Top 10 Opkomende Duitse Artiesten Die Je Moet Kennen
Annette Kelm
De kunst van Annette Kelm, die uitsluitend in het medium fotografie werkt, belichaamt het Duitse concept van unheimlich (wat griezelig betekent, hoewel het letterlijk vertaald wordt als 'niet-thuis-achtig'). Dit komt omdat, terwijl haar foto's ons binnenhalen met hun duidelijkheid van details en hun gelijkenis met de klassieke genres van het stilleven of het portret, de objecten erin zijn verdrongen uit hun culturele of tijdelijke context, onze verwachtingen verwarrend en ons eraan herinnerend dat er is niet zoiets als een 'objectief' beeld. Kelm won de Art Cologne Award voor Young Art al vroeg in haar carrière en is blijven bloeien in een groot aantal groeps- en solotentoonstellingen. Zoals Frieze-kunstcriticus Kirsty Bell zegt: 'in Kelm's handen is fotografie niet alleen een documentaire tool, maar een actieve, opwindende, productieve kracht'.
Met dank aan Annette Kelm en Johann König, Berlin
Alicja Kwade
Alicja Kwade maakt gebruik van een breed scala aan materialen en media om haar minimalistische kunst te creëren, waarbij ze alledaagse voorwerpen vaak uit hun gebruikelijke context haalt en een parallel universum creëert waar de fysieke wereld opnieuw is geconfigureerd. Haar werken spelen met de perceptie en verbeelding van de kijker, dwingen ons om onze manier van kijken naar de werkelijkheid te heroverwegen en de conventionele modi uit te dagen die onze visie beperken. Ze werd in 1979 in Polen geboren en verhuisde op jonge leeftijd naar Berlijn en studeerde aan de gerenommeerde universiteit voor de kunsten (UdK).
Alicja Kwade, collectie Boros | © Stephanie Carwin
Andrea Büttner
Geboren in Stuttgart in 1972, Andrea Büttner werkt in een groot aantal disciplines in de overtuiging dat de arbeid en de conceptuele dimensie van de artistieke praktijk elkaar niet uitsluiten. Haar gevarieerde werk baseert zich op haar achtergrond in de filosofie en de kunstgeschiedenis om thema's als armoede en schaamte te onderzoeken, waarvan de laatste het onderwerp was van haar doctoraat aan het Royal College of Art in Londen. Winnaar van de Max Mara Prijs voor Vrouwen 2010, de kunstenaar probeert consequent de aard van onze relatie met kunst te onderzoeken en hoe de kunstenaar betrokken is bij de constructie van het kunstwerk, nooit genoegen neemt met eenvoudige antwoorden, maar zich verdiept in de rommelige kluwen van zijn complicaties .
Andrea Büttner, installatiemenu Museum Ludwig Keulen | © Andrea Büttner / VG Bild-Kunst, Bonn 2014
Christian Mayer
De Duitse kunstenaar Christian Mayer, geboren in 1976, werkt in een veelheid aan mediums - beeldhouwkunst, fotografie, film en installatie - stelt voortdurend vraagtekens bij de temporele kaders van objecten en kunstwerken, de implicaties van hun verplaatsing verkennen in tijden die niet van henzelf zijn. De kunstenaar dwingt tot nadenken over niet alleen het geheugen en de geschiedenis, maar ook over het potentieel om het verleden in een nieuwe ontmoeting met het heden te brengen. Opgeleid aan de Academies voor Schone Kunsten van zowel Saarbrücken en Wenen als de Glasgow School of Art, won hij de prestigieuze Kardinal-König Kunstprijs in 2011. Hij woont en werkt nu in Wenen.
Christian Mayer Installation Bekijken | © Ines Agostinelli, Kunstforum Montafon
Clemens von Wedemeyer
De Berlijnse kunstenaar Clemens von Wedemeyer werkt voornamelijk met film en video en gebruikt het medium om de relatie tussen waarheid en verhalen te onderzoeken, vraagtekens bij de constructie van de geschiedenis en de implicaties van dat doen. Door gebruik te maken van loops en meerdere schermen kan de artiest de geschiedenis 'herschrijven' door verplaatsing, omkering of vermenigvuldiging van temporele orden. Wedemeyer, geboren in 1974 in Göttingen, studeerde aan de bekende Academie voor Beeldende Kunsten in Leipzig en heeft in Europa een aantal prijzen gewonnen. Zijn driekanaalsfilm Muster kreeg de opdracht voor de laatste dOCUMENTA en zijn werk is te zien geweest in solo-exposities over de hele wereld.
