Exploring Jamaicaanse Architectuur: Koloniaal, Tropisch En Eigentijds

de geschiedenis van Jamaïca kan worden gevonden allemaal door de straten van Kingston, waarvan de gebouwen de impact weerspiegelen van kolonisatie en modernisering van het Caribisch gebied. Van koloniale plantagehuizen tot lokale structuren en hedendaagse architectuur, Culture Trip neemt de architectuur van Jamaica onder de loep.

Devon House, Kingston | © Unknown / WikiCommons

Er zijn nog maar weinig gebouwen over uit het precolumbiaanse tijdperk van Jamaica, toen gebouwen werden gemaakt van hout en ander lokaal materiaal dat niet bestand was tegen het verstrijken van de tijd. Maar deze bederfelijke bouwstijl ging uit de mode tijdens de kolonisatie van Jamaica door het VK; Jamaicaanse planters wilden culturele loyaliteit tonen aan Engeland, en daarom werd de Britse hedendaagse architectuur aangepast aan de tropen. De obsessie met Britse motieven leidde tot de creatie van een architecturale stijl gemarkeerd met elegantie, een stijl die aanvankelijk Georgische modellen adopteerde aangepast aan de klimatologische omstandigheden van het land. Jamaica's architecturale stijl evolueerde naar aanpassingen van barok en neoklassieke stijlen , alvorens uiteindelijk te gaan experimenteren met postmoderne architectuur. Tegenwoordig zijn bijna alle sites van architectonisch belang in Jamaica gelegen in de hoofdstad Kingston, maar het is ook mogelijk om vele herenhuizen met suikerplantages over het hele land te spotten.

Jamaicaanse Georgische architectuur: een vleugje elegantie op het eiland

Vanaf de jaren 1750 tot 1850 was Jamaicaanse Georgische architectuur de meest populaire stijl in het land. Het combineerde de elegantie van de Brits-Georgische architectuur met functionele doelstellingen passend bij het tropische klimaat; gebouwd om hitte, aardbevingen, vochtigheid, orkanen en insecten te weerstaan. Enkele veel voorkomende kenmerken van deze stijl zijn balustrades, sierlijke en diepe fascia-platen, contrasterende roosters en ananasvormige eindstukken die zich boven daklijnen en kroonlijsten bevinden.

Jamaicaanse Georgiër werd snel de standaardstijl op het eiland en werd gebruikt om grote openbare gebouwen te ontwerpen, van treinstations tot eenvoudige woonhuizen. Individueel verschilden huizen naargelang de persoonlijkheid van de architect en de smaak en rijkdom van de eigenaar. In tegenstelling tot andere huizen in de Engels sprekende landen van het Caribisch gebied, werden Jamaicaanse huizen opgetild met behulp van stelten of palen om ruimte te geven voor luchtcirculatie. Dit was een effectieve techniek om rot te voorkomen; om de begane grond koel te houden; en om te voorkomen dat insecten, ratten, schorpioenen en slangen de woongebieden binnenkomen. Devon House in Kingston is een klassiek voorbeeld van Georgiaanse architectuur, met zijn neoklassieke vorm, symmetrie en brede, indrukwekkende trappen.

Devon House Kingston | © Nicholas Laughlin / Flickr

Jamaicaanse Vernaculaire architectuur: A More Down -To-Earth-optie

In de 18e eeuw kon echter niet iedereen het zich veroorloven huizen te bouwen in de Georgische stijl. Toen het inkomen van de eigenaars laag was of de bouwplaatsen te veeleisend waren, werden kleinere en minder luxe huizen gebouwd in een stijl die beter bij de situatie paste. De Jamaicaanse landschappelijke bouwstijl was gebruikelijk bij pachtboerderijen en bedienden (van wie velen na de ontruimingen naar Schotland zijn gevlucht), maar ook bij de kinderen van bevrijde slaven. Deze huizen waren typisch zo gepositioneerd dat keukenrook de woonruimtes niet kon bereiken en hadden zeer grote binnenruimtes, net zoals de

