De 10 Beste Films Van Akira Kurosawa
Drunken Angel (1948)
Dit naoorlogse drama, gemaakt tijdens de Amerikaanse bezetting van Japan, en daarom onderworpen aan strenge censuurvoorschriften, markeerde de eerste in een lange reeks samenwerkingen tussen Kurosawa en de acteur Toshiro Mifune. Hier speelt Mifune een gangster die tuberculose contracteert en een band ontwikkelt met de harddrinkende arts die hem heeft gediagnosticeerd. Drunken Angel begon ook een reeks samenwerkingen tussen Kurosawa en componist Fumio Hayasaka, die later zou gaan werken met Kurosawa's eminente peer Kenji Mizoguchi.
'Drunken Angel' | © Toho Company
Rashomon (1950)
Rashomon is de film die het begin markeerde van de internationale faam van Kurosawa, maar ook als een introductie tot de Japanse film voor een buitenlands publiek nadat het de Gouden Leeuw won op het Filmfestival van Venetië en een erevancard in respectievelijk 1951 en 1952. De plot draait om vier personages die verschillende verhalen geven over dezelfde gebeurtenis, waardoor het publiek de aard van waarheid, motivatie, interpretatie en herinnering in twijfel trekt. De film heeft ook zijn naam geleend aan het Rashomon-effect, dat verwijst naar tegenstrijdige beschrijvingen van dezelfde gebeurtenissen door verschillende mensen.
Rashomon (1950) | © japanesefilmarchive / Flickr
Ikiru (1952)
De hoofdpersoon van Ikiru (wat 'leven' betekent), gespeeld door de al lang bestaande Kurosawa-steunpilaar Takashi Shimura, is een terminaal zieke bureaucraat die een betekenis probeert te vinden en doel tot leven voordat hij overlijdt. Zeer losjes geïnspireerd door Tolstoy's The Death of Ivan Illyich , is Ikiru één van de meest emotioneel resonante films van Kurosawa, een die het publiek ertoe brengt op een zeer subtiele en aangrijpende manier het leven en de erfenis te overdenken.
'Ikiru '| © Toho Company
Seven Samurai (1954)
De beroemdste film van Kurosawa betreft een dorp dat wordt aangevallen door een groep bandieten. De dorpelingen besluiten om zeven dwalende samoerai te huren om de schurken te verslaan voordat ze hun gewassen kunnen stelen. Met een looptijd van meer dan 200 minuten is Kurosawa's eerste samurai-film een typische actiefilm en deze heeft enorme invloed uitgeoefend op zowel de Japanse cinema als Hollywood, met name in de westerse Remake uit 1960 The Magnificent Seven.
'Seven Samurai '| Toho Company
Throne of Blood (1957)
Kurosawa vervoert Shakespeare's Macbeth naar het feodale Japan in deze meesterlijke film met een betoverende uitvoering van Toshiro Mifune. De film wordt het best herinnerd voor de opvallende scène waarin het karakter van Mifune, het equivalent van Macbeth, zijn dood in een hagel van pijlen ontmoet. Het bevat tal van elementen uit het Japanse Noh Theater, die dateren uit de 14e eeuw. Deze vermenging van Oosterse en Westerse tradities is spannend om te aanschouwen.
The Hidden Fortress (1958)
Deze actievolle avonturenfilm wordt gezien als een belangrijke inspiratiebron voor de originele Star Wars films. Het verhaal speelt twee humoristische, stuntelende boeren mee die verstrikt raken in een groot conflict met een prinses en rivaliserende strijdende partijen, wat je doet nadenken over hoe R2-D2 en C-3PO ongewild verward raakten in een epische strijd tussen goed en kwaad. Een stilistische gelijkenis tussen de twee films is de manier waarop Kurosawa van het ene schot naar het andere overschakelt met een veeg, iets dat George Lucas een beetje minder zou navolgen minder dan twee decennia later.
'The Hidden Fortress' | © Toho Company
High and Low (1963)
Een losse bewerking van Ed McBain's King's Ransom , dit gespannen politie-procedurele drama concentreert zich op de ontvoering van de zoon van een succesvolle zakenman, alles binnen de bredere context van een samenleving die snel welvarender werd en een steeds groter wordende welvaartskloof zag. Genomen als puur entertainment, Hoog en Laag behoort tot de allerbeste films die Kurosawa ooit heeft gemaakt dankzij de constante spanning, bedrijfsintriges en onvoorspelbare plotontwikkelingen.
Red Beard (1965)
Dit verhaal van drie uur over sociale ongelijkheid en existentiële Angst was de laatste van de 16 films waarin Kurosawa en Mifune samenwerkten. Het verhaal speelt zich af in de 19e eeuw en betreft een jonge arts (Yuzo Kayama, later een populaire muzikant) die wordt opgeleid door een oudere arts (Mifune) en hun verschillende interacties met patiënten en met elkaar. Door deze personages toont Kurosawa de zorg en compassie die aan alle mensen moet worden getoond, ongeacht sociale status of rijkdom. De film werd breed geprezen in eigen land en won de Blue Ribbon Award, Kinema Junpo Award en Mainichi Film Award voor de beste film.
'Red Beard' | © Kurosawa Productions, Toho Company
Dersu Uzala (1975)
Dersu Uzala is echt uniek in zijn soort. Dit epische verslag van een ontdekkingsreiziger die bevriend raakt met een jager, is in het verre oosten van Rusland gefotografeerd op 70 mm-film en won de Academy Award voor de beste film voor de beste taal. Ironisch genoeg was die vreemde taal Russisch en het land dat Kurosawa vertegenwoordigde, was de Sovjet-Unie. Kurosawa regisseerde dit meesterwerk op het laagste punt van zijn carrière in Japan, een situatie die voornamelijk te wijten was aan de commerciële mislukking van zijn vorige film, Dodesukaden , die een volledige vijf jaar vóór Dersu Uzala werd voltooid . Zijn onvermogen om fondsen te werven voor een andere film in Japan leidde tot deze overzeese verschuiving en het resultaat is een magisch tapijtwerk van een wereld die zelden door buitenstaanders wordt gezien.
'Dress Uzala' | © Atelier 41, Daiei Studios, Mos Film
Ran (1985)
Gebaseerd op Shakespeare's King Lear , was Ran de meest complexe en dure film uit de carrière van Kurosawa. Net als Throne of Blood , kost het Shakespeare om middeleeuws Japan op een spectaculair extravagante manier. Dit is des te indrukwekkender als men bedenkt dat Kurosawa 75 jaar oud was tijdens het maken van de film. Ondanks zijn leeftijd straalt de productie een frisheid en vitaliteit uit in tegenstelling tot alles wat hij eerder had gemaakt, en een feest voor de ogen. De kostuumontwerper won terecht een Oscar.
