Shaniwar Wada: Het Paleis Van De Peshwa
Geschiedenis
Onder de Peshwai (leiderschap) van Bajirao I, de hoofdstad van het Maratha-rijk, verschoof van Satara naar Pune. Bajirao koos Pune als zijn zetel omdat hij het klimaat en de geografie van Pune het meest geschikt vond voor de Peshwai. Omdat beide ceremonies - het leggen van de eerste steen en het verwarmen van een huis - plaatsvonden op zaterdag en de Wada werd gebouwd in Shaniwar Peth, het heette Shaniwar Wada .
Bajirao I - de Grote Cavalerie Generaal en Peshwa die Shaniwar wada bouwen als de hoofdzetel van de Maratha confederatie. | © Gaurav Lele
De hoofdingang van de Shaniwar Wada wordt de Darwaza van Delhi genoemd, zo genoemd omdat deze uitkijkt op het noorden en vanwege de ambities van Bajirao om Delhi te veroveren. Het bouwen van Shaniwar Wada is dus een scharniermoment in de geschiedenis van Pune, die sindsdien de culturele hoofdstad van Maharashtra is geweest.
Na Bajirao I
was Nanasaheb of Balali Bajirao, de zoon van Bajirao-I, de langst regerende Peshwa op 41 jaar en zag de glorie van Shaniwar Wada vermenigvuldigd tijdens zijn ambtstermijn. Tegen het einde van zijn bewind was de Peshwas echter de derde oorlog van Panipat kwijtgeraakt, waardoor de glorie van de Shaniwar Wada enigszins was verminderd. Madhavrao I - de tweede zoon van Nanasaheb, zijn oudste zoon die in Panipat werd gedood - die na Nanasaheb Peshwa werd, veel tijd en middelen besteedde aan het vechten tegen vele vijanden van de Peshwai, inclusief zijn oom Raghobadada), en was dus niet in staat om verdere constructies in de Wada te ondernemen.
Een kanon geplaatst bij de ingang van Shaniwar Wada | © Gaurav Lele
De vader-zoon moord-zelfmoord
Nanasaheb's derde zoon Narayanrao werd benoemd tot Peshwa na de dood van Madhavrao. Raghobadada, die de regent was van Narayanrao, had al snel grote meningsverschillen met zijn neef, waardoor Raghobadada onder huisarrest werd geplaatst. Tijdens het Ganesh-feest van 1773 gingen verschillende gewapende Gardi-soldaten onder leiding van Sumer Singh Gardi de Shaniwar Wada binnen, met de bedoeling Raghobadada en zijn vrouw te bevrijden of Narayanrao aan te vallen. Tijdens de schermutseling in de Wada werd de jonge Peshwa neergehaald door de Gardis. Het lichaam van
Narayanrao wordt verondersteld uit de Wada te worden gesmokkeld door de Jambhul Darwaza (de poort die eerder werd gebruikt door concubines) en gecremeerd door de rivier om middernacht. काका मला वाचावा (Uncle Save Me) | De donkere gangen binnen de Shaniwar Wada | © Gaurav Lele
Volgens de populaire legende had Raghobadada de Gardis geschreven met het Marathi-woord 'धरा' (om Narayanrao vast te houden) maar de brief werd onderschept door zijn vrouw Anandibai (Raghobadada's senior vrouw), die één enkele brief veranderde in het woord, waardoor het 'मारा' (kill) wordt. Narayanrao, na te zijn achtervolgd door de Gardis, zou in de Wada hebben gerend '
काका मला वाचावा' (oom, red mij). Deze gruwelijke misdaad zou de Peshwai een slecht lot hebben gebracht, dat na de dood van Narayanrao nooit de hoogte heeft bereikt. Het gerucht gaat dat Narayanrao's schreeuwen om hulp nog steeds worden gehoord rond de Shaniwar Wada waardoor het een van de meest beroemde spookhuizen in India is. Narayan Darwaza | Hernoemd na gebruikt te zijn om het lijk van de jonge Peshwa te smokkelen na zijn gruwelijke moord. | © Gaurav Lele beschadigdePeshwai . Hazari Karaja - Sawai Madhavrao zou zelfmoord hebben gepleegd door in deze fontein te springen | © Gaurav Lele Naast Peshwa werd Bajirao II, zoon van Raghobadada , die de antithese bleek te zijn van zijn naamgenoot - Bajirao I. Bajirao II zou incompetent en laf geweest zijn en zijn ambtstermijn zag dat de Maratha-confederatie in 1817 aan de Britten werd overgegeven, waardoor hij de laatste Peshwa werd. De Union Jack werd op 17 november 1917 in Shaniwar Wada gehesen, waarmee de consolidatie van de koloniale overheersing in India werd gemarkeerd. Fires 1791 1808 - Vuur dat alle belangrijke artefacten en documenten in het paleis vernietigde. 1812 - Vuur dat twee verhalen verwoestte, een magazijn en Asmani Mahal. 1813 - Vuur die de Koninklijke Zaal vernietigde. 1828 - Het vijfde en grootste vuur waarvan wordt gezegd dat het een week heeft geduurd. Een plaquette die wijst naar de plaats waar de Ass Mahal (Spiegelpaleis) stond voordat het werd geconsumeerd door vuur | © Gaurav Lele Shaniwar Wada Vandaag Shaniwar Wada staat vaak niet hoog op de lijst van mustbezoekmonumenten voor geschiedenisenthousiasten in India. Dit kan worden toegeschreven aan de combinatie van vernietiging door vuur, de daaruit voortvloeiende verwaarlozing door de Britten, en de relatieve apathie van de ASI (Archaelogical Survey of India) en PMC (Pune Municipal Corporation) naar de Shaniwar Wada. Een geluid en lichtshow, die populair was bij bezoekers, werd na 2009 stopgezet om redenen die alleen bekend zijn bij PMC en ASI. Er is echter een positieve kant aan de stand van zaken op Shaniwar Wada in 2016. Sinds de release van de Bollywood-film Bajirao Mastani , verdringen toeristen zich naar de Shaniwar Wada om te krijgen in contact met de geschiedenis van Bajirao. De geluids- en lichtshow wordt nieuw leven ingeblazen om de toeristen te entertainen die zich in deze Wada hebben gewaagd. Shaniwar Wada - buitenmuren | © Gaurav Lele ) gehoord op de volle maan worden met enthousiaste belangstelling besproken op de Wada gazons, terwijl een bepaald beroemd lied op de achtergrond op speelt: Je kunt het bekijken wanneer je maar wilt, Maar je kunt nooit meer vertrekken ... Shaniwar Wada - Toeristen in de gazons van het interieur | © Gaurav Lele
- Een grote brand brak in de Wada en verslond 5 niveaus.
Een blik op de drukke straat die grenst aan de Shaniwar Wada vanaf de wallen | © Gaurav Lele
