10 Vrouwelijke Jazzmuzikanten Die Je Moet Kennen
Terri Lyne Carrington <<<<<<<<<<<<<<<<> <> <> <> <> <> <> Al heel lang geprezen in jazzkringen als een van de beste hedendaagse jazzdrummers van vandaag, heeft Terri Lyne Carrington een illustere muziekcarrière van zo'n 30 jaar gehad. Ze begon de drums te leren op zevenjarige leeftijd en kreeg uiteindelijk een volledige beurs voor het Berklee College of Music, waar ze later zou worden benoemd tot professor. Haar tourcarrière omvatte het werken met legendes zoals Herbie Hancock en Al Jarreau, terwijl haar opnamecarrière twee Grammy Award-winnende werken omvatte -
The Mosaic Project , een samenwerking met een groot aantal vrouwelijke jazzartiesten die scooped " Best Jazz Vocal Album, "en haar meest recente release Money Jungle: Provocative in Blue , die in 2013 het" Best Jazz Instrumental Album "won. Carla Bley
Amerikaanse pianist, componist en bandleider Carla Bley's onderdompeling in jazz begon in haar puberteit na het horen van Lionel Hampton en Gerry Mulligan inspireerde haar om haar geboorteland Californië voor New York City te verlaten. Daar nam ze een baan als sigarettenmeisje in de legendarische Birdland-club om zichzelf bloot te stellen aan meer jazz. Het duurde niet lang voordat Bley haar eigen muziek componeerde. Samen met de toekomstige echtgenoot Michael Mantler richtte ze het Jazz Composer's Orchestra op, de groep achter wat bekend staat als het bekendste werk van Bley. De
Escalator Over the Hill , een verkenningstocht door genres van gratis jazz, werd vermeld bij The Guardian ' s "50 Great Moments In Jazz." Mary Lou Williams
De overleden grote jazzpianist en componist Mary Lou Williams was echt een pionier in de jazz. Geboren in 1910, op achtjarige leeftijd was Williams al een werkende muzikant en voordat ze haar 20's bereikte, kon ze werken met jazz-artiesten als Duke Ellington en McKinney's Cotton Pickers aan haar cv toevoegen. Ze past zich waarschijnlijk aan aan de evolutie van de jazz in haar carrière van zes decennia en werd later een leidende figuur in de bop en een kampioen van toen aankomende muzikanten als Dizzy Gillespie en Thelonious Monk. Voor haar dood in 1981 beschreef Duke Ellington Williams als "eeuwig hedendaags. Haar schrijven en optreden zijn altijd een beetje vooruitgegaan gedurende haar hele carrière. "
Regina Carter
Geprezen door de muziekpers als een virtuoos, geboren uit Detroit, is Regina Carter de toonaangevende jazzviolist van haar generatie. Opgeleid als een klassieke violist vanaf vier jaar, speelde Carter in het Detroit Symphony Orchestra als een jeugd. Maar het was pas toen vriend en jazzzangeres Carla Cook haar introduceerde bij mensen als Ella Fitzgerald en Jean-Luc Ponty die Carter verloor voor jazz. In 2006 werd Carter geëerd met een MacArthur Fellowship bij de MacArthur Foundation, die haar omschreef als "een meester in improvisatorische jazzviool." De Foundation prees haar diverse repertoire aan genres, variërend van Motown en bebop tot folk en wereldmuziek - wat duidelijk is in haar Release 2014
Southern Comfort , een verkenning van Zuidelijke volksmuziek. Melba Liston
Baanbrekende trombonist en arrangeur Melba Liston staat bekend als de eerste vrouwelijke trombonist om te spelen in de door mannen gedomineerde big bands van de jaren 1940-1960, met optreden onder de wil van Gerald Wilson en Dizzy Gillespie. Terwijl Liston slechts één album opnam als bandleider -