Florian Meisenberg
Geboren in Berlijn in 1980, studeerde schilder Florian Meisenberg samen met Peter Doig aan de gevierde Kunstakademie Düsseldorf voordat hij naar New York verhuisde, waar hij nu werkt en leeft. Zijn werk onderzoekt de status van de hedendaagse schilderkunst met een sterk gevoel van zelfreflexieve lichtheid, waarbij hij vaak de lichamelijkheid van het artistieke gebaar, in druppels en vlekken, samenbrengt met de beelden van de virtuele, gedematerialiseerde wereld waarin we leven. Meisenberg heeft een aantal prijzen gewonnen, zoals de Kunstpreis Junger Westen en de Audi Art Award en is te zien in collecties in Duitsland, waaronder de Boros Collection in Berlijn en de Stadtsparkasse Collection in het Kunstpalast Museum in Düsseldorf.
Florian Meisenberg, installation bekijken | Met dank aan Wentrup Gallery
Katja Strunz
Terwijl haar sculpturen enkele van de klassieke vormen van modernistische kunst oproepen - constructivisme, suprematisme, minimalisme - heeft de Berlijnse kunstenaar Katja Strunz meer belangstelling voor de Nachzeit (na-tijd) van een dergelijke erfenis , een waarin de sporen van verval en ineenstorting zijn gemarkeerd in plaats van verborgen. Ze werkt met een breed scala aan materialen, van staal tot papier, en onderzoekt het vouwen en inklappen van tijd en ruimte in verschillende schalen. Onlangs te zien in de Berlinische Galerie als de 2013 winnaar van de Vattenfall Contemporary, Strunz's werk is te zien geweest in solo- en groepstentoonstellingen over de hele wereld, en heeft prestigieuze museumcollecties zoals het Centre Pompidou in Parijs.
Katja Strunz, Unfolding Procestentoonstelling | © Jens Ziehe / Courtsy of Contemporary Fine Arts, Berlin
Kitty Kraus
Geboren in Heidelberg in 1976, verhuisde kunstenaar Kitty Kraus naar Berlijn voor haar studie, eerst naar de Humboldt University en vervolgens naar de University of the Arts (UdK). De winnaar van de Blauorange kunstprijs in 2008, Kraus werkt binnen een minimalistisch kader om haar sculpturen en installaties te creëren, fragiele of efemere materialen zoals glas, stof, gloeilampen, spiegels en inkt zo te configureren dat beide putten uit de stevigheid van kunsthistorische referenties en tegelijkertijd een gevoel van gevaar en kwetsbaarheid in de onderneming te introduceren.
Niklas Goldbach
Hoewel de prachtige landschappen in de videowerken van Niklas Goldbach in eerste instantie een schilderij van Caspar David Friedrich in gedachten kunnen houden, nadere blik roept een veel meer verontrustend en dystopisch universum op, verstoken van elke negentiende-eeuwse romantiek. Bevolkt door wat de kunstenaar 'plaatshouders' noemt, in computers gedupliceerde klonen in generieke stedelijke witte shirts en zwarte broeken, dagen de Goldbach-films zowel het idee van het heroïsche individu als het problematische groepsdenken van de hedendaagse bedrijfswereld uit. Goldbach is geboren in Witten en woont en werkt nu in Berlijn. Goldbach heeft een aantal beurzen ontvangen, waaronder een Fulbright-beurs en een residentie in het Palais de Tokyo in Parijs, en heeft een aantal soloshows en groepstentoonstellingen overal ter wereld getoond.
Niklas Goldbach, HABITAT | Met dank aan de kunstenaar
Michael Sailstorfer
De in Beieren geboren kunstenaar Michael Sailstorfer baseert zich op de materialen van het dagelijks leven om zijn sculpturale installaties te creëren, hen te ontdoen van hun gebruikelijke identiteit en ze in veranderde contexten te plaatsen die hun functies vaak afleiden tot nadenken stemmende nieuwe doelen. De kunstenaar onderzoekt ook het begrip ruimte in relatie tot het publiek, waarbij hij vaak de schaal verschuift om de toeschouwer te dwingen zijn of haar eigen positie in relatie tot het werk te heroverwegen. Het is bijvoorbeeld heel berucht om een hele kamer in de bunker van Boros Collection te vullen met popcorn. Sailstorfer werd geboren in 1979 en studeerde aan de Academie voor Beeldende Kunst in München en aan het Goldsmiths College in Londen en zijn werk is te vinden in een aantal collecties, waaronder de Sammlung Boros in Berlijn, waar hij nu woont en werkt.
Michael Sailstorfer, Boros Collection | © Stephanie Carwin
