Een Korte Geschiedenis Van De Notre-Dame Van Parijs

Van alle beroemde monumenten van Parijs, en van deze de Franse hoofdstad is er geen tekort, Notre-Dame heeft de langste en rijkste geschiedenissen. Op 130 meter lang, 48 meter breed en 35 meter hoog, heeft deze enorme gotische kathedraal het meeste uitzicht op het Île de la Cité gedurende meer dan 850 jaar.

Tussen de 11 ^th en de 12 ^th eeuwen, Parijs ontstond als het machtscentrum in Frankrijk, politiek, economisch en intellectueel, en het grootste eiland in de Seine was het kloppend hart van de stad. Op 12 oktober 1160 steeg Maurice de Sully naar het kantoor van bisschop van Parijs en verklaarde zijn voornemen om de kerk van Saint-Etienne te slopen en in plaats daarvan een monument voor de Maagd Maria op te richten dat de nieuwe status van de hoofdstad weerspiegelde.

Notre-Dame en het Île de la Cité │ | © Danny Leung / Flickr

De eerste steen werd drie jaar later gelegd in aanwezigheid van koning Lodewijk VII Le Jeune en paus Alexander III. De eerste bouwperiode in de geschiedenis van het gebouw duurde bijna 200 jaar, tijdens dewelke tal van architecten zoals Jean de Chelles, Pierre de Montreuil, Pierre de Chelles, Jean Ravy en Jean le Bouteiller hebben bijgedragen aan de nieuwe gotische stijl. Het werd uiteindelijk voltooid in 1345.

Gargoyle Notre-Dame │ | © Jiuguang Wang / Flickr

Een van de eerste gewichtige gebeurtenissen in het verhaal van de Notre-Dame vond plaats in 1431 toen Hendrik VI, de koning van Engeland, op 16 december tijdens de honderdjarige oorlog tot koning van Frankrijk werd gekroond. Eerder dat jaar had het conflict het leven opgeëist van een van de meest besproken figuren uit de Franse geschiedenis, de 19-jarige Jeanne d'Arc, die op de brandstapel als ketter werd verbrand. Op 7 juli 1456 vond een onderzoek haar onschuldig aan alle misdaden en verklaarde haar een martelaar. In 1909 werd ze in de Notre-Dame zalig verklaard door paus Pius X, en werd ze 11 jaar later een heilige.

Tijdens de 16 ^e eeuw verslechterde de toestand van de kathedraal aanzienlijk, met graven en vlekken glasvensters vernietigd in naam van de modernisering en externe kenmerken verwijderd of vernield vanwege claims van afgoderij. Robert de Cotte leidde echter in de jaren 1600 renovatiewerken onder de wensen van Lodewijk XIII. Het was in deze periode dat het zijn beroemde orgel kreeg, dat vandaag nog steeds perfect functioneert.

Westfaçade van Notre-Dame│ | © Michal Osmenda / Wikimedia Commons

Zijn lot keerde opnieuw naar beneden toen de Franse revolutie naar Parijs kwam. De kerk werd veranderd in een voedsel- en wijnwinkel en raakte in verval. Veel van zijn beelden verloren ook hun hoofd, hoewel door hamerslagen in plaats van de guillotine.

Galerie des Rois │ | © MOSSOT Wikimedia Commons

Aan het begin van de 19 ^e eeuw, stond de kathedraal op zijn laatste benen. Maar Napoleon redde het van de ondergang en werd daar in december 1804 tot keizer gekroond. Verdere broodnodige restauratie vond plaats tussen 1845 en 1870 onder de regering van koning Louis Philippe I. De architecten Eugène Viollet-le-Duc en Jean-Baptiste Lassus hielden toezicht op de werk, waarbij de eerstgenoemde alleen verder ging na de dood van zijn partner in 1857.

Gelukkig bracht geen van de wereldoorlogen de Notre-Dame aanzienlijke schade toe, hoewel het Rose 9-venster uit de 9 ^e werd verwijderd voor angst voor nazi-vandalisme of plunderingen. Meer voorzichtige modernisering volgde in de tweede helft van de 20 ^th eeuw, met inbegrip van de mechanisatie van de 13-tons Emmanuel-bel en de uitgebreide reiniging van de gevels en sculpturen.

Glas-in-loodramen│ | © Marie Swart Flickr

Een jaar lang programma van vieringen met het jubileum van Notre-Dame 850 ^e in 2013.