Melba Liston en Her 'Bones in 1958 - gedurende haar hele carrière als arrangeur en componist maakte ze vele opmerkelijke bijdragen aan muziek, waaronder een langdurige creatieve samenwerking met jazzpianist Randy Weston. Dit leidde tot zijn veelgeprezen album The Spirits of Our Ancestors . Hoewel een beroerte in 1985 haar niet in staat stelde om te spelen, vervolgde Liston haar carrière als arrangeur en werd ze geëerd met een NEA Jazz Masters Award 1987 vóór haar dood in 1 . Vi Redd
Geboren in Los Angeles in 1928, alt saxofonist De muzikale familie van Vi Redd - haar vader was drummer Alton Redd, een prominent figuur in LA's Central Avenue-jazzscene, en haar geweldige tante was de beroemde musicus en docent Alma Hightower - die haar vanaf jonge leeftijd aan jazz had blootgesteld. Samen met Mary Lou Williams en Melba Liston wordt ze beschouwd als een van de vroege pioniers van het vrouwelijke jazzmuzikantschap, die ondanks het door mannen gedomineerde genre meer dan de moeite waard was om te spelen met mannelijke tijdgenoten als Dizzy Gillespie en Count Basie. In 1989 eerde de Los Angeles Jazz Society Redd met een Lifetime Achievement Award, en in 2001 werd ze erkend met de Mary Lou Williams Women in Jazz Award. Melissa Aldana
Chileense tenorsaxofoniste Melissa Aldana begon te spelen op de leeftijd van zes onder het onderwijs van haar vader Marcos Aldana, ook een volleerd saxofonist. Tegen 16 was ze headlinesets in clubs in haar geboorteplaats Santiago voordat haar carrière haar meenam naar het Berklee College of Music in Boston. Na zijn afstuderen zag een verhuizing naar New York City de opname van Aldana's debuutalbum,
Free Fall
, en een reeks optredens op spraakmakende locaties en evenementen zoals de Blue Note Jazz Club en het Monterey Jazz Festival. In 2013 bereikte Aldana een plaats in de jazzgeschiedenis toen ze de eerste vrouwelijke en eerste Zuid-Amerikaanse muzikant werd die de prestigieuze Thelonious Monk International Jazz Saxophone Competition won. Emily Remler New York City-born and New Emily Remler, die opkwam in de Franse taal, was een autodidactische gitarist wiens eerste poging met het instrument de muziek was van rock- en blueslegendes als Jimi Hendrix en Johnny Winter. Het ontdekken van gitaristen zoals Charlie Christian en Wes Montgomery tijdens haar studie aan het Berklee College of Music, zette haar op jazz. Na haar verhuizing naar New Orleans, zag ze een ontmoeting met Herb Ellis, die ze erg onder de indruk had, uitgenodigd om te spelen op het Concord Jazz Festival, dat haar op haar beurt zag tekenen bij Concord Records en de release van haar debuutalbum,
Firefly
, in 1981. Helaas stierf Remler op de jonge leeftijd van 32. Maar haar nalatenschap leeft voort, met de jazzcriticus Gene Lees die haar verkondigt als 'een buitengewoon gewaagde speler'. Mimi Fox Beschreven door
Jazz Times
als "een opmerkelijk voltooide rechttoe rechtaan speler met onberispelijke tijd, onberispelijke uitvoering, serieuze karbonades, een scherp oor voor re-harmonisatie en een innerlijke drang om te verbranden", begon Mimi Fox uit San Francisco voor het eerst met gitaarspelen op de leeftijd van 10. In de loop van haar 30-jarige carrière trad ze op en nam ze op met legendes en hedendaagse talenten, waaronder Charlie Byrd en Terri Lyne Carrington. Naast een groot aantal gastoptredens van albums, heeft Fox ook 10 albums uitgebracht als bandleider, waaronder haar veelgeprezen 2006-album Perpetually Hip, dat door de San Francisco Chronicle wordt geprezen als haar meesterwerk. Fox is een toegewijde opvoeder en inspireert jongere generaties gitaristen als universitair hoofddocent aan het California Jazz Conservatory .
