Seks, Bloed En Het Ritueel Van Wedergeboorte: R.I.P. Julia Fox
Jill Di Donato: Sommige van je schilderijen in deze show gebruiken bloed op zijde. Is dit uw bloed, en als dat zo is, beschrijf het proces van ontbloeding.
Julia Fox:
Ja, het is mijn bloed. Ik wilde dat de show zo authentiek en persoonlijk mogelijk zou zijn. Ik haalde het bloed eruit met een injectiespuit en gebruikte de spuit om op de zijde te schilderen. Het was niet zo erg als het lijkt. "Zelfmoord", met dank aan Julia Fox
JDD: Hoe zit het met het medium zijde dat je als kunstenaar aantrok?
JF:
Ik hou van de manier bloed bloedt op stoffen. Ik denk dat de kleur betoverend is. Ik koos de zijde omdat hij zo vrouwelijk is omdat hij delicaat is maar tegelijkertijd zo sterk en moeilijk door te scheuren. Ik heb het gevoel dat bloed zo kostbaar is en het is maar goed dat het wordt weergegeven op een stof die net zo kostbaar is. "When U Cheated on Me," Courtesy of Julia Fox
JDD:
You're bekend in de modewereld, als voormalig ontwerper, model en ook als muze. Toch lijkt je passie te liggen bij het maken van kunst. Hoe zie je mode als een ander medium dan kunst? JF:
Ik vind mode een prachtige kunst. Ik heb het gevoel dat wat je draagt de manier is waarop je wilt dat de wereld je ziet. Het is de eerste vorm van expressie die we ontwikkelen als mensen. Ik voel echter niet echt de drang om mezelf uit te drukken door middel van kleding. Ik merk dat ik me veel comfortabeler voel om mezelf uit te drukken door kunst. "Uitgieten", met dank aan Julia Fox
JDD:
Hoe gemakkelijk of moeilijk was het om jezelf opnieuw uit te vinden als auteur? JF:
Ik had het helemaal niet gepland. Het gebeurde gewoon op een organische manier.
Ik beschouw mezelf als een soort anti - Het meisje. Ik geef er niet echt om om gezien te worden. Ik wil dat de dingen die ik maak de persoon overschaduwen die ik als gezien heb, waarvan ik denk dat die vaak niet klopt en niet echt representatief is voor wie ik ben.
Met dank aan Julia Fox JDD: Wat is de aanzet? flirt je met de death drive?
JF:
Ik denk dat ik altijd gefascineerd ben geweest door de dood. Ik heb een paar bijna-doodervaringen gehad. In een bepaald geval zag ik de beruchte tunnel van licht en voelde mijn geest uit mijn menselijk lichaam verheffen en de ruimte in schieten. Ik denk dat ik me altijd heb afgevraagd waar ik naartoe ging. Ik ben altijd nieuwsgierig geweest. Onderbewust mezelf in gevaarlijke situaties brengen. Misschien omdat ik die plek graag zou willen bezoeken.
JDD: Ik heb gemerkt dat er een dunne scheidslijn is tussen opwinding en gevaar. Met name New York City maakt die lijn nog vager. Hoe denk je dat de stad als autochtone New Yorker je inspireert om de grens tussen spanning en gevaar te trekken? JF:
Ja absoluut. Ik denk dat de dingen die anderen opwinden, me niet eens voor de gek houden. Ik heb veel meer nodig om de adrenaline en de sensatie te voelen.
Met dank aan Julia Fox JDD:
Rituelen helpen onaangename emoties te beheersen. Leg de rol van rituelen in je werk uit.
JF: Ik was de dood in alle vormen aan het onderzoeken, waarvan één een opoffering was. Dood als een offer aan de grote schepper. Energie kan alleen worden overgedragen, het kan nooit sterven. Tijdens het offer 'stierf' de gastheer, maar het is energie die voortleeft, mogelijk in een ander rijk dat ons niet bekend is. Maar op een dag zullen we er allemaal heen gaan. Dat is het enige dat we gemeen hebben. We gaan allemaal ooit dood.
JF: Mensen zijn geavanceerde wezens. We blijven dierlijke instincten hebben, maar we zijn duizenden jaren geconditioneerd om ze te onderdrukken omdat ze niet langer zo noodzakelijk zijn als ze ooit waren.
JDD: Hoe zou je je esthetiek als een kunstenaar definiëren, en is het in lijn met enkele van je vorige incarnaties (als feestmeid, ontwerper, model)? Zie je het zelf in een continuüm, waar oneindige mogelijkheden altijd mogelijk zijn? Of zijn beperkingen soms onoverkomelijk?
JF: Ik denk dat we altijd aan het evolueren en veranderen en ik vind het heerlijk dat ik zoveel verschillende kanten van mezelf heb ervaren. Ze komen constant op allerlei andere gebieden van mijn leven. Ik denk niet dat mensen zich tot één ding moeten beperken. Ik wil persoonlijk alles meemaken en daarom is mijn leven slechts een verzameling van gekke en wilde ervaringen geweest die ik nu zo gelukkig ben om te delen met de wereld. Hoewel de show getiteld is "R.I.P. Julia Fox: "Ik wil gewoon leven." Fox heeft Symptomatic of A Relationship Gone Sour: Heartburn / Nausea gepubliceerd en uitgebracht op MoMA PS1 BookFair 2015 en liet ook haar tweede boek PTSD zien op de LA Art Book Fair in samenwerking met Printed Matter, 2017. Haar veelgeprezen debuutsolotentoonstelling, PTSD genaamd, werd in mei 2016 gehouden in Magic Gallery, NYC, en reisde voor haar tweede iteratie naar 3125c Gallery, Los Angeles in juni 2016.
Voor meer informatie over Fox's werk , bezoek haar website.
