Het Verhaal Achter De Sprookjes In Cappadocië
Het was echter ook menselijke vindingrijkheid die Cappadocia zijn magische esthetiek heeft gegeven. Tijdens de Romeinse periode vluchtten vervolgde christenen naar Cappadocië (meer bepaald de stad Göreme) en al snel kwam het besef dat tuf een bruikbaar, kneedbaar materiaal was. De bewoners begonnen met het bouwen van een netwerk van handgemaakte grotten, woonvertrekken, kerken, stallen en pakhuizen, allemaal uitgegraven in de zachte rots. Tegenwoordig zijn er nog steeds duidelijke tekenen van vroegere levens binnen het ingehouden netwerk van met de hand gebouwde rotsen: de stallen met handvatten om dieren te binden, muren met gaten bedoeld voor luchtcirculatie en zwartgeblakerde muren die eens de keukens waren.
Cappadocia | © Moyan Brenn / Flickr
Ook moesten ondergrondse steden worden gebouwd vanwege de mogelijkheid dat vijandige troepen hun toevluchtsoord ontdekken. Bijna 10 verdiepingen diep en verbonden door nauwe doorgangen, konden deze ondergrondse steden maar liefst 10.000 mensen tegelijkertijd verbergen. Ventilatieschachten werden vermomd als putten, terwijl grote deuren met rollende stenen werden geplaatst om ingangen te beschermen.
Cappadocia | © Moyan Brenn / Flickr
De kerken van Göreme zijn ook het vermelden waard vanwege de prachtige fresco's die het verstrijken van de tijd hebben overleefd. Een van de beste voorbeelden is de Dark Church in Göreme, een monastieke compound gebouwd in de 11e eeuw, waarvan de muren zijn bedekt met kleurrijke en ingewikkelde scènes uit het Nieuwe Testament en verbluffend goed bewaard gebleven.
Cappadocia | © Moyan Brenn / Flickr
Eens een toevluchtsoord, zijn de inspirerende gebeeldhouwde rotsen van Cappadocië nu een toeristische bestemming waar luchtballonvaarten bezoekers toelaten naar dit UNESCO Werelderfgoed te staren. Sommige van de grotwoningen zijn ook omgebouwd tot boetiekhotels waar grotkamers comfort bieden met gezellige open haarden en een prachtig uitzicht.