12 Iconische Australische Liedjes Die U Moet Kennen
Het is een lange weg naar de top (als je Rock 'N' Roll wilt) - AC / DC
AC / DC, beter bekend als Acca Dacca in Australië, bracht dit iconische Aussie-rocknummer uit in 1975 - twee jaar na de oprichting van de band - en spaarde elk van onze innerlijke flarden op. De combinatie van hardrockinstrumentatie met doedelzakken, Het is een lange weg naar de top gaat over het accepteren van de ontberingen van mishandeld en beroofd worden, tot bedrogen worden door agenten, om de beste te zijn in deze branche. Een van onze vele grote volksliederen, dit lied wordt regelmatig gespeeld in pubs en AFL-wedstrijden in het hele land.
Krijg ik ooit nog een keer je gezicht te zien - The Angels
Een van de grootste pubrocknummers aller tijden in Australië was oorspronkelijk geschreven als een trage akoestiek over verdriet en verlies. Heruitgebracht als een rocknummer in 1977, het was pas toen The Angels in 1988 een live-versie van Am I'll Ging See Your Face Again uitbracht - met het beruchte NWGFFO-lied - dat dit lied een gecertificeerd, onsterfelijke treffer. Het gezang 'No Way, Get F * cked, F * ck Off' is ontstaan in Sydney toen een DJ een reactie van het publiek aanmoedigde en verder optrad tijdens hun live-uitvoeringen.
Khe Sanh - Cold Chisel
Cold Chisel bevrijd Khe Sanh in 1978, met de nadruk op de strijd waarmee een individu worstelt om in de maatschappij te passen na zijn terugkeer uit de oorlog. Hoewel het lied werd geschreven over een gedesillusioneerde Australische oorlogsveteraan uit Vietnam, is de betekenis achter het lied een symbool geworden van de Australische cultuur. Als een van de meest iconische liedjes ooit opgenomen door een Australische act, werd het lied in 2014 toegevoegd aan het register van Australische nationale film en geluidsarchief (FNSA) Sounds of Australia .
Down Under - Men At Work
Het patriottische lied van Down Under is een iconisch Australisch nummer over de hele wereld geworden, bovenaan de hitlijsten in de jaren 1980 in veel landen, waaronder Australië, Groot-Brittannië en de VS. Het deuntje gaat over een trotse Aussie-man die de wereld afreist, in interactie met mensen - naar Men At Work, dit lied gaat over 'het land vieren, maar niet in een vlaggolf-zin'. Deze hit is overal in de wereld op elke radio, stereo en jukebox gespeeld, vooral wanneer Aussies aanwezig zijn. Met de iconische zin 'Hij glimlachte gewoon en gaf me een Vegemite-boterham', werd dit lied gespeeld tijdens de slotceremonie van de Olympische Spelen van 2000 in Sydney, samen met andere Australische artiesten. is een van de meest duurzame liederen geworden, puur over Australië. Deze klassieker uit 1982 introduceerde de toen nog weinig gebruikte synthesizers, waarbij de opening van het nummer symbolisch de hitte weerkaatste die straalt uit het rode vuil in de outback. De problemen van de natie predikend, in 1994 werd de Byrralku Dhangudha remix uitgebracht, met inheemse muzikanten die het koor speelden en zongen in hun eigen taal. In 2014 was dit nummer ook opgenomen in het register Sounds of Australia van de NFSA. Solid Rock - Goanna De Australische folkgroep Goanna, opgericht in 1977, bracht hun nummer dat in 1982 een belangrijk politiek onderwerp aan het licht bracht. Het plaatsen van Aboriginal onteigening in het centrum van White Australia, werd geïnspireerd door een 'Great Awakening' bij een inma (corroboree) in Uluru, door het oprichtende lid Shane Howard. Hij vertelde de Sydney Morning Herald in 2012 over de 'diepe cultuur' en 'mooie tradities' waarvan hij getuige was, terwijl het lied bedoeld was om Aussies te inspireren om dieper in te gaan op het onrecht en racisme dat de Aboriginal-Australiër sinds de kolonisatie heeft meegemaakt. True Blue - John Williamson Australisch volkslied opgenomen door John Williamson