Een Beknopte Geschiedenis Van Het Marina-Strand In Chennai, India
Het koloniale verleden
Vóór de 16e eeuw veranderde het veranderende landschap van de stad kust was te voorbarig om zichzelf te transformeren in het zandstrand dat vandaag wordt gezien. Er zijn ook aanwijzingen dat toen Fort St. George in 1640 werd gebouwd, de zee heel dicht bij de muren lag en golven op de wallen sloeg. Het was later, met het opzetten van de haven, dat de kust zand begon te verzamelen en zich daarmee van de zee distantieerde. Er wordt gezegd dat Sir Mountstuart Elphinstone Grant Duff, een Britse functionaris, tijdens zijn bezoek in 1870 in de ban raakte van de serene kust. Later, na zijn terugkeer als gouverneur-generaal van Madras in 1881, bouwde hij een promenade langs het strand met uitgebreide gelaagdheid, waardoor het landschap werd gewijzigd. Het strand kreeg zo een facelift en een Italiaanse naam die haven betekent.
De Marina Promenade, 1913 | Wikimedia Commons
Gebouwen aan de promenade
In de 19e eeuw werden langs de promenade verschillende bezienswaardigheden gebouwd, met uitzicht op de zee. Enkele van de belangrijkste zijn de Universiteit van Madras, het Lady Willingdon Institute, het Queen Mary's College en de All India Radio. De meeste van de Indo-Saraceense architectonische meesterwerken van de stad zijn te vinden langs deze weg, waardoor een rit langs deze weg ongelooflijk mooi is.
Het eerste aquarium van het land, gebouwd in oktober 1909, wordt momenteel gerenoveerd vanuit zijn bedompte interieurs om een staat te huisvesten -of-the-art faciliteit. Een belangrijk gebouw dicht bij het strand is het Ice House - gebouwd in 1842 om grote blokken ijs op te slaan die uit Amerika zijn geïmporteerd. Na de bouw van plaatselijke ijsfabrieken werd het later omgebouwd tot een thuis voor Brahmaanse weduwen. The Ice House werd in 1863 omgedoopt tot Vivekananda House en biedt nu onderdak aan verschillende kunsttentoonstellingen en religieuze discoursen.
Madras University | © Balaji
De standbeelden en gedenktekens op de promenade
Kort na de Indiase onafhankelijkheid, in de jaren 1950, werden twee opvallende kunstinstallaties toegevoegd door Debi Roy Chowdhury, een kunstenaar en de eerste Indiase directeur van het College of Arts and Ambachten (vroeger bekend als de Madras School of Arts and Crafts). Het standbeeld Triumph of Labour en het standbeeld van Gandhi werden landmarks op de promenade. Beelden van Tamil wonderkinderen zoals Avvaiyar, Thiruvalluvar, Kambar en Subramania Bharati werden geïnstalleerd op het strand van de eerste World Tamil-conferentie in 1968.
Vroeg in de ochtend yoga door het standbeeld van Ghandi op Chennai Marina Beach | © Vinoth Chandar / Flickr
Het standbeeld van Kannagi, protagonist van het epische Silappadikaram, zag turbulente tijden toen het in december 2001 werd verwijderd en pas in 2006 opnieuw werd geïnstalleerd na controversiële debatten. De nieuwste toevoeging aan dit assortiment was het standbeeld van Sivaji Ganesan, een ervaren Tamil-acteur, in 2006. Het strand, aan de noordkant van het strand, heeft gedenktekens die zijn gebouwd voor leiders zoals Arignar Anna (1978), Marudur Gopalan Ramachandran (1988) en J Jayalalithaa ( 2016).
Romance the shore
In de jaren zestig van de vorige eeuw werden verschillende films op de Marina geschoten en kreeg het karakter naast het markeren van een van de opmerkelijke monumenten van India.
De films zorgden ervoor dat mensen op het strand verdreven die uiteindelijk werd de ruimte voor recreatie van de gewone man. Toen de stad niet zoveel thuisentertainment had, was de Madras Marina 's avonds en op feestdagen de juiste plaats om te zien hoe veel mensen aan de kust zwommen. Toch worden de zandstranden elk jaar beladen met enthousiaste mensen die van ver komen om Kaanum Pongal te vieren, een Tamil-oogstfeest.
Eetkraam met gebakken vis | © Aleksandr Zykov
Terwijl de zwoele middagen paren op zoek naar privacy in de schaduw van vissersboten zien kruipen, is de avondscène een compleet contrast. Straatvoedselkarren, strandventers die stranddelicatessen verkopen, zoals de pattani-zonnewijzer , merry-go-rounds voor kinderen en paarden die op het zand liggen, geven een beeld van het soort entertainment dat op de jachthaven beschikbaar is.
In februari 2008 , de Marina onderging een grote facelift met landschapsarchitectuur, architecturale installaties, zitgedeeltes, tuinhuisjes, ijsbaan en met marmer aangelegde paden. Het stuk heeft ook twee zwembaden, het Anna-zwembad en het Marina-zwembad. Onlangs heeft de jachthaven ook de wal geopend om te parasailen.
Kinderen spelen in de jachthaven | © Balaji
Een terrein voor openbare bijeenkomsten en evenementen
Het lange traject van de jachthaven is onveranderlijk de plek geworden voor openbare bijeenkomsten en bijeenkomsten. Het was ook de locatie voor openbare bijeenkomsten tijdens de strijd van de Indiase vrijheid (1857-1947). In een interview met The Times of India zegt Dravidische historicus Sangoli Thirunavukkarasu dat in februari 1956, om de oprichting van de zuidelijke staten te bespreken, een partijbijeenkomst op het strand werd gehouden. En in januari 1958, als onderdeel van de anti-Hindi agitatie, werd er een protest gehouden in de Marina.
In augustus 2003 werd Seerani Arangam - een openluchtpodium waar rally's plaatsvonden - gesloopt door de regering en een Madras High Gerechtelijk bevel werd uitgevaardigd om openbare vergaderingen over de jachthaven te stoppen. In januari 2017 trof de massale bijeenkomst van mensen uit de hele staat zes dagen lang protest aan tegen een verbod dat was opgelegd aan een oude, stierenvechtende, culturele sport genaamd Jallikattu. In een poging om verdere congregatie op Marina Beach te stoppen, moest een verbodsbevel uit hoofde van sectie 144 in de tussentijd worden opgelegd.
Marina Beach na de facelift | © Sriram Jagannathan
Incidenten op het strand
In 1966 stortte een cycloon in het gebied de SS Damatis in de buurt van de jachthaven in waarvan de overblijfselen nog steeds onder water worden gevonden, vlak bij de kust. Het strand werd enorm veranderd toen gigantische golven van de tsunami in de Indische Oceaan in december 2004 op de kust terechtkwamen. Een groot verlies aan levens markeerde een zwarte fase in de geschiedenis van de jachthaven. In november 2012 liep een olietanker, gestrand vanwege de cycloon Nilam, aan de grond. Verschillende mensen verdrongen zich langs de kust om naar het mysterieuze schip te kijken. Er was ook een olieramp in januari 2017 door de botsing van twee schepen nabij de Ennore-haven, ten noorden van Chennai, wat resulteerde in ernstige ecologische, biologische en milieuschade aan de kustlijn.
De olietanker die aan de grond liep tijdens de vaart Cyclone Nilam | © Thangaraj Kumaravel
