8 Dingen Die U Niet Wist De Inca'S Uitgevonden

Vanaf hun nederig begin als een kleine nomadische stam in Cusco Valley, de Inca's bedachten tal van ingenieuze innovaties die hen hielpen hun imperium uit te breiden tot bijna het hele Zuid-Amerikaanse continent. Afgezien van de grote Aziatische en Europese beschavingen uit die tijd, was de vindingrijkheid van de Inca onmiskenbaar indrukwekkend en bleef hun technologie verbeteren tot aan de Spaanse kolonisatie. Hier zijn 8 geweldige dingen die je niet wist van de Inca's.

Wegen

Technisch gezien hadden de Romeinen al de eerste wegen ter wereld gebouwd aan de andere kant van de wereld, hoewel de Inca's dat niet wisten. Deze bergachtige mensen hadden het wiel niet, dus werden ze gedwongen om te reizen en goederen te vervoeren, hetzij op de rug van een alpaca of te voet. Om efficiënter transport mogelijk te maken, werd een gigantisch 25.000 mijl (40.000 km) snelwegsysteem aangelegd dat het hele rijk overspande, waarvan een groot deel nog steeds te zien is. Dit systeem, bekend als Capac Ñan , bevatte alle soorten wegen, waaronder eenvoudige onverharde wegen en extravagant verharde snelwegen.

Inca Road | © Pipipipi / pixabay

Een communicatienetwerk

Ze vonden het internet niet echt uit, maar het communicatiesysteem van de Inca was toch opmerkelijk! Burgers waren in dienst van de staat om elke mijl langs hoofdwegen posities in te nemen en werken als estafettelopers om boodschappen en leveringen over grote afstanden door te geven. Historici geloven dat het systeem zo snel als 241 kilometer per dag zou kunnen reizen, wat betekent dat de keizer in de oostelijke bergen in minder dan twee dagen vis uit de Pacifische oceaan zou kunnen laten leveren. Een reeks rusthuizen genaamd Tambos werden langs deze routes gebouwd om voedsel op te slaan en onderdak te bieden, iets van het allergrootste belang voor de ongelukkigen die gekozen werden om nobelen enorme afstanden op hun schouders te dragen met behulp van verhoogde platforms.

Cusco Valley | © Martin Lang / Flickr

Een boekhoudsysteem

De Inca's hadden een ingenieus archiveringssysteem dat bekend staat als Khipus en dat anders was dan ooit door andere beschavingen werd bedacht. Het systeem maakte gebruik van een dik touw met een aantal alpaca- of lamawolsnaren van verschillende kleuren en lengtes die in knopen eromheen waren gebonden. Deze slimme methode wordt geacht te zijn gebruikt voor het bijhouden van voorraden, benodigdheden, schulden en populatieaantallen, misschien met gebruikmaking van de vroegste vorm van het decimale stelsel ooit. Er is nog veel onbekend over dit raadselachtige systeem, maar lopend onderzoek in topuniversiteiten zoals Harvard hoopt meer licht op het mysterie te werpen.

Inca Quipu | © Claus Ableiter / Wikipedia

Terrassen

Het Inca-rijk begon in een bergachtig gebied met beperkte toegang tot vlak land. Om dit probleem te verhelpen, hebben ze terrassen aangelegd door delen van de berg uit te zagen tot bruikbare vlakke oppervlakken. Dit stelde hen ook in staat om het volledige potentieel van regenval te maximaliseren en tegelijkertijd erosie te verminderen, een methode die hun gewassen van aardappel en maïs deed bloeien. Ze bouwden ook irrigatiekanalen om toegang te bieden tot stromend water, samen met keerwanden die de warmte afbraken tijdens de warme dagen, maar die 's nachts in de val liepen om te voorkomen dat gewassen tijdens de bitter koude hooglanden' s avonds zouden sterven. De terrassen van Moray in de Cuzco-vallei zijn vermoedelijk iets van een agrarisch experimenteergebied, waar oude Inca's de levensvatbaarheid van het telen van verschillende gewassen in verschillende microklimaten zouden testen. Veel van deze vroege irrigatie- en terracingtechnieken zijn aangepast voor gebruik in moderne industriële landbouw. ​​

Moray | © nancyebr / pixabay

Vriesdrogen

De Inca's waren de eersten die vriesdroogtechnieken leerden kennen. Ze lieten aardappelen onder een doek achter in de vrieskou, ze kwamen de volgende dag terug om ze te vertrappen om overtollig vocht eruit te persen. Het proces werd een aantal keren herhaald totdat ze hadden gemaaktchuño , het Quechua-woord voor gevriesdroogde aardappel. Deze baanbrekende ontdekking heeft het Inca-rijk een aantal aanzienlijke voordelen opgeleverd. Het was veel lichter en daarom gemakkelijker te dragen, het was duurzamer en duurde enkele jaren voordat het wegging, wat cruciaal was in het geval van een mislukking van het gewas, en het verbeterde de smaak van sommige variëteiten van aardappel, wat het moreel onder de troepen verhoogde.

Vriesdroogaardappelen © Chuck Moravec / Flickr

Hersenchirurgie

De Inca's kwamen tot de conclusie dat het mogelijk was om de levens van hun gewonde mannen te redden met behulp van een primitieve vorm van hersenoperatie. De operaties waren bedoeld om ontsteking te verminderen die werd veroorzaakt door ernstig hoofdletsel en om basisonesthetica zoals coca, tabak en alcohol te integreren om ongemak te verminderen. Het is niet verwonderlijk dat veel van de vroege patiënten stierven aan complicaties of in de operatiekamer zelf. Na enkele eeuwen oefenen, verfijnden de Inca's de procedure en men dacht dat ze een slagingspercentage van wel 90% hadden bereikt.

Schedel | © PeterDargatz / pixabay

Een effectieve regering

Bij het veroveren van de Inca's merkten de Spanjaarden op dat er maar heel weinig bedelaars of zwervers waren en dat iedereen een plaats leek te hebben in de samenleving. Het Inca-rijk was buitengewoon succesvol in het mobiliseren van alle leden van de samenleving naar een verenigd doel, waarbij iedereen onderdak en voedsel ontving in ruil voor hun diensten. Om een ​​dergelijke controle te bereiken, hebben ze een opmerkelijk regeringssysteem aangenomen op basis van het decimale stelsel. Een lokale heerser zou 10 families besturen, terwijl de volgende baas de 100 beheert en degene boven hem 1000, enzovoort. De belangrijkste heersers werden elk jaar democratisch verkozen en er was zeer weinig intern conflict tot het einde van hun regering.

Inca-site | © Paul Williams / Flickr

Touwbruggen

De Inca's hadden veel goede wegen, maar hoe reisden ze over steile canyons of woeste rivieren in hun uitgestrekte rijk? Het antwoord is door een indrukwekkend touwbrugontwerp dat angstaanjagend gevaarlijk was om te construeren. Inca-ingenieurs schoten pijlen over een kloof of rivier naar een collega die aan de andere kant wachtte en vervolgens het touw op zijn plaats bevestigde. De collega zou dan de angstaanjagende taak hebben om de verraderlijke afgrond naar beneden te klimmen om er zeker van te zijn dat de structuur gezond was. Velen stierven in het proces, maar werden daar geëerd omdat deze infrastructuur een belangrijke rol speelde in de expansie van het rijk.

Inca touwbrug | © Patrick Gray / Flickr