Acht Spaanse Fotografen Die U Moet Kennen
Joan Fontcuberta
In 1988 exposeerde fotograaf Joan Fontcuberta foto's van vreemde, ongewone dieren die hij had ontdekt in de archieven van de Duitse zoöloog Peter Ameisenhaufen, in het Museum of Modern Art in New York. In 1997 stak hij een bewijsmateriaal op dat het leven van Ivan Istochnikov documenteerde, een Russische kosmonaut die decennia eerder was verdwenen tijdens een wandelruimte. Behalve dat er ooit Peter Ameisenhaufen bestond, en Ivan Istochnikov ook niet. In beide gevallen, en zoals gebruikelijk voor deze briljante fotograaf, waren de projecten volledig verzonnen, in een poging om te benadrukken hoe blind (en misplaatst) het vertrouwen kan zijn dat we inbrengen in wat we zien. De eerste retrospectieve van Fontcuberta's werk in het VK is nu geopend in het Londense Science Museum (tot 9 november).
Joan Fontcuberta en Pere Formiguera, Alopex Stultus uit de Fauna-serie, 1987 | © Courtesy Science Museum
Cristina de Middel
Velen weten dit niet, maar in de jaren zestig probeerde een ander land de ruimtewedloop in te gaan en te concurreren met de VS en Rusland om de eerste man op de maan te sturen: Zambia. Het ambitieuze plan is echter nooit gerealiseerd vanwege een gebrek aan financiële middelen. Zo'n 50 jaar later, toen fotograaf Cristina De Middel dit hoorde, werd ze geïnspireerd om fictieve foto's te maken die het anekdotische verhaal vertellen, met zwarte astronauten die trainen in dorre landen. Het resulterende, zelf gepubliceerde fotoboek, The Afronauts , was een enorm succes dat de aandacht trok buiten de gemeenschap van fotografieliefhebbers. Sindsdien heeft De Middel andere eigenzinnige series gecreëerd met uiteenlopende culturele verwijzingen als Mao Tse-tung-citaten en spam-e-mails.
Uit de serie The Afronauts | © Courtesy Christina De Middel
Sebastian Liste
In de afgelopen twee decennia is de criminaliteit in Latijns-Amerika zo sterk gegroeid dat de regio als de meest gewelddadige en gevaarlijke planeet is beschouwd. De afgelopen vijf jaar heeft fotojournalist Sebastian Liste zijn werk gewijd aan de verhoogde criminalisering van het leven in Brazilië, Venezuela en het wetteloze Amazonewoud. Hij werkt momenteel aan het laatste hoofdstuk van zijn project tussen Mexico, Honduras, El Salvador en Guatemala. Zijn documentaire werk is krachtig rauw en heeft hem ondanks zijn jonge leeftijd (29) al vele prestigieuze internationale onderscheidingen opgeleverd, waaronder een Lucie Award, een Rémi Ochilk Award, een Getty Editorial Grant en, meer recent, de Alexia Foundation Professional Grant.
Óscar Monzón
Karma , het eerste fotoboek van Óscar Monzón, werd door veel fotografiecritici beoordeeld als een van de beste 10 beste fotoboeken van het afgelopen jaar. De foto's in het boek tonen automobilisten en passagiers die 's nachts op de verkeerslichten wachten, gevangen door Monzón's heldere flits in een breed scala van gedragingen. Sommigen wachten gewoon, misschien gretig een gebakje eten of een pen draaien; anderen, die de fotograaf opmerken, geven hem een vragende blik - of de middelvinger. Op andere foto's worden de onderwerpen gezien in agressieve houding, cocaïnegebruik of druk in seksuele activiteiten. Gemaakt met foto's genomen gedurende een periode van vijf jaar in Madrid, benadrukt het bekroonde fotoboek van Monzón de auto als een privéruimte die op de een of andere manier een verlengstuk van de eigenaar wordt.
Laia Abril
Laia Abril's fotografie houdt zich voornamelijk bezig met de voorstelling van intimiteit, liefde of familierelaties, en in het bijzonder in relatie tot vrouwelijkheid. Vroege series zoals 'Femme Love' of 'Romeo & Romeo' onderzoeken relaties van hetzelfde geslacht tussen respectievelijk twee vrouwen en twee mannen. Maar de naam van deze jonge Spaanse fotograaf is de afgelopen maanden sterker geworden met de publicatie van haar nieuwste fotoboek Het nawoord . Het boek is een aangrijpend portret van twee rouwende ouders die te maken hebben met de dood van haar 26-jarige dochter, veroorzaakt door boulimia.
> Uit het boek The Epilogue | © Courtesy Laia Abril Bego Antón Bestaan er echt elfen, feeën, trollen en spoken? Ze denken dat zeker in IJsland, een land waarvan de bevolking traditioneel gelooft in het bestaan van kleine magische wezens. Voor haar serie 'Dust Under Our Feet' heeft getalenteerde Spaanse fotograaf Bego Antón tijd doorgebracht in IJsland om deze zeer eigenaardige kant van de cultuur van het land te vangen, en ontmoette verschillende mensen die naar verluidt begiftigd waren met de kracht van het zien van elfen. Anton's fascinatie voor buitenaardse wezens is ook te vinden in de serie 'Los de Arriba', gewijd aan personen die ontmoetingen met buitenaardse wezens hebben gemeld en, tot op zekere hoogte, in 'Butterfly Days', een fotoessay over een groep mensen in Zuid-Engeland gepassioneerd over vlinders.
Jesús Madriñán
Jonge fotograaf Jesús Madriñán is gespecialiseerd in portretkunst, en met name in portretten van medejongens en meisjes die hij ontmoet in zijn streven. Zijn meest recente series 'Boas Noites' en 'Good Night London' zijn bijvoorbeeld portretten van jonge kinderen die het nachtleven leven in respectievelijk de Spaanse regio Galicië en Londen. Ondanks de klassieke benadering van studioportret, werkt Madriñán niet in studio's, maar rechtstreeks in die plaatsen zoals clubs en feesten waar zijn onderwerpen genieten van hun tijd. Daarbij weet de fotograaf niet alleen in moeilijke omstandigheden boeiende portretten te maken, maar onderzoekt hij ook de relatie tussen realiteit en fictie.
Uit de serie Good Night | © Courtesy Jesús Madrinan
Txema Salvans
Fotograaf Txema Salvans wil weten hoe de massa hun vrije tijd doorbrengt. Zijn fotografie is een uitgebreide observatie van hoe mensen uit de lagere klassen plezier hebben in hun vrije tijd, en vooral hoe ze van de zon genieten. In feite kijken de meeste van zijn series (Spaanse hits, Extrarradio, I Love My Car, enz.) Naar gezinnen die stoppen met hun auto op het strand langs de Middellandse Zeekust; maar zijn portfolio bevat ook werken over campings, barbecues en cruises. Salvans 'nieuwste werk,' The Waiting Game ', markeert een afwijking van zijn gebruikelijke thema's. Het is een reeks afbeeldingen van eenzame prostituees in de marge van verbindingsstraten, wachtend op klaarlichte dag wanneer een klant stopt.
Uit de serie The Waiting Game | © Courtesy Txema Salvans