bothies

van het 18e-eeuwse Schotland. Zelfs vandaag de dag trekken deze huizen de aandacht van architecturale critici omdat ze zeer goed zijn ontworpen, op de juiste plaats zijn geplaatst en intuïtief gebruik maken van de binnenruimte. Jamaicaanse architecturale kenmerken ter plaatse Bijna alle Jamaicaanse huizen hebben hun veranda's en portiekdaken bevestigd naar het hoofdlichaam van het huis; in gebieden die meer vatbaar zijn voor orkaanaanvallen, zou een timmerman met enige ervaring opzettelijk de dakbalken van het huis niet verbinden met de balken van de veranda. Dit is een techniek die de vernietiging van het huis voorkomt wanneer het door een orkaan wordt geraakt, omdat portiekdaken de neiging hebben om vernietigd te worden. Bijgevolg wordt een portiekdak op Jamaica meestal afzonderlijk gebouwd en slechts losjes bevestigd, zodat het geen vitale rol speelt. Tot de jaren 1930 werden mahoniehouten gordelroos gebruikt om de daken te bedekken, maar werden toen vervangen door cedar gordelroos uit Canada toen deze meer beschikbaar kwamen.

Vanaf het midden van de 19e eeuw vanaf

Vanaf het midden van de 19e eeuw werden de Britse immigranten vergezeld door een breder scala aan nieuwkomers, en de architectuurstijlen begonnen langzaam te veranderen. Vooral de Spanjaarden brachten de smaak van grote balkons en veranda's met zich mee, een erfenis die tegenwoordig nog steeds overal op het eiland te zien is. Maar aangezien de klimatologische omstandigheden in Jamaica niet hetzelfde waren als in Europa, moesten de inkomende stijlen worden aangepast voor tropisch weer.

Kingston, Jamaica | © Nigel Durrant / Flickr

Als de 20e eeuw eeuwige gerijpte, moderne bouwtechnieken en materialen kwamen het land binnen. De constructie van verschillende hoge gebouwen volgde vanzelf, evenals de bouw van commerciële complexen. Architecten in dit tijdperk haalden hun inspiratie uit de zeer dikke muren en veel kleinere ramen van de Britse forten van het eiland. Tot op zekere hoogte waren de gebouwen ook van postmoderne stijl. Sommige commerciële structuren vinden hun inspiratie in de internationale stijl, die na de Tweede Wereldoorlog erg populair was in de industriële wereld. Voor de bouw van hotels en privéhuizen hebben architecten hun inspiratie gehaald uit de bestaande Georgische huizen en ook uit de houten huisjes die er vandaag nog staan.

Jamaicaanse architecten om nu te weten

Veel getalenteerde Jamaicaanse kunstenaars werken over de hele wereld. Vayden McMorris, die halverwege de jaren vijftig begon te werken als architect, wordt beschouwd als de enige architect die jonge lokale talenten heeft gepromoot en gevoed. Het werk van McMorris kan worden gewaardeerd tijdens een wandeling rond Kingston, aangezien veel Kingston-torens door hem zijn ontworpen, waaronder het

Panjam

gebouw, het Doyall gebouw, de Citibank gebouw en het hoofdkantoor van de Victoria Mutual Building Society .Ethnically Chinese Jamaicaanse architect, Wilson Chong, ontwierp een van de meest bezochte gebouwen op het eiland, het voetbalstadion. Chong wordt erkend als 'de meester van de schelpvormige betonkromme', een stijl die hem goed van pas kwam tijdens de betonminnende jaren zestig. De tribune van de Marley Racetrack, 23 mijl van de hoofdstad, is een van zijn meest dramatische werken, vooral vanwege de drievoudige cantilever, iets van een technisch wonder. <> Na Chong kwam H. Denny Repol, een van de de meest succesvolle Jamaicaanse architecten, waarvan de firma's verantwoordelijk zijn geweest voor het ontwerp van grote hotels langs de toeristische drukste noordkust van het eiland. In de jaren tachtig was Repol ook de architect achter de bouw van het administratieve hoofdkantoor van de Jamaica Tourist Board in Kingston. Hij bouwde ook het

Life Of Jamaica hoofdkantoorgebouw

, dat vier verdiepingen betonnen muren heeft met een atrium met een brug en duizenden prachtige planten.

By Sarine Arslanian