Catalaanse Menselijke Torens: De Kunst Van Castells

Temidden van een Barcelona-plein, een trillende toren van rood beklede lichamen stijgen op rij op elkaar, de breedgerande mannen aan de basis zweten en trillen onder het gewicht, totdat het kleine meisje naar de top schuifelt en haar arm naar de overwinning werpt. Het is een angstaanjagend schouwspel, maar één waarvan de onverschrokken deelnemers, of castellers, enorm trots zijn, want het bouwen van castell staat centraal in de Catalaanse cultuur

De Catalaanse traditie van het bouwen van mensen torens of castells (het Catalaanse woord voor 'kasteel') is ontstaan ​​in Valls, nabij de stad Tarragona in Catalonië, een autonome gemeenschap van Spanje met een eigen taal en cultuur. Sinds de jaren tachtig is het fenomeen steeds populairder en wijdverspreider geworden, en colles (of 'clubs') zijn nu overal in Catalonië en zelfs op de Balearen gevestigd. In 2010 werden de castells door UNESCO geclassificeerd als een van de meesterwerken van het oraal en immaterieel erfgoed van de mensheid.

L'enxaneta op de top van de castell | © Katie Stagg

Ondanks de economische ommekeer van Spanje is de castell -traditie sterker dan ooit tevoren. De clubs - die ook sociale activiteiten organiseren zoals diners en concerten - dienen als een belangrijk instrument voor integratie en verwelkomen leden met uiteenlopende achtergronden, van arbeiders tot zakenmensen, van studenten tot gepensioneerden; met de hoge werkloosheid van het land zijn de clubs een geliefd contactpunt voor mensen zonder werk. Catalonië's steeds vastberadener strijd voor onafhankelijkheid heeft ook een golf in populariteit teweeggebracht voor de menselijke-torenbouwtraditie van de regio, die als een belangrijke bron van nationale trots en een punt van differentiatie van de rest van Spanje dient.

Dus wat is de geheim onderbouwen deze wuivende bril? Die die de basis van de toren vormen - de pinya - zijn de eersten die hun posities innemen. Omdat de functie van de pinya is om het gewicht van de toren te behouden (en te fungeren als een 'vangnet' in het geval dat de bovenste lagen instorten), bestaat dit meestal uit een groep zware mannen. Wanneer de basislagen stevig genoeg worden geacht, begint de gralla (een traditioneel Catalaans rietinstrument) te klinken, signalerend de verschillende stadia van constructie, en de mensen die de bovenste lagen vormen, schuiven dan snel de basislagen op met gebruik van de middelste sjerpen van hun medeleden ( faixen ) als hefboom. Verschillende formaties zijn mogelijk, afhankelijk van het aantal en de verdeling van mensen, maar de enige onveranderlijke functie is de enxaneta , het kind dat naar de top klautert en één hand opheft met vier vingers uitgestrekt - een begroeting waarvan gezegd wordt vertegenwoordigen de vier strepen van de Catalaanse vlag - om aan te geven dat de constructie voltooid is. De constructie vindt laag voor laag plaats, te beginnen met de hoogste niveaus, en is vaak het moeilijkste en gevaarlijkste deel van het scherm. Traditioneel vindt dit torenbouwspektakel plaats als onderdeel van grotere festivals, maar tegenwoordig zijn er talloze optredens in het seizoen

castell , dat loopt van juni tot november. De meeste shows vinden plaats op pleinen, meestal rond het middaguur, maar je kunt af en toe 's middags of, uitzonderlijk, avondvoorstellingen vinden. De belangrijkste datum in de castell kalender is de tweejaarlijkse Concurs de Castells. De websites van de clubs bieden vaak een handig schema van aankomende repetities en uitvoeringen, zoals de Castellers de Barcelona, ​​hoewel deze vaak in het Catalaans zijn.