Michelle Williams Over 'Manchester By The Sea' En Werken Met Casey Affleck
Met dat zelfspot-openende salvo in antwoord op de vraag hoe ze vermijdt om 'duds' te plukken, laat Michelle Williams je meteen weten dat ze zich niet zal verstoppen voor vragen over haar carrière tot nu toe. Niet dat het nodig is om bewaakt te worden voor haar nieuwste film, het intense drama
Manchester By The Sea, dat samen met La La Land de race voor de Oscars leidt. Michelle Williams en Casey Affleck worden emotioneel in 'Manchester By The Sea' © StudioCanal
Cassam Looch van Culture Trip sprak onlangs met de
Blue Valentine -ster in Londen en ontdekte meer wat de 36-jarige drijft om zichzelf uit te dagen na een carrière die begon met optredens in een Lassie-film en een periode in de Baywatch van .
Culture Trip: met een aantal spraakmakende films die al op je naam staan, wat is precies het denkproces achter het kiezen van de juiste rol?
Michelle Williams: Ik wist dat ik ja zou zeggen tegen deze film nog voordat ik het las, dat is precies het soort kunstenaar Kenny [schrijver en regisseur Kenneth Lonergan] is. Je zou dom zijn om dat op te geven, maar wat ik niet wist toen ik het maakte was of het goed zou zijn of niet. Je kunt het nooit zeggen. Je werkt net zo hard aan films die slecht zijn, als de films die goed blijken te zijn. Ik probeer echt en laat me leiden door een instinctieve reactie op het materiaal. Ik kan voelen dat mijn hart uit mijn borst wil springen en mijn hersenen beginnen eraan te werken alsof het een soort van puzzel is. Dat is hoe ik weet dat ik het wil doen. Zelfs als ik die rol niet heb. Ik wist dat ik dat met het karakter van Randi zou doen in
Manchester by the Sea , en ik begon aan het einde van de scène en hoe we dat zouden doen. Casey Affleck, Michelle Williams en regisseur Kenneth Lonergan woont de 'Manchester By The Sea' International Premiere-screening bij tijdens het 60e BFI London Film Festival | © Gareth Cattermole / Getty Images voor BFI
CT: De scène in kwestie ziet je personage eindelijk geconfronteerd worden met haar ex-man Lee (Casey Affleck) na een aantal jaar uit elkaar. Ze worden samengebracht in het pittoreske stadje Manchester-by-the-Sea in Massachusetts nadat de broer van Lee plotseling is overleden, maar het is een nog grotere persoonlijke tragedie die de relatie van het paar heeft vernietigd.
MW:
Het blijft echt bij je . Het is het laatste waar je rekening mee wilt houden. Je kunt er niet in en uit glippen. Casey en ik hebben eigenlijk niet te nauw met die scène gewerkt. Ik denk dat we er allebei vrij bezorgd over waren omdat er veel aan de hand is. Het was ook technisch moeilijk vanwege de overlappende dialoog, je krijgt eigenlijk niet zoveel mogelijkheden om met zoveel woorden in een film te werken. Elk woord is belangrijk voor Kenny. Hij houdt echt van acteurs en begrijpt. Hij is natuurlijk een geweldige acteur zelf.
Er is niets zoals het, en er is niemand zoals hij. Hij heeft zo'n oog en oor voor hoe mensen werkelijk zijn. Hij voelt zich aangetrokken tot die momenten van geklungel of onhandigheid. Het voelt speciaal, omdat zijn werelden authentiek en volledig zijn.
Ik hoop echt dat in de eerdere scènes [waar we Lee en Randi in flashbacks zien als een gelukkig getrouwd stel], je een idee krijgt van hoe levend ze waren. Ze houden zoveel van elkaar. Ze kunnen elkaar plagen en zichzelf om elkaar heen zijn. We dachten dat ze al heel lang samen waren en een speelse relatie hadden. Er is een heen-en-weer, en de vrouwen die ik heb ontmoet in dat gebied hebben een ruwe-rond-de-randen-kwaliteit. De mannen en vrouwen zijn heel erg op een gelijk speelveld. Ik dacht vaak aan hen [Lee en Randi] toen ik de film aan het maken was. Soms brak het mijn hart dat ze niet bij elkaar waren en dat ze niet samen zouden zijn. CT: Je beschrijft jezelf als een acteur die graag risico's neemt, maar als een persoon die dat niet doet. Wat bedoel je daarmee?
MW:
Ik hou van dingen die eenvoudig en veilig zijn. Om de een of andere reden, in mijn werk, word ik aangetrokken door dingen die ik niet weet te doen. Dingen die kolossaal falen en schaamte riskeren. Het is een motiverende factor, dat ik niet weet waarom het bestaat. In het leven loop je echte risico's, maar op het werk kan ik mezelf voor de gek houden, maar ik ga niet dood. Niets dat serieus kan fout gaan. Je leert veel van schaamte en falen.
MW: Het is zo grappig. Je maakt films en denkt nooit in een miljoen jaar dat mensen naar [ze] gaan. Ze vinden zelden een publiek, laat staan dat ze zulke opwinding opwekken. Het is geweldig en verrassend.
CT:
Je hebt de film nog niet gezien. Kun je uitleggen waarom? MW:
Het is bijna drie jaar geleden dat ik een film heb gezien waarin ik ben geweest, of zelfs echt een film heb gemaakt. Het kijken naar de film is vaak te schokkend. Ik wil het in een kleinere, meer besloten omgeving zien. Het is onnatuurlijk om jezelf zo groot op een scherm te zien. Kenny grapte [ik moest] het op een iPhone bekijken en ik dacht: "Perfect!" Manchester by the Sea
opent het VK op 13 januari
