Wim Delvoye: Tijgers Tatoeëren Voor De Kunst Van De Provocatie
Wim Delvoye werd geboren in Wervik, België in 1965. Sindsdien is hij bekend in de kunstgemeenschap vanwege zijn provocerende werken met een assortiment van nogal onconventionele materialen, inclusief ontlasting. In de jaren negentig begon Delvoye te experimenteren met tattoo-kunst; meer specifiek, het tatoeëren van de huid van dode varkens. Maar in 1997 stapte de kunstenaar over op een nieuw materiaal: levende dieren. Met de huid van levende varkens als zijn canvas schrok Delvoye het Europese publiek en de boosaardige dierenrechtengroepen over het hele continent. In 2004 kocht hij een boerderij in een klein dorp buiten Beijing, waar dierenrechtenwetten vrijwel niet bestaan. Hij ontwikkelde systematisch een nieuw concept dat hij zijn 'Art Farm' noemde. Hier zorgen specialisten voor zijn varkens, terwijl de kunstenaar ze kalmeert, hun huid scheert en tatoeageert. Dierenartsen behandelen hun huid na het proces om ervoor te zorgen dat hun wonden schoon zijn en hun huid goed wordt bevochtigd.
In een interview met de Franse krant
Le Monde
, legde Delvoye uit: "I show the world kunstwerken die zo levend zijn, ze moeten worden gevaccineerd ... het leeft, het beweegt, het zal sterven. Alles is echt. "De tatoeages zelf zijn gebaseerd op Delavoye's tekeningen, meestal verwijzingen naar de westerse iconografie zoals het Louis Vuitton-monogram en personages uit Disney-films. Door deze iconische afbeeldingen op varkenshuid te plaatsen, neemt de kunstenaar zijn commerciële waarde weg. Ze worden pure decoratie - hun enige doel is schokken. © Studio Wim Delvoye De kunstenaar ziet het varken als een investering. Varkensschalen hebben veel waardering voor China, dus tatoeëert Delvoye zijn varkens als ze jong zijn. Kopers kunnen kiezen uit levende of taxidermied varkens; sommige kopers kiezen ervoor om de biggen te kopen en ze op de boerderij oud te laten worden. Anderen kiezen ervoor om de varkenshuid na zijn dood te kopen.
Natuurlijk is de praktijk van Delvoye verbazingwekkend voor dierenliefhebbers over de hele wereld. Dierenrechtengroepen stellen dat varkens levende dieren zijn die dieren ademen en pijn kunnen voelen. Het onder dwang ondergaan van het proces van een uitgebreide tatoeage veroorzaakt daarom onnodig ongemak en angst. Delvoye slacht zijn varkens niet voor hun huid, maar hij herplaatst hun leven als levende doeken. Het zijn objecten van een andere vorm van consumptie in leven en dood. Sommigen beweren dat dit in werkelijkheid niet anders is dan het oogsten van varkens voor voedsel. Desondanks is Delvoye in het verleden verbannen van kunstbeurzen.
© Studio Wim Delvoye
In verschillende culturen worden varkens geassocieerd met vuiligheid, vraatzucht en hebzucht. Maar Delvoye vergelijkt ze met mensen, waarbij ze rekening houden met hun waargenomen naaktheid en de textuur en kleur van hun huid. Het was dus geen verrassing toen de kunstenaar in 2006 de rug van een jonge man, Tim Steiner, tatoeëerde. De achterste tatoeage was nauwelijks een schok; eerder, het was het proces van hoe het werd verkocht dat de kunstgemeenschap ontzet. Steiner tekende een contract met de Duitse kunstverzamelaar en galerist Rik Reinking, die ermee instemt om zijn tatoeage drie keer per jaar te vertonen. Bij zijn overlijden, zou zijn huid worden 'geoogst' en naar Reinking worden gestuurd, die dan het recht zou krijgen om het 'werk' aan een andere verzamelaar te verkopen.
