10 Boeken Van Simone De Beauvoir Die Je Moet Lezen

Een van de meest invloedrijke denkers van de 20e eeuw, Simone de Beauvoir, de Franse schrijver, existentialistische filosoof, politiek activist en feministe, publiceerde tientallen opmerkelijke romans, essays en autobiografieën in haar leven. Na haar dood kwamen haar dagboeken, die een onschatbaar inzicht bieden in de ontwikkeling van haar theorieën en attitudes, aan het licht. Hieronder staan ​​tien van haar beste werken die je moet toevoegen aan je leeslijst.

She Came To Stay (1943) │ Courtesy of Penguin

Romans

She Came To Stay (1943): De eerste roman van De Beauvoir vindt plaats in Parijs tijdens de opbouw tot de vroege dagen van de Tweede Wereldoorlog. De centrale personages, Françoise en Pierre, houden van een open relatie, maar dit wordt getest wanneer het echtpaar een ménage à trois aangaat met een jongere vrouw, Xavière. De plot wordt over het algemeen beschouwd als gebaseerd op de ervaringen van de Beauvoir en Sartre met Olga en Wanda Kosakiewicz. Vrijheid, angst en de andere zijn begrippen die de auteur wilde verkennen.

The Blood of Others (1945): Op dezelfde locatie en tijd als haar debuut, onthult deze roman in een reeks flashbacks de vorming van een relatie tussen Jean, een burgerlijke jongen die verzetsstrijder werd, en Hélène, een jonge ontwerper en gefrustreerde aanstaande bruid. Vrijheid is opnieuw een centraal thema, net als het existentialistische perspectief op weerstand versus samenwerking, namelijk dat het niet-weigeren van iets (in dit geval nazi-bezetting) het equivalent is van het kiezen ervan. Hoewel de Beauvoir later haar eigen werk hier bekritiseerde, blijft het een essentieel stukje WO II-fictie.

The Woman Destroyed (1967) │ Courtesy of Pantheon

The Mandarins (1954): De Beauvoir heeft gewonnen De meest prestigieuze literaire prijs van Frankrijk, de Prix Goncourt, met deze roman uit 1954. In de nasleep van de Tweede Wereldoorlog gaat het om het persoonlijke leven van een hechte groep Franse intellectuelen die proberen hun plaats in de Tweede Wereldoorlog te vestigen. nieuw politiek landschap van een naoorlogs Europa. Over het algemeen wordt aangenomen dat de personages zijn gebaseerd op leden van de vriendenkring van Beauvoir en Sartre in die tijd, waaronder Albert Camus en Arthur Koestler.

The Woman Destroyed (1967): Dit is een verzameling van drie novellen, getiteld The Age of Discretion, Monologue, en A Woman Destroyed respectievelijk. In de eerste van deze verliest een vrouw van in de zestig haar vertrouwen in haar eigen vermogen om haar persoonlijke en professionele leven te leiden; de tweede bevat de tirades van een vrouw die vele tragedies heeft ondergaan waarvoor zij de maatschappij verantwoordelijk stelt; en de laatste is brievenbus, de dagboekaantekeningen van een huisvrouw wiens volwassen kinderen haar hebben verlaten en wiens echtgenoot, zo ontdekt ze, ontrouw is geweest.

< Ambiguïteit (1947) │ Courtesy of Philosophical Library / Open Road

Essays

The Ethics of Ambiguity (1947):

Het tweede grote non-fictie werk van De Beauvoir is ontstaan ​​uit een lezing die ze in 1945 gaf over het vermogen van Sartre's Being and Nothingness om een ​​ethisch systeem te ondersteunen. Het werk in drie delen beschrijft de houding van de auteur ten aanzien van ethiek, schetst de manieren waarop mensen hun eigen vrijheid ontkennen en onderzoekt de ware aard van vrije actie in de wereld. Het boek wordt afgesloten met een verklaring over de vrijheid van de mens: 'We zijn absoluut vrij vandaag als we ervoor kiezen om ons bestaan ​​in de eindigheid te willen, een eindigheid die open staat voor het oneindige' - en een oproep tot actie om dit doel te bereiken.

The Second Sex (1949):

Waarschijnlijk de bekendste van de Beauvoir's boeken, The Second Sex is een mijlpaalwerk van de feministische filosofie van de 20ste eeuw en gaat over de positie van vrouwen in de samenleving door de geschiedenis heen . In 1960, 11 jaar na de publicatie, schreef de Beauvoir dat het een poging was geweest uit te leggen 'waarom de situatie van een vrouw, nog steeds, zelfs vandaag de dag verhindert dat ze de fundamentele problemen van de wereld uitlegt.' Het heeft onder vele bijdragen aan de menselijke kennis bijgedragen tot het vaststellen van een onderscheid tussen geslacht en geslacht. Hoewel het de afgelopen zeven decennia veel kritiek heeft gekregen, blijft het van essentieel belang om te lezen.

Adieux: A Farewell to Sartre (1981) │ Courtesy of Pantheon

Autobiography

Memoirs of a Dutiful Daughter (1958):

Dit boek biedt een intiem portret van de Beauvoir opgroeien in een bourgeois Frans gezin. Het beeldt haar adolescente opstand uit tegen de conventionele verwachtingen van haar ouders en haar klas en haar vastberadenheid om zichzelf te vestigen in haar eigen intellectuele recht. De existentialistische ambitie die ze voelde, en die ze treffend afbeeldt, was natuurlijk verre van de norm voor een jonge vrouw in de jaren twintig. Vriendschap, liefde en leren zijn allemaal belangrijke elementen van het verhaal, evenals het smeden van een levenslange relatie met een medestudent, Jean-Paul Sartre.

Adieux: A Farewell to Sartre (1981):

Dit autobiografische werk toont het laatste decennium van Sartres leven en biedt inzicht in een van de grootste geesten van de 20e eeuw. Het boek bevat zowel een historisch verslag van de laatste jaren van de filosoof als een gesprek tussen het beroemdste intellectuele paar van de laatste 100 jaar. Hoewel het, zoals je zou verwachten, gevuld is met filosofisch onderzoek, is het ook een open, eerlijke dialoog tussen twee mensen die ervoor kozen om hun leven te delen op een manier die hun individuele kijk op de wereld en haar werking weerspiegelde.

Wartime Diary (2009) │ Courtesy of University of Illinois Press

Postume publicaties

Diary of a Philosophy Student (2006):

Dit dagboek van 1926-27 documenten van Beauvoir tijd als student filosofie aan de Sorbonne, een van de oudste en meest prestigieuze universiteiten in Frankrijk, gelegen aan de linkeroever van Parijs. Het onthult aspecten van het persoonlijke leven van de schrijver en het vroege denken dat tijdens haar leven onbekend was. Ter completering van de editie behandelen essays van Barbara Klaw en Margaret A. Simons de betekenis ervan vanuit een historisch, filosofisch en literair standpunt.

Wartime Diary (2009):

Geschreven tussen september 1939 en januari In 1941 droegen deze dagboekaantekeningen bij aan het omverwerpen van het traditionele idee van de Beauvoir als de toegewijde metgezel van Sartre, die een vrouw onthulde met haar eigen complexe en destijds controversiële relaties. Het helpt ook om haar eigen literaire en filosofische prestaties van Sartre's te scheiden, die de hare tijdens haar leven vaak dreigden te overschaduwen. Belangrijk is dat het haar ontwikkeling als een politiek betrokken acteur volgt. De Beauvoir, die altijd zo behulpzaam is, biedt ook leeslijsten aan als ze gaat.