerd over het aantal kopjes thee dat ze in dit land drinken. Eén, drie, negen; het enige dat we
zullen oordelen, is welk merk thee je drinkt en de volgorde waarin je de melk hebt gezet. Drinken in een pub ... Niet zo anders dan ontspannen met een kopje thee, echt . Het is bekend, en vaak om de hoek. Of het nu binnen in de donkere houten lambrisering en doorweekte tapijten is, of buiten in de biertuin op een zomerdag, de pub is als een gemeenschappelijke woonkamer in uw buurt. Als zodanig is er geen geschikt moment om te beweren dat u in de pub aanwezig bent: lunch voor bier, zestien voor wijn of een 9.30 slaapmutsje - u hebt geen reden nodig. Het komt er allemaal op neer, hoewel ... We drinken ontzettend veel ...
Slechts één pint voor ons | © RichardRiley / Flickr
... van alcohol - dat wil zeggen. Als we geen thee drinken, drinken we alcohol. Bier, wijn, cider, sterke drank, alcoholische ijslolly's - het is een traktatie. En natuurlijk hebben we geen excuus nodig: brunch is nu bodemloos, het weekend begint op woensdag en er zijn gin-distilleerders die sneller opduiken dan paddestoelen na regenval. Het maakt deel uit van ons DNA, iets wat we vooral goed doen wanneer we naar het buitenland reizen. En nee, we zijn niet van plan om binnenkort op te geven.
Niets om over te praten behalve het weer ...
Kom op, je hebt ons weer gezien: bewolkt met kans op grijs, 70% kans op buien, bovenkant 17 met soms
potentieel
late zon. Het weer verandert vaker van gedachten dan Trump, dus vergeef ons dat we erover willen klagen omdat het eerlijk gezegd duur kan zijn om iedere maand een nieuwe paraplu te kopen.
Op een vakantie tot een frisse vakantie gebrand ...
Heeft iemand de factor 50 gezien? | © Andrew / Freestockpro En vanwege het eerder genoemde gebrek aan glorieuze zonneschijn, is het geen wonder dat zoveel Britten zo gemakkelijk verbranden. Het is overduidelijk wanneer iemand op vakantie is geweest en verwaarloosd heeft te geloven dat factor 50 om een reden is uitgevonden. We zullen zeggen dat je gloeiend bent, terwijl we in feite bedoelen: 'Je bent zo rood als de tomaat in mijn caprese'. #spotthebritabroad We zijn dol op wachtrij ...
Niemand doet het beter | © Lars Plougmann / Flickr
We doen het heel goed. Neem bijvoorbeeld de wachtrij van Wimbledon: mensen kamperen dagenlang op gras voor tickets waarmee ze in wezen meer gras kunnen kijken. Een theorie voor de oorsprong van dit 'geciviliseerde gedrag' komt voort uit de wereldoorlogen en het rantsoeneren van alledaagse goederen; wachtrijen betekende effectief dat iedereen een deel van de beperkte voorraden kon krijgen. Het vormde zo ideeën over fatsoen, en we staan nu in de rij voor wat dan ook. De bank, het postkantoor, de bar, we sluiten ons zelfs aan bij een lange rij, in de hoop dat er iets goeds aan de voorkant is.
We verontschuldigen ons in overvloed ...
Als je nog geen Brit hebt gehoord zeg het woord 'sorry' in de afgelopen twee uur ten minste vijf keer, u kunt beter uw locatie-instellingen controleren. Sommigen zeggen dat het komt omdat we ons verantwoordelijk voelen voor ons vreselijke weer en voedsel, dus we voelen de behoefte om ons voor alles te verontschuldigen: vroeg zijn, te laat zijn, niezen, de rekening vragen, oogcontact maken tijdens seks, seks hebben, Nigel Farage.
We zijn te beleefd ...
Dit alles verontschuldigt zich omdat we beleefd zijn en niet graag een scène veroorzaken of klagen (behalve over het weer, maar we verontschuldigen ons daarvoor). We hebben de neiging om slechte service in te slikken in een restaurant, om oude broodjes te eten en zelfs de schuld te nemen als het niet aan ons ligt (Nigel Farage)
.
Geef ons echter twee glazen wijn en je weet precies hoe we ons voelen.
We beoordelen je heimelijk achter je rug ... Hoorde je dat Jennifer me niet vroeg hoe mijn woon-werkverkeer was! | © Polititness Svetlana / Shutterstock
Beleefdheid is een cultureel bepaald wonder, en dus wat in de ene cultuur als goede manieren wordt beschouwd, kan soms soms nogal onbeschoft of eerder vreemd overkomen in een andere. Om een lang verhaal kort te maken, zijn we passief agressief: 'Ik zou graag willen dat je komt eten!' ( Ik eet liever een ongekookte pizza in mijn badkamer dan dat je ouder bent dan ); 'Ik heb maar een paar kleine opmerkingen' (
Herschrijf het hele ding, jij idioot
).
We haten confrontaties ... We hebben al die tijd beleefd aan je besteed, met veel verontschuldigingen, dan stiekem een kreng om je heen achter je rug - dus alstublieft, alstublieft confronteer ons er niet over, oké? Daarom hebben we de kunst van het praten onder de knie, om ongemakkelijke sociale situaties te voorkomen. Laten we nu rustig onze curry-chips eten. Onze gehavende worstjes en papperige erwten ...
Een Brits nietje | © Seamus Walsh / flickr
We zijn misschien een 'chique' stel, maar onze verfijnde status schiet tekort bij de gerechten die het meest synoniem zijn voor Groot-Brittannië: marmite op toast, chips met currysaus, spam en stodgy rice pudding. Niet precies wat men 'culinaire verfijning' zou noemen - de realiteit is echter dat we eigenlijk andere voedingsmiddelen eten (nou ja, katerdagen zijn uitgesloten) en Londen heeft nu 66 met Michelin-sterren bekroonde restaurants. En , was niet Degene die de afternoon tea en de sandwich uitvond? Ah-zoom.
We hebben allemaal charmante Engelse accenten, zoals de koningin ...
Deze die we
zullen ontkennen. Heeft u Geordie Shore
?
Gekeken naar Queen Lizzy ... We love Liz | © PolizeiBerlin / WikiCommons We houden van haar. In een tijd van overdelen deelt ze haar hooghartige gewoonte van onderdelen, en we weten nog steeds niet wat ze echt denkt, 65 jaar later. Ze heeft een goed gevoel voor stijl, rijdt ondanks haar 91 jaar nog steeds op haar paarden en, kom op, wat is kerstdag zonder een rechtmatige koninklijke uitzending? We zijn een beetje in de war over ons burgerschap en onze nationaliteit We kunnen een sterke genegenheid voor de vorst, maar in Groot-Brittannië zijn er verschillende soorten burgerschap en sommige onderdanen die helemaal geen staatsburger zijn. Verward? Zo zijn wij. Maar in wezen zijn er zes verschillende typen: Britse burgers, Britse onderdanen, Britse overzeese burgers, Britse overzeese gebiedsburgernen, Britse overzeese onderdanen of Britse beschermde personen. Hmmm. We denken dat het tijd is voor een kopje thee.
