Meesterwerk Van Matisse: Vence'S Chapelle Du Rosaire

De Chapelle du Rosaire de Vence is een uniek gebouw dat werd ontworpen en gebouwd door Henri Matisse, als een monument voor de dankbaarheid die hij voelde tegenover zijn verpleegster Monique Bourgeois. Het is een diepe ruimte die het artistieke en het spirituele combineert, en is een blijvend bewijs van het genie van Matisse.

© David Locke / Flickr

Van de jaren 1948 tot 1951 werkte de legendarische Franse kunstenaar Henri Matisse onvermoeibaar door plannen voor de Chapelle du Rosaire de Vence, (de kapel van de rozenkrans), waarbij elk element wordt ontworpen als het gebouw, van de buitenkant tot de details van de decoratie. Het hoogtepunt van zijn lange artistieke traject was dat het de eerste keer was dat een schilder alle details van een kapel op zo'n uitgebreide manier had ontworpen en nog steeds een krachtige manifestatie is van de artistieke gevoeligheid van Matisse in zijn volwassen jaren.

© Luke McKernan / Flickr

Op de voltooiing van de kapel opmerkte Henri Matisse dat 'dit werk me vier jaar exclusieve en volledige inspanning vereiste en het is de vrucht van mijn hele werkzame leven. Ondanks alle onvolkomenheden beschouw ik het als mijn meesterwerk. ' Hoewel de doelstellingen als een architectuurstuk vaak worden vergeleken met de Rothko-kapel in Houston, is het het enige gebouw in zijn soort waarin alle fijne kneepjes van het gebouw worden bepaald door de complete visie van een kunstenaar. Matisse heeft de plannen voor het bouwwerk en elk detail van de decoratie opgesteld - van het keramiek, de glas-in-loodramen, ornamenten en schilderijen, die Matisse speciaal voor de kapel heeft gemaakt. De witte kapel is beroemd om zijn glas-in-loodramen die een groot aantal prachtige kleuren weerspiegelen op de witte marmeren vloeren. Het is ongetwijfeld het hoogtepunt van de prachtige oude stad Vence, die op een heuvel boven de stad Nice ligt, negen kilometer van de zee.

Bekijken | takato marui / Flickr

De geschiedenis van de kapel en het doel achter de bouw ervan bewijst dat het een werk van liefde was, in plaats van een puur religieuze onderneming. Matisse bouwde de kapel voor een verpleegster die voor hem had gezorgd gedurende de laatste jaren van zijn leven waarin zijn gezondheid werd aangetast, en deze viering van menselijke relaties is de sleutel tot het ontwerp. In 1941 ontwikkelde Matisse kanker en onderging een uitgebreide operatie, die hij bijna niet overleefde. De kunstenaar woonde het grootste deel van het jaar in Nice in het zuiden van Frankrijk, en tijdens zijn lange herstel daar, zocht hij hulp bij een dame genaamd Monique Bourgeois die reageerde op zijn advertentie op zoek naar 'een jonge en mooie verpleegster'. De bourgeois zorgde teder voor de noodlijdende Matisse en had grote belangstelling voor zijn werk. Hij heeft haar beschreven als 'een groots persoon' en wiens toewijding hij zeer op prijs stelde. Ze werd zowel zijn verzorger als model, met verschillende tekeningen en schilderijen die een bewijs waren voor hun band. Het grootste geschenk moest echter nog komen.

© avilasal / Flickr

In 1946 vroeg een andere roeping om Monique Bourgeois - deze jonge vrouw ging de religieuze orde van de dominicanen in en was officieel gewijd als zuster Jacques-Marie. Omdat ze eerder gekwalificeerd was als verpleegster, bleef ze zorg verlenen aan de schilder die uiteindelijk een huis in Vence had gekocht, niet ver van het klooster. In de zomer van 1947 vertrouwde Bourgeois Matisse haar wens toe om de kapel te decoreren die de nonnen in een van de kamers in hun klooster hadden ingericht. Maar Matisse had grotere ideeën en ambities. Hij stemde ermee in een kapel te ontwerpen die aan de Dominicanen zou worden aangeboden. Met het advies van de architecten Auguste Perret en Milon de Peillon, samen met een beroep op de bekwaamheid van de bouwers en ambachtslieden van Vence, begon Matisse stevig aan de kapel te werken voor de komende vier jaar. Op zevenenzeventigjarige leeftijd en in slechte gezondheid, startte Matisse het grootste en meest uitdagende werk van zijn hele carrière.