in 1981, is een iconisch lied geworden dat een tijdperk van 'bush struggle from another time' oproept. Het nasynchroniseren van Williamson als de 'stem voor de mensen van de bush', kenmerkt het typische Aussie-jargon - de titel zelf betekent authentiek Australische - en veel verborgen betekenissen over de manier van leven in Australië. Dit lied is sindsdien opgevoerd tijdens vele sportevenementen en ceremonies; inclusief twee keer uitgevoerd, live, op de openbare herdenking van Steve Irwin. Sounds of Then (This Is Australia) - GANGgajang Beginnend als een gedicht dat de grootste cultuurschok weerspiegelt die wordt ervaren bij verhuizing van Engeland naar Bundaberg, Queensland, Aussie rockband GANAgajang bracht uit in 1985. Omdat het hun meest populaire en erkende nummer is sinds de vorming in de jaren 1980, concentreert het lied zich op het idee dat 'geuren en geluiden en sensaties een herinnering kunnen herbelichten'. Gebruikt in veel promotionele en commerciële advertenties, is Sounds of Then een iconisch nummer dat ongetwijfeld zal worden gespeeld tijdens vieringen als Australia Day. Working Class Man - Jimmy Barnes Australische rockzanger Jimmy Barnes stelde de wereld voor aan de definitie van wat nodig is om een Aussie te worden in . Uitgebracht in 1985, deze power ballad is als Aussie zoals ze kunnen krijgen; het tonen van en focussen op de bewondering voor de zwaar zwoegende, knock-out Aussie gozer in de voorhoede van de hard werkende mentaliteit van het land. Dit lied was ook opmerkelijk tijdens de slotceremonie van de Olympische Spelen van 2000 in Sydney. You're The Voice - John Farnham Een van de grootste internationale successen van John Farnham, werd uitgebracht in 1986 en ontving ARIA Award voor 'Single of the Year' in het volgende jaar. Deze power ballad is een schreeuw om vrede en eenheid over de hele wereld, waarin staat dat 'we zijn allemaal iemands dochter, we zijn allemaal iemands zoon'. Farnham heeft hem tot wereldwijde faam gebracht en heeft sindsdien een grote invloed op de Australische muziekindustrie, die hiervoor talloze onderscheidingen en onderscheidingen ontving. Bedden zijn aan het branden - Midnight Oil Bedden branden I Still Call Australia Home - Peter Allen De meeste iconische Australische liedjes zullen zeker elke Aussie van thuis herinneren, maar het is dit nummer dat keer op keer kippenvel naar onze armen brengt. Oorspronkelijk uitgebracht in 1980 door Peter Allan, werd een iconisch lied toen het werd uitgevoerd door kinderkoren in 1997 voor de reclamecampagnes van Qantas. De stad Rio vervangen door Rome - zoals Qantas niet naar Rio vloog tijdens de eerste video - dit lied is al lang door de luchtvaartmaatschappij overgenomen. Sinds 2009 wordt het gehele eerste couplet gezongen in Kala Lagaw Ya, een dialect van de Torres Strait Islands. Naast vele andere grootheden is dit nummer in 2013 opgenomen in het register Sounds of Australia van de NFSA.
Beschrijft de verborgen spiritualiteit en de uitgestrekte leegte van ons platteland, Great Southern Land
Solid Rock uit
True Blue,
Sounds of Then
Working Class Man
You're The Voice
zijn zeker een goed begin vuur, veel politieke zenuwen raken door de jaren heen. Dit protestlied, uitgebracht in 1987 door Midnight Oil, gaat over 'het teruggeven van het Australische land aan de Aboriginals' - meer specifiek aan de Pintupi Aboriginal uit West-Australië die tot de laatsten behoorden om de moderne wereld binnen te gaan. Verder tijdens de slotceremonie van de 2000 Olympische Spelen in Sydney, legde Midnight Oil dit nummer nog eens extra in de schijnwerpers. Tijdens de slotceremonie van de Olympische Spelen in 2000 voerde Midnight Oil dit stuk uit en droeg alle zwarten met het woord 'sorry' op hun kleding als excuses aan de inheemse bevolking. mensen.
I Still Call Australia Home
