Een Korte Geschiedenis Van Appeltaart In Amerika
Noord-Amerika is echter de thuisbasis van slechts één soort appel: de 'crabapple.' Gepopulariseerd door het verhaal van Johnny Appleseed, de algemene misvatting is dat deze jonge man prachtig heerlijke appels produceerde om te eten; integendeel - de crabapple is een zure, oneetbare vrucht die meneer Appleseed zogenaamd gebruikte om harde cider te maken. Via overzeese handelsroutes arriveerden schepen halverwege de 17e eeuw eindelijk met bomen met moderne appels. Maar omdat er geen manier was om de bomen te bestuiven, kwam de vrucht pas echt tot Europese honingbijen een paar decennia later werden gebracht. In 1697 zag Amerika de vermelding van zijn eerste appeltaart in het boek van Allen Metcalf,
America in So Many Words: Words that have Shaped America.
Naar verluidt werd de appeltaart door Zweedse, Nederlandse en Britse immigranten ingeburgerd in het Amerikaanse culinaire repertoire. Maar interessant genoeg werd het gerecht door kolonisten 'uniek Amerikaans' verklaard in plaats van de ware culturele oorsprong te vermelden. Het eerste kookboek van Amerika,
American Cookery,
bevat twee recepten voor appeltaart, die de wortels van het recept niet claimen. Aan het begin van de 20e eeuw was de taart gevestigd als een belangrijk onderdeel van de Amerikaanse cultuur. In de vroege jaren 1920 vond het gerecht zijn weg naar literaire werken en in de jaren 1940 werd 'zo Amerikaans als appeltaart' bedacht als een uiting van patriottisme. Hoewel de appeltaart niet 'Amerikaans' is, is de oorsprong in de geschiedenis van de natie ingewikkeld verweven met het culturele weefsel.
