De Beste Boeken Van Albert Camus You Should Read
Grafsteen van Albert Camus in Lourmarin, Frankrijk | © Wpopp / WikiCommons
L'Etranger
Betekenis 'The Outsider', de roman van Camus uit 1942, L'Etranger , volgt het verhaal van Meursault, de 'buitenstaander' van de titel van de roman. Meursault begaat een misdrijf en wordt vervolgens bestempeld als een psychopaat wanneer hij niet voldoet aan de sociale verwachtingen over hoe hij zich zou moeten gedragen. Zeker, lezers zullen geschokt zijn door zijn emotieloze en afstandelijke beschrijvingen en verbluft door zijn falen om te huilen bij de begrafenis van zijn moeder. De angstaanjagende irrationaliteit van zijn acties en het totale gebrek aan orde in de roman zijn opzettelijke reflecties door Camus van zijn absurdistische theorieën over de mensheid. Absurdisme stelde het idee voor dat het menselijk bestaan een tegenspraak is met onze wanhopige pogingen om de zin in ons leven te ontdekken en de totale vruchteloosheid van deze pogingen gezien de volledig irrationele en complexe aard van ons bestaan. De eenvoudige, emotieloze taal, bijna bruut in zijn eenvoud, zorgt voor dramatische lectuur. Deze stijl weerspiegelt ook perfect de vereenvoudigde denkpatronen van de zogenaamd mentaal gestoorde protagonist van de roman. Deze beknopte roman is een ideale introductie tot Camus en zijn absurdistische denkwijze.
La Peste
Gepubliceerd in 1947, La Peste is Camus 'volgende beroemdste werk. Verken de dystopische wereld van La Peste : een roman waarin een wilde epidemie van de pest de grote Algerijnse stad Oran infecteert. Massa-sterfgevallen van ratten, sociale hysterie, quarantaine die liefhebbers en families verdeelt, en tragische mislukkingen van veel personages van de roman volgen. Het harde, stenige realisme van deze roman is legendarisch en onderscheidend van de eerlijke stijl van Camus, evenals zijn neiging om de intrinsieke tekortkomingen in het menselijke karakter weer te geven.
La Chute
, het laatste stukje fictie van Camus, werd uitgebracht in 1956 en staat bekend als het werk waarin Camus De roman bevat dramatische monologen van de hoofdrolspeelster, Jean-Baptiste Clamence, die gedurende het hele leven optreedt als zowel de beschuldigde als de rechter van zijn eigen acties.De beschrijvingen van de voormalige verdedigingsadvocaat van hemzelf vallen uit genade. leg je verbeelding vast vanaf de eerste pagina en de titel zelf vertaalt zich in 'The Fall'. Laat je onderdompelen in de geest van de protagonist, op één met zijn diepste gedachten, donkerste geheimen en meest bittere spijt.De thread van het verhaal neemt je mee op een filosofische en em otsional journey en portretteert thema's van gevangenschap, onschuld en bestaan. Jean-Paul Sartre beschreef
La Chute als 'misschien wel de mooiste en minst begrepen' van Camus 'boeken. The Myth of Sisyphus Net als bij
L'Etranger
, slaagt dit korte essay erin om bondig de opvattingen van Camus en zijn absurdistische filosofie in te kapselen. Deze verkenning van de moeilijkheid om het verlangen van de mens naar zin in zijn leven te verzoenen, gekoppeld aan de onmogelijkheid om betekenis te vinden in ons verbijsterende en complexe bestaan, zorgt voor een fascinerende lectuur. Camus was niet alleen een filosoof, hij was ook een keeper voor zijn universiteitsvoetbalteam en schreef beroemd: 'Alles wat ik het meest weet over moraliteit en verplichtingen die ik aan voetbal heb te danken'. Dit citaat weerspiegelt perfect de overtuiging van de auteur dat het menselijk bestaan geen hoger doel heeft. De mythe van Sisyphus gaat verder dan L'Étranger om het probleem van hoe we blijven leven op te lossen wetende dat de dood, zonder kans op een leven na de dood, ons onvermijdelijke einde is. Het essay eindigt met een vergelijking van het menselijke bestaan en Sisyphus van de Griekse mythologie, voor eeuwig veroordeeld om herhaaldelijk een steen de berg op te duwen, alleen om hem direct daarna terug te zien rollen. Het monument voor Camus op de plek waar hij stierf in Villeblevin, Frankrijk | © Xtrasystole / WikiCommons De rebel
De rebel
is een essay, gepubliceerd in 1951, dat deel uitmaakt van de 'cyclus van opstand' van Camus. Het is een analyse van al zijn overpeinzingen tot nu toe en onderzoekt de evolutie van rebellie in de samenleving door de geschiedenis heen. Dit portret van de mensheid in opstand onderzoekt onze motieven op zulke momenten, die Camus suggereert voort te komen uit een gebrek aan gerechtigheid en onze vastberadenheid om helderheid in het leven te vinden waar die er niet is. revolutie leidt tot tirannie.Het essay is een fascinerende verkenning van de mensheid die vandaag nog steeds een snaar raakt.
Caligula Deze beroemdste film van Camus werd voor het eerst gepubliceerd in 1944. Het onderwerp van het stuk draait rond de Romeinse keizer Caligula en zijn wanhopige reactie op de dood van Drusilla, zijn zus en geliefde. Het beeldt, in verwoestende stijl, het besef van de keizer af dat mensen ongelukkig sterven en dat hun leven zinloos is. Caligula komt in opstand tegen dit idee, in een poging om moord te gebruiken en wreedheid om orde en controle over zijn leven te vestigen. Camus 'vaardigheid als auteur betekent dat de diepte van de verdorvenheid van de mens in tijden van wanhoop hier doorkomt in de brutaalste kleuren.
Een marmeren hoofd van de Romeinse keizer Caligula | © Carole Raddato / WikiCommons
