India'S 15 Meest Populaire En Overheerlijke Desserts

Mithais, of zoete lekkernijen, zijn een integraal onderdeel van de Indiase keuken. Terwijl ze worden genoten tijdens een stevige maaltijd, staan ​​snoep en desserts ook centraal op Indiase festivals. Sommige hiervan, zoals Laddu, zijn ontstaan ​​in het oude India, maar velen van hen werden aan het land voorgesteld door de Mughal-heersers die uit Perzië kwamen. Hier zijn enkele van de meest heerlijke Indiase desserts die je moet proberen tijdens je bezoek aan het land.

Laddu

Laddu is de meest populaire feestelijke traktatie in India. Er zijn veel verschillende versies van deze favoriete zoete en de meest populaire is motichoor laddu. Er wordt aangenomen dat het dessert werd uitgevonden door een oude Indiase arts, Susutra, die sesam laddus gebruikte als een antisepticum voor de behandeling van zijn chirurgische patiënten. Laddus zijn ook de meest voorkomende zoete offers aan God.

Laddu | © Nandhinikandhasamy / WikiCommons

Kheer

Er zijn veel verschillende puddingen op basis van melk in India en kheer is een van de meest geliefde onder hen. Het wordt gemaakt door rijst te koken met melk en suiker en later gegarneerd met saffraan, kardemom, droog fruit en noten. Kheer, phirni en payasam zijn allemaal verschillende varianten van Indiase melkpudding. In Zuid-India wordt rijst vervangen door vermicelli en wordt het gerecht seviyan genoemd.

Kheer | © Shaharbano / WikiCommons

Gulab jamun

Gulab jamun kwam naar het land vanuit het toenmalige Perzië (Iran) toen moslimheersers in India aankwamen en hier hun dynastieën vestigden. Deze snoepjes zijn gemaakt van khoya, een balvormig melkpoeder. De khoyas worden gefrituurd en gedoopt in een suikerachtige siroop, die meestal wordt gearomatiseerd met saffraan en rozenwater.

Gulab jamun | © Bharat Mirchandani / Flickr

Gajar ka halwa

Gajar ka halwa is een dessert gemaakt van geraspte wortels, die eerst worden gestoofd in melk en kardemom. Het mengsel wordt vervolgens gebakken in ghee (geklaarde boter) en suiker. Ten slotte is het gerecht gegarneerd met gedroogde vruchten. Het dessert begon populair te worden tijdens de Mughal-periode en vandaag wordt het geserveerd tijdens zowel hindoeïstische als islamitische festivals in India, waaronder Diwali en Eid al-Fitr.

Gajar ka halwa | | © Soniya Goyal / Flickr

Sandesh

Bengali's staan ​​bekend om hun liefde voor zoete lekkernijen en Sandesh is een van de populairste lekkernijen uit West-Bengalen. Sandesh wordt traditioneel gemaakt van chenna, een restant van gestremde melk. Sommigen geloven dat het dessert werd geïnspireerd door de kaas-gebaseerde gerechten die vroege Europese handelaren met zich meebrachten naar de stad Kolkata.

Sandesh | © Biswarup Ganguly / WikiCommons

Rasgulla

Net als sandesh wordt rasgulla ook van chenna gemaakt. Deze bolvormige knoedels worden gekookt in een zoete siroop tot het sap het deeg infiltreert. Dit snoepje is zo populair dat twee Indiase staten, West-Bengalen en Odisha er al jaren over ruziën, waarbij elk beweert dat de rasgulla zijn oorsprong heeft in hun respectieve regio. Rasgulla | © gillnisha / Pixabay

Kaju barfi

Kaju barfi is een op cashewnoten gebaseerd Indiaas dessert vergelijkbaar met zachte toffee. Het heeft van oudsher de vorm van een diamant en is een van de duurdere snoepjes die in het land te vinden zijn. Het wordt daarom beschouwd als een gewaardeerd geschenk tijdens festivals en speciale gelegenheden.

