Een Korte Geschiedenis Van De Kapotte Stoel Van Genève

Een korte rit van het centraal station van Genève van Gare Cornavin brengt u naar Place des Nations Naties, een breed, open plein vol met gechoreografeerde fonteinen. Je kunt je afvragen waarom er een gigantische stoel met een gebroken been in de lucht torent, en dit is waarom. <1 In 1997 werd een verdrag ondertekend om het gebruik van antipersoonsmijnen te verbieden. Het werd bekend als het Verdrag van Ottawa, of het Verdrag van Mine Ban. Tegelijkertijd moedigde de niet-gouvernementele organisatie Handicap International de Zwitserse beeldhouwer Daniel Berset aan om naties aan te moedigen zich aan te sluiten bij het verdrag en het gebruik van landmijnen stop te zetten om de kapotte stoel te creëren om de aandacht te vestigen op de slachtoffers van mijnen.

Het resultaat was het 12 meter hoge en 5,5 ton beeldhouwwerk waarvan het linkerbeen doormidden is gebroken dat nu over het Place des Nations staat. Het was aanvankelijk alleen de bedoeling om drie maanden te blijven, maar nu is het er al bijna 20 jaar. Er is weinig teken dat het snel zal worden verwijderd nadat het onlangs is gerenoveerd en een mijlpaal is geworden van Internationaal Genève.

Maar was de beweging succesvol? Handicap International werkte niet alleen in haar campagne en veel andere organisaties werkten er aan om ervoor te zorgen dat het Verdrag van Ottawa volledig werd geratificeerd door VN-lidstaten. Voor zijn pogingen om het Verdrag van Ottawa uit te vaardigen, kreeg de Internationale Campagne voor het Verbieden van Landmijnen de Nobelprijs voor de Vrede in 1997.

Het verdrag zelf trad in 1 in werking. Ondanks de inspanningen van Handicap International en anderen, echter niet alle Staten hebben zich aangesloten bij het Verdrag van Ottawa. Tot op heden zijn er 162 landen die zich hebben aangemeld, maar enkele van de 34 die niet hebben getekend zijn opmerkelijk door hun afwezigheid: de Verenigde Staten, Rusland en China. Ondanks enig succes is de verwijdering van landmijnen bewezen moeilijk. In 2015 werden er 6.461 mensen gewond of gedood door landmijnen over de hele wereld. Dit was met 75% hoger dan in 2014. Volgens de International Campaign to Ban Land Mines is de financiering voor de verwijdering van landmijnen jaar in jaar uit gedaald. Het is duidelijk dat er nog veel werk aan de winkel is.

Place des Nations, dat bij de ingang van de Verenigde Naties staat, is een hotspot voor het soort vreedzame burgerprotest waardoor de kapotte stoel kon worden opgericht. Tegenwoordig worden meningen vaak gezien en gehoord in de schaduw van de Broken Chair. Er zijn vaak demonstranten en activisten van over de hele wereld die de zaak voor hun zaak bepleiten door middel van liederen of stilte. De kapotte stoel is een symbool dat dit soort activisme een blijvend effect kan hebben, maar dat er veel gecoördineerde en onwrikbare inspanningen nodig zijn om het te doorstaan.