5 Boeken Die Moeten Worden Gelezen Door De Britse Schrijver Robert Graves
//theculturetrip.com/wp-admin/post.php?post=566515&action=edit 1963 - Graves Met dochter Jenny | Courtesy Of William Graves
The White Goddess
Graves 'meesterwerk uit 1948 over de aard van de poëtische mythevorming benadert de studie van de mythologie vanuit een beslist creatief en eigenzinnig perspectief. In zijn essay van boeklengte beweert Graves dat 'echte' of 'zuivere' poëzie onlosmakelijk verbonden is met het oude cultitueel van zijn voorgestelde Europese godheid - de witte godin van liefde, geboorte en dood. Graves beschrijft het boek als 'een historische grammatica van de taal van de poëtische mythe', waardoor het zichzelf bevrijdt van het fictieve schavot van de godin en zich verdiept in een verfijnde literaire kritiek van soorten. De obsessie van Graves met de vrouwelijke muze is hier het meest klinisch en introspectief. Zijn verkenning van het geslacht en meer in het bijzonder, de verhoging van vrouw naar die van de muze met de hoogste rang van dichters, brengt het boek in het altijd waakzame oog van opeenvolgende kunstenaars, verwijzend naar de enorme impact en invloed van het boek. Veel van de thema's van het boek worden ook verkend via Seven Days In New Crete en de toekomstige maatschappij die wordt gedomineerd door de religie van de Grote Godin <1 - 1961 - Graves with Wife Beryl | Met dank aan William Graves
Seven Days In New Crete
Verboden schrijven op heiligschennige gronden, armoede en gecontroleerde eendaagse conflicten zijn allemaal eigenaardigheden van een toekomstige samenleving die is opgezet op het eiland Kreta, die de toekomstige 1949 toekomst van Graves informeert -utopische speculatieve fictie (ook bekend als
Watch The North Wind Rise
). Geschreven vlak voor Orwell's en lang voordat Atwood pogingen deed om futuristisch sociaal te ordenen, vertelt de roman een week door de ogen van de twintigste-eeuwse dichter Edward Venn Thomas, die in de tijd door de nieuwe Kretenzers wordt vervoerd naar hun 5 'landgoed' - schijnbaar 'te mooi om waar te zijn' - de maatschappij. Het metaforische of mogelijk dieper sociologische begrip van Graves ziet Venn Thomas geloven dat hij is gekozen door de godinnen, en probeert deze idyllische, maar statische, utopische omgeving te verstoren die gevaar loopt haar vitaliteit te verliezen. 1935 - Robert Graves en Mascaro Cala | Met dank aan William Graves I, Claudius Ondanks enkele vroege mislukte pogingen om
I, Claudius
(1936) in film aan te passen, maakte Graves 'boek uiteindelijk de overgang naar het scherm in 1976, toen de BBC bewerkte het tot een populair tv-vervolg, waardoor het het meest herkenbare en lucratieve werk van de schrijver wordt. Gebaseerd op de autobiografie van Claudius, de 4de keizer van Rome, is de charme en kracht van het boek zijn inzicht in de duistere machinaties vanuit de innerlijke werkcirkel van het Romeinse Rijk. Claudius vestigt zich als de auteur en staat erop de waarheid te schrijven, inclusief een geschiedenis van de Julio-Claudiaanse dynastie van de moord op Julius Caesar in 44BC, tot Caligula in 41AD. Graves 'briljante acute sociale kritiek is echter tijdloos gebleken - waardoor I, Claudius
zijn context en omgeving ver kan overtreffen. Count Belisarius Graves' historische fictie uit 1938 vertelt het leven van de grote Byzantijnse Generaal Belisarius vergezeld door de geleerde Procopius door de oorlogen van keizer Justinianus. Het verhaal van Belisarius is dus voornamelijk gebaseerd op Procopius ' geschiedenis van de oorlogen en de geheime geschiedenis van Justinianus -
ongeveer zoals
I, Claudius was gebaseerd op The Twelve Caesars of Suetonius en andere Romeinse bronnen. Geschreven als de biografie van Belisarius door de eunuch Eugenius - de dienaar van de vrouw van Belisarius, Antonia, omlijst het verhaal terwijl haar man weg is op campagne in Noord-Afrika en Italië. Het grote verhaal ontvouwt zich terwijl Belisarius tevergeefs probeert zijn twee heersers te kalmeren en tevreden te stellen door de altijd smaakvolle pen van Graves, terwijl hij polyfone lagen in zijn personages en plot weven. Robert Graves Identity Photo 1934 | Courtesy Of William Graves Tot ziens Er is niet genoeg te zeggen over de autobiografie van Graves geschreven in 1929 op 34-jarige leeftijd. Een mijlpaal in de literatuur geschreven met de schrijvers behendig oog voor detail, de pagina's zijn letterlijk desintegreren zoals candyfloss in de mond van een kind, terwijl de grote verhalenverteller zijn 34 jaar planetaire bestaan ontrafelt. De meeste volwassenen van Graves 'leeftijd bij het schrijven zouden alleen kiemen in termen van biografisch materiaal, zo niet voor de verplichte kinderjaren, die Graves nog steeds charmant interessant kan maken. Wat Tot ziens
zo opmerkelijk maakt, is echter de weergave van Wereldoorlog 1 vanuit een frontlinieperspectief. Een geharde, zwaargevoede officier van een wanhopig jonge leeftijd in de loopgraven van The Western Front - Graves 'technicolor grafische weergave van zijn ervaringen is het grote dagboek van evenementen waar je al lang naar op zoek was. Een litanie van slapstick humor, verwarring, pijn, angst en dood - de openhartige details van een jonge dichter-in-oorlog zijn roemloos fascinerend.
Door J.D.Woolnough
