De Beste Lekkernijen Gevonden In Fiji
De basiselementen van Fiji-koken bestaat uit zoete aardappelen, taro (een yam-achtige knolgewas), rijst , maniok, kokos en vis. De primaire kookmethoden zijn ofwel boven een open vuur of met behulp van ondergrondse kookmethoden. De migratie van indianen naar Fiji begon in de jaren 1870, toen duizenden arriveerden om in de suikerrietindustrie te werken. Met hen brachten ze nieuwe en opwindende ingrediënten uit hun thuisland, en terwijl de culturen samensmolten, ontwikkelde zich een kenmerkende stijl van 'Fijian-Indo' koken. Om deze reden heeft de Fijische keuken elementen van kleurrijke curries en specerijen erin, die in de naburige Pacifische landen dat niet doen.
Fiji | © Peter Moore / Flickr
Zoals je van een eiland mag verwachten, wordt Fijisch eten sterk beïnvloed door de omringende zee. Traditionele gerechten omvatten een grote verscheidenheid aan schaaldieren, zeewier, octopus, zeekomkommer, zee-egel, schildpad, haai en natuurlijk vis.
Kokoda
Een zeer populair gerecht met veel variaties in de Stille Oceaan is kokoda. Het is het eilandequivalent van de ceviche van Zuid-Amerika, bestaande uit fijngesneden rauwe mahi-mahi vis, gekleed met miti - een dressing gemaakt van dikke kokoscreme met uien, limoen / limoensap , zout en pepers. Verschillende Pacifische eilanden hebben verschillende variaties op dit gerecht, maar ze bevatten over het algemeen een scherp citrusvruchtensap, kokosroom en stukjes vis. De Fijiërs in het bijzonder houden van hun versie van kokoda om een lichte schop te hebben met wat specerijen van de pepers. Kokoda is een goede keuze voor een starter, want het is zeer verfrissend en reinigt het verhemelte voor de volgende gangen. Omdat de vis gedurende een lange periode (ongeveer zes tot acht uur) gemarineerd wordt, krijgt hij een stevige en enigszins taaie textuur, wat zorgt voor een zeer bevredigend visgerecht. In Fiji wordt deze maaltijd traditioneel geserveerd in een grote clamshell of een halve kokosnoot. Fijian kokoda | © Tomoaki INABA / Flickr
Lovo
Lovo is een Fiji-delicatesse die normaal gesproken wordt voorbereid voor gemeenschappelijke feesten zoals bruiloften of festivals. Het woord
lovo betekent in wezen een 'feestmaal op aarde'. De naburige eilanden van Nieuw-Zeeland hebben hun eigen versie van deze keuken, bekend als hangi . Een geïmproviseerde ondergrondse oven wordt gevormd door een gat in de grond te graven en deze te bekleden met kokosnootschillen, die vervolgens in vuur en vlam worden gezet en bedekt worden met stenen. Vlees, vis en groenten worden verpakt in bananen- en tarobladeren en bovenop de verwarmde stenen geplaatst die bedekt zijn met vuil. Deze langzame bereidingsmethode kan het best ongeveer twee tot drie uur worden bewaard om zachte en smaakvolle resultaten te bereiken. Het eten krijgt een heerlijke rokerige smaak vanwege de bladeren en de ondergrondse manier van koken. De meeste grote resorts in Fiji zetten één keer per week een lovo -nacht op voor hun gasten. Duruka
Vaak de 'Fijian asperges' genoemd, de unieke Fijische groente
duruka is eigenlijk de ongeopende bloem van een stokspriet (nauw verwant aan suikerriet). Er wordt aangenomen dat vroege kolonisten de plant uit Papoea-Nieuw-Guinea aan het eind van de 19e eeuw hebben meegebracht, maar het komt ook veel voor in kustgebieden van Zuidoost-Azië en andere eilanden in de Stille Oceaan, waar het bekend staat als pitput . Fiji is gezegend met zowel de groene als de rode variëteiten van de groente. Duruka geweldig ingrediënt dat Fijiërs vaak toevoegen aan kokosmelk of in een curry zetten. De rode scheut bevat een meer kruimelige, nootachtige smaak in vergelijking met de zachtere groene scheut. Beide soorten hebben een vezelige en vlezige consistentie en zijn ongelooflijk lekker. Taro
Taro
is al eeuwenlang een hoofdbestanddeel van het Fijische dieet en het culturele belang ervan wordt gevierd op Taro Day - een feestdag gewijd aan de oogst die gevierd wordt op de eerste volle maan in mei. De groei als exportgewas begon in 1993 tijdens de tarwalaagbrij, waardoor de taro -industrie in het naburige Samoa werd gedecimeerd. Fiji vulde deze leegte en leverde al snel taro internationaal. Taro is een zware, aardappelachtige wortel met een violette tint. Dit essentiële ingrediënt kan worden gepureerd en gekookt als een aardappel en in friet of chips worden gesneden. De gezondere versie van gestoomde taro is een favoriet van autochtone Fiji. Alle elementen van de groente kunnen worden gebruikt, inclusief de bladeren, zoals hierboven vermeld. Taro bladeren kunnen in beignets worden gebakken of zelfs worden gekookt in kokosmelk om een groot spinazie-achtig gerecht te creëren. Een bijzonder smakelijk en smaakvol gerecht met taro is kolokasi - een kip en taro stoofpot. Taro | © WikiMedia
Nama
Nama
is een soort zeewier of in Fiji algemeen bekend als 'zeegroene druiven'. Nama is te vinden op veel locaties rond Fiji, vooral de Yasawa-eilanden waar ze worden geoogst in de ondiepe wateren bij het rif. Zeegras wordt anders gebruikt door andere landen, die er de voorkeur aan geven om ze te koken als onderdeel van een soep of stoofschotel, maar in Fiji wordt nama traditioneel gebruikt als verse groente - vaak gebruikt als garnering maar ook geserveerd in een salade of kokosmelk. Het is bekend dat locals ze mengen met kora (een gefermenteerde kokospasta), samen met vers geraspte kokosnoot, chili, citroensap en zout om een dikke pasta te creëren.