© wikimedia commons

De voltooide kapel bevat drie sets glas-in-loodramen - gebruikmakend van een kleurentrio: een levendig groen, een intens geel en een levendig blauw. De twee vensters naast het altaar stellen abstracte vormen voor die synoniem zijn aan de hand van Matisse, getiteld 'The Tree of Life'. Op de muur achter het altaar staat een grote afbeelding van St. Dominicus, stichter van de Orde van Dominicanen. Sieren de zijmuren zijn abstracte afbeeldingen van bloemen en een afbeelding van de Madonna en het kind, allemaal gemaakt in zwarte contouren op witte tegels. In plaats van het gebruikelijke beeld om het kind voor zich te houden, koos Matisse ervoor om Maria te laten zien haar zoon aan de wereld te geven. Op de achtermuur van de kapel staan ​​de traditionele veertien staties van het kruis. Meestal worden de veertien stations afzonderlijk weergegeven; echter, Matisse koos ervoor om ze allemaal op te nemen in een enkele samenhangende compositie. De gewaden binnen de kapel gebruiken de kerkelijke kleuren van de religieuze seizoenen: zwart, paars, roos, groen en rood . Er zijn ook twee deuren uit hout gesneden, ontworpen door Matisse, voor de biechtstoelen. De kapel is de afsluiting van honderden voorbereidende tekeningen en eindeloze herzieningen. Langs de gang naar de cadeauwinkel zijn foto's en schetsen te zien die laten zien hoe Matisse de kapel ontwerpt. De buitenkant van de kapel is alleen te herkennen aan de blauwe en witte tegels en het middelpunt van een smeedijzeren kruis dat is ingesteld met halve maan en gouden vlammen en op een buitengewone dertien meter hoogte staat. In de woorden van Matisse 'wilde hij dat zij die de kapel binnenkwamen zich gezuiverd en verlicht van hun last' voelden.

© Monica Arellano-Ongpin / Flickr

Het project was niet zonder tegenstand. Sommige Dominicanezusters verzetten zich fel tegen het werk en suggereerden dat ze verbijsterd waren over de eenvoud en abstractie die in het werk van de schilder heersen. De tijdgenoot van Matisse, Pablo Picasso, verklaarde ook dat hij overstuur en van streek was om zijn collega-kunstenaar betrokken te zien in een kerkproject. Henri Matisse was echter een fervent atheïst die ooit schreef dat 'mijn enige religie liefde is voor het werk dat gecreëerd moet worden en totale oprechtheid'. Hij reageerde op de klachten van Picasso met een eenvoudig antwoord: 'je bent zoals ik ... wat we beiden zoeken in de kunst is het klimaat van onze eerste communie.' De kapel van Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans werd officieel ingewijd op 25 juni in 1951, en nodigt reizigers uit om dit unieke gebouw op het kruispunt van kunst en geloof te ervaren sindsdien.

Terwijl de kapel werd gebouwd voor een religieus doel; het gebouw staat voor altijd als een bewijs van de duurzame zorg die Monique Bourgeois aan Matisse heeft bewezen. Tijdens de schemeringjaren van zijn leven, beïnvloedde de relatie van de kunstenaar met Bourgeois hem diep genoeg dat hij werd geïnspireerd om een ​​gebouw in haar eer te creëren. De spirituele ruimte die hij voor ogen had, is inderdaad doordrenkt met het 'klimaat van een eerste communie' en een voelbare liefde voor de menselijke conditie. De Rozenkranskapel ontworpen door Henri Matisse bevindt zich op 466 Avenue Henri Matisse in Vence. Tel.04.93.58.03.26.

De kapel is open:

Maandag - Woensdag - Zaterdag 14: 17u30.

Dinsdag - Donderdag 10: 00-11: 30 & 14: 00 - 17: 30.

Mis op zondag om 10:00 uur .

Gesloten van half november tot half december.

Gesloten op feestdagen.

Klik hier om uw bezoek te plannen of voor meer informatie.