De Lucha Libre: Een Korte Geschiedenis Van Mexicaans Worstelen

Mexicaans worstelen, of lucha libre, heeft een rijke geschiedenis die meer dan een eeuw oud is en wordt gekenmerkt door zijn overdreven uitvoeringen, met Lycra geklede luchadores en macho -man atmosfeer. Hier is alles wat u moet weten over deze met name Mexicaanse vorm van entertainment. Het Mexicaanse worstelen, in de vorm die we tegenwoordig min of meer zien, vond populariteit als een 'sport' / kunstvorm in de vroege jaren 1900; echter, de oorsprong van de

lucha libre zelf, dateert van 1863. Dit was toen Enrique Ugartechea een spin-off free-style worstelformaat ontwikkelde dat verschilde van de Grieks-Romeinse traditie. Het was echter de invloed van Italiaanse zakenlieden die het tot het grote podium bracht; in 1933 richtte de zogenaamde vader van lucha libre, Salvador Lutteroth González, de Empresa Mexicana de Lucha Libre op (tegenwoordig bekend als de Consejo Mundial de Lucha Libre of de World Wrestling Council) en begon met het promoten vecht op en neer door het land. Vanwege de oorsprong in Texas van de inspiratie van Salvador Lutteroth González, werden veel vroege jagers uit de VS meegebracht, maar geleidelijk begon de Mexicaanse luchador zich te vestigen op de worstelplaats. Vechters zijn lang de belangrijkste trekpleister geweest van de luchas, maar uit een recent onderzoek bleek dat ze maar rond MXN $ 25.000 per gevecht mogen verwachten als ze een van de best gerangschikte artiesten zijn. Kinderen in lucha libre maskers, 1970s│ | © Manuel Chávez R / Flickr

De geschiedenis van de beruchte

lucha libre -maskers gaat vermoedelijk terug tot 1933, toen een worstelaar met de naam El Ciclón McKey Don Antonio Martinez opdracht gaf om van hem een ​​masker te maken aanstaande gevecht. Het masker bleek enorm succesvol, bijna onmogelijk om halverwege het gevecht weg te trekken en liet een onuitwisbare indruk achter op de geschiedenis van de lucha libre , evenals een golf van copycat enmascarados ( gemaskerde) . De originele winkel van Don Martinez bestaat nog steeds en is te vinden in de buurt van de Arena Mexico in Mexico City. Arena México│ | © Carlos Adampol Galindo / Flickr

De echte liefde voor de

lucha libre in de reguliere Mexicaanse cultuur kwam pas in de jaren 50 en 60 van de Gouden Eeuw van Lucha Libre en werd waarschijnlijk aangespoord door de enorme populariteit van El Santo, een van de meest legendarische en geliefde namen van de Mexicaanse worsteling. Nooit uitgemaskeerd tijdens de duur van zijn carrière - die begon in 1942 - openbaarde hij zijn ware identiteit aan het publiek kort voor zijn dood in 1984 en werd vervolgens begraven met zijn kenmerkende zilveren masker. Hij, samen met de komst van televisie, hielp de lancering van de lucha libre in het huis van de gewone man toen gevechten nationaal werden uitgezonden. Omdat de liefde voor de lucha libre in de loop der jaren enigszins afnam, begonnen bedrijven tips van WWE te nemen en speciale evenementen te introduceren, zoals King of King-gevechten en mini-All Star-specials, evenals vrouwelijke luchadora gevechten. Viva Lucha Libre │ | © Alan Levine / Flickr

Historisch gezien bevatten andere

luchadores die evenveel impact hadden op de kunst als El Santo Blue Demon, Mil Máscaras (een van de eerste worstelaars die overstapte naar de kunst VS worstelbril) en Huracán Ramírez (die zijn eigen draai gaf aan de klassieke rana zet, noemde het de huracán rana ).

Op dezelfde manier hebben veel worstelaars een familiegeschiedenis in de industrie, die zowel het masker als de titel van hun voorouder erven voordat ze zelf in de ring stappen. El Hijo del Santo is de zoon van El Santo en Rey Mysterio Jr. is de neef van Rey Mysterio, terwijl Hijo de Rey Mysterio zijn zoon is. Een vreemde draai aan dit familiegeschiedenis is echter dat Villano IV de vijfde zoon is van Ray Mendoza, terwijl Villano V nogal verwarrend de vierde is! Lucha Libre-masker close-up │ | © Gabriel Garcia Marengo / Flickr

Hijo del Santo │ | © Fotosuabe / WikiCommons / Arena México-badkamers│ | Eneas De Troya / Flickr

Het lijkt erop dat de

lucha libre

lijkt te leven op zijn minst voor een tijdje, omdat het populair is geworden bij toeristen die een 'echte' kant willen zien aan de Mexicaanse cultuur en wordt zelfs beschouwd als de op een na populairste toeschouwerssport na voetbal in het land. Toch is het niet zonder zijn controverse. Populair luchador Eddie Guerrero stierf in 2005 door vermoedelijke bijwerkingen van steroïde misbruik, El Pirata Morgan verloor een oog in een lucha libre gevecht van de vroege dagen en, meer recent, Hijo del Perro Aguayo stierf halverwege het gevecht in Baja California.