Dolores Del Río: Van Durango City Tot Hollywood
Geboren in Durango tijdens de Porfiriata (de presidentiële heerschappij) van Porfirio Díaz), verhuisde ze al snel met haar familie naar Mexico City, begon danslessen en ontmoette haar eerste (van drie) echtgenoten, Jaime Martínez del Río y Viñent, aan wie ze haar toneelnaam te danken heeft. Ze trouwden toen ze nog in haar tienerjaren was en hij was 34. Haar affaire met Orson Welles, die haar de liefde van zijn leven beschouwde, was echter waarschijnlijk haar meest prominente relatie.
Dolores met Orson Welles | © Public Domain / WikiCommons
In de jaren 1920 en de jaren 30 was haar succes in de VS ongekend voor een Mexicaanse actrice en werd ze algemeen erkend als een van de prachtigste opvallende en getalenteerde sterren van de tijd, evenals een van Hollywood's meest belangrijke actrices, Latina of anderszins. Ze vervolgde wat een lange en illustere acteercarrière zou worden in het tijdperk van stomme films, eerst met de hit van 1926 What Price Glory? , voordat ze hoog geprezen zou worden voor haar ster beurt in Ramona. Zo bekend was del Río dat haar overlijdensadvertentie zelfs is geschreven door The New York Times.
Dolores | © Public Domain / Pixabay
Ze was ook bijzonder trots en verdedigend op haar Mexicaanse afkomst - haar eerste filmoptreden in 1925's Joanna had haar in het begin gefactureerd als Spaans, wat ze probeerde te veranderen. Ze weigerde ook om te schitteren in een film uit 1935 ( Viva Villa!) omdat ze dacht dat het anti-Mexicaans was. Het was echter aantoonbaar haar land van herkomst dat haar ook tegenhield, omdat ze regelmatig door de Amerikaanse regisseurs als exotische vrouw werd uitgebracht, een trend die alleen maar verergerde met het begin van sprekende foto's. Desondanks slaagde del Río er nog steeds in een ongelooflijk succes te behalen, met in de hoofdrollen in meer dan 50 films tussen 1925 en 1978. Enkele van de meest opvallende zijn Birds of Paradise (1932), Flying Down to Rio (1933) (waarin ze het tweedelige badpak introduceerde) en Madame du Barry (1934).
Dolores del Río en Elvis Presley | © Masquelll / Flickr
Dolores del Río keerde in de jaren veertig terug naar Mexico en werd in deze periode een belangrijk deel van de Golden Era van de Mexicaanse filmindustrie. Ze was de muze van regisseur Emilio Fernández en speelde met name in Las Abandonadas (1944) en La Malquerida (1949). Op nationaal en zelfs internationaal niveau zal Dolores del Río misschien wel altijd het best herinnerd worden voor haar rol in de klassieker María Candelaría uit 1946. Een must-see van Mexicaanse cinema, naar verluidt de film over waarop ze het meest trots was. Het markeerde ook de eerste voorzichtige stappen van de Mexicaanse filmindustrie in de wereld van de serieuze cinema. Evenzo kan ze bekend zijn door tegen Henry Fonda te spelen in The Fugitive (1947). <> Voor de rest van haar carrière heeft ze in theater en tv gewerkt, en op verschillende punten teruggekeerd naar het zilver. scherm. Haar erfenis is echter ongelooflijk; ze heeft een ster op de Hollywood Walk of Fame, evenals een standbeeld op Hollywood-La Brea Boulevard in LA. Tijdens de duur van haar carrière ontving ze ook drie Silver Ariel Awards en ontving ze een uitnodiging voor de Oscars op de dag dat ze stierf. Naast acteren heeft del Río ook geholpen bij het vinden van het Cervantino-festival in Guanajuato en de Estancia Infantil Dolores del Río, een kinderdagverblijf dat kinderopvang verzorgde voor leden van het Mexicaanse acteursgilde.