Kaju barfi | © Jagisnowjughead / WikiCommons

Kulfi

Kulfi is de Indiase versie van een ijsje. Net als veel Indiase desserts is kulfi ook geleend van de Perzische keuken. Het werd populair gemaakt toen de Mughals zich in India vestigden en het dessert wordt ook vermeld in de literatuur van deze periode. De smaak van kulfis wordt vaak verbeterd met pistachenoten en saffraan.

Kulfi | © snowpea & bokchoi / Flickr

Jalebi

Jalebi is een favoriet onder Indiërs. Het is een hoepelvormig snoepje gemaakt door frituurmeel dat later wordt gedrenkt in een suikerachtige siroop. Verschillende versies van jalebi zijn ook te vinden in Iran en Turkije. Het recept van dit eenvoudige dessert is te vinden in veel oude Indiase kookboeken, die dateren uit de 15e eeuw. Jalebis proeft het lekkerst als het warm geserveerd wordt.

Jalebi | © Lion.harvinder / WikiCommons

Ghevar

Ghevar is een filigrafische delicatesse die zijn oorsprong vindt in de staat Rajasthan. Het snoepje wordt gewoonlijk gedistribueerd tijdens het Teej-festival. Teej is een tweedaagse ceremonie, gevierd door gehuwde vrouwen, waar de godin Parvati, het gezelschap van Lord Shiva, wordt ingeroepen voor echtelijke gelukzaligheid.

Ghevar | © Su30solomon / WikiCommons

Ras malai

Ras malai is een ander beroemd Bengaals zoet gerecht. Ras betekent sap en malai betekent room en dit dessert bestaat in wezen uit een romig deeg gemaakt van Indiase kwark gedrenkt in een dikke, gezoete, gecondenseerde melk. Een bekende Bengaalse banketbakker, Krishna Chandra Das uit Kolkata, wordt vaak gecrediteerd met het uitvinden van de schotel, maar er zijn geen formele verslagen om deze bewering te bewijzen.

Ras malai | © Priyam1307 / WikiCommons

Malpua

Malpua is een pannenkoekachtig dessert dat meestal wordt aangetroffen in de Indiase deelstaat Odisha. Het beslag wordt meestal gemaakt van meel en griesmeel, maar varieert van regio tot regio. Het is gebruikelijk kardemom te gebruiken om de smaak van het gerecht te verbeteren. Nadat het is gefrituurd, wordt malpua gedoopt in een zoete siroop en bedekt met een zoete gecondenseerde melk genaamd rabri.

Malpua | © Camak0912 / WikiCommons

Mysore pak

Mysore pak is erg populair in Zuid-India. Dit zoete gerecht is vermoedelijk afkomstig uit het Mysore-paleis tijdens het negentiende-eeuwse bewind van Maharaja Krishnaraja Wadiyar IV, de 24e heerser van het koninkrijk Mysore in Karnataka. Het heerlijke dessert is gemaakt van meel, suiker en een ruime hoeveelheid ghee.

Mysore pak | © Charles Haynes / Flickr

Peda

De bekendste van de Indiase peda's is te vinden in de heilige stad Mathura in Uttar Pradesh. Niet verwonderlijk, omdat dit snoepje naar eigen zeggen inheems is. Net als laddu is peda een populair zoet offer aan God. Melk en suiker zijn de twee hoofdingrediënten in dit dessert.

Peda | © Abhinaba Basu / Flickr

Soan papdi

Soan papdi is een snoepje met een unieke schilferige textuur en die bijna als suikerspin in je mond smelt. De Turkse Pismaniye komt in de buurt in vergelijking met dit Indiase dessert. Grambloem is een belangrijk ingrediënt dat wordt gebruikt bij het maken van soa papdi, wat een zeer uitgebreid bereidingsproces inhoudt.

Soan papdi | © Abigail Batchelder / Flickr