6 Gedichten Van Langston Hughes You Should Know

The Negro Speaks Of Rivers

Dit was het eerste gepubliceerde gedicht van Langston Hughes en het is een van zijn beroemdste . Het werd gepubliceerd in 1921 in het tijdschrift

Crisis , was opgedragen aan W.E.B. Du Bois, en werd geschreven terwijl hij op een trein zat om zijn vader te bezoeken. Het wordt beschouwd als een klassiek Langston Hughes-gedicht, dat spreekt over vele thema's die centraal zouden komen te staan ​​in de Harlem-renaissance. Het vertelt het verhaal van de slavernij en zoektocht naar vrijheid die Afrikaanse Amerikanen hebben doorstaan, en was een inspiratie voor Afro-Amerikaanse artiesten om hun stem te laten horen. A Portrait of Langston Hughes | © Wikipedia Commons

Dreams

Een van zijn mindere politieke gedichten, 'Dreams', is een kort, eenvoudig gedicht over het belang van vasthouden aan iemands dromen. Het is triest maar ook hoopvol, en de eenvoudige boodschap is zowel universeel als mooi. Hoewel 'Dreams' niet de complexiteit van de rest van zijn werk heeft en niet zo politiek controversieel of raciaal geladen is, is het nog steeds een van de populairste gedichten van Hughes.

Po 'Boy Blues

Muziek, met name blues en jazz, was net zo'n groot deel van Hughes 'leven. Veel van zijn gedichten hebben een ritmisch, bijna muzikaal gevoel dat ongetwijfeld is geïnspireerd door muziek, en 'Po' Boy Blues 'is hier een goed voorbeeld van. Net als jazz gebruiken dit en vele andere van zijn gedichten herhaling om ritme te geven en, dit ritme gecombineerd met poëzie, zijn bedoeld om de lezer emotioneel te laten verbinden.

The Weary Blues

Nog een voorbeeld van Hughes 'gebruik van blues muziek om zijn poëzie te inspireren is 'The Weary Blues', een lang, complex gedicht waarin de spreker naar een pianist kijkt die de blues bespeelt. Het werd geschreven in 1925 en werd gepubliceerd in het tijdschrift

Opportunity, , waarmee het de prijs voor het gedicht van het jaar kreeg. Duke Ellington, een jazzmuzikant tijdens The Harlem Renaissance | © Wikipedia Commons

Laat America Be America Again zijn

'Let American Be America Again' werd geschreven in 1935 en werd oorspronkelijk gepubliceerd in

Esquire in 1936. Dit gedicht gaat over veel van de gebruikelijke thema's van Hughes - rassenongelijkheid, de Amerikaanse droom en vrijheid. Het gedicht bespreekt de ontberingen voor minderheden, niet alleen Afro-Amerikanen, en uiteindelijk geeft het een gevoel van hoop voor de toekomst. Montage Of A Dream Deferred

Dit is een gedicht over een boek, gepubliceerd in 1951, en het is maakt gebruik van de 'jazzpoëzie' stijl waar Hughes zo beroemd om was. Het toont de moderne Harlem en vergelijkt het met de rest van de wereld en is verdeeld in vijf secties die elk verschillende tijden van de dag in Harlem vertegenwoordigen. Het gedicht heeft een niet-lineair, sporadisch gevoel. Het springt van thema naar thema, van scène naar scène, en plotselinge veranderingen zijn niet ongewoon. Hughes gebruikt zijn 'jazzpoëzie'-stijl om dit te doen - want jazzmuziek is op dezelfde manier onvoorspelbaar, spontaan en vol met riffs, runs en breaks.