10 Dingen Die U Niet Wist Over Jacques Brel
Naast een singer-songwriter en acteur was Jacques Brel een filmregisseur. De eerste film die hij regisseerde was
Franz , waarin hij speelde met de Franse zangeres Barbara. Het beeldt een eigenaardig liefdesverhaal uit aan de Noordzee. Zijn tweede en laatste film was Le Far West. Gefilmd in België, vertelt deze surrealistische film het verhaal van moderne mannen (en vrouwen) die goudzoeker worden in een kolenmijn. Jacques Brel was de eerste Franstalige singer-songwriter die filmregie probeerde uit te proberen. Poster voor Franz | © Belle Rives (Parijs) Cinevog Elan-Films (Bruxelles)
Merci les amis
Brel wist niet hoe hij muziek moest schrijven, dus liet hij zijn muzikanten de songs transcenderen die hij had gecomponeerd.
Dutch Tunes
Ondanks het feit dat hij op de middelbare school slecht Nederlands was, nam Brel een paar van zijn liedjes op in het Nederlands. Sommige hiervan zijn '
Burgerij ' ( Les bourgeois ), ' Marieke , " Laat me niet aleen ' ( Ne me quitte pas ), en ' Mijn vlakke land ' ( Le plat betaalt ). De Nederlandse zanger Liesbeth List bracht in 1972 ook een album uit met Brel's liedjes in het Nederlands. album, genaamd Liesbeth List Zingt Jacques Brel , was zo populair in Nederland dat het de Disque d'or award won Liesbeth List en Jacques Brel houden onderscheidingen voor het album Liesbeth Lijst Zingt Jacques Brel © Nationaal Archief, Den Haag, Rijksfotoarchief / WikiCommons
Helping the Needy
Na het verlaten van school, trad Brel toe tot de katholieke jeugdgroep de Franche Cordée, een organisatie waarvan het hoofddoel was om liefdadigheidswerken te doen voor de behoeftigen. In 1949 werd Brel zelfs de voorzitter van de groep en als leider van de groep organiseerde hij toneelstukken als
De kleine prins of Le Silence de la mer van Vercors. zei dat hij zijn vrouw Thérèse Michielsen (of ' Miche '), in de beweging van de Franche-Cordée. Rondvliegen
Toen hij ontdekte dat hij stervende was aan longkanker, besloot Brel om te stoppen met optreden en verhuisde hij naar Hiva Oa op de Marquesas-eilanden met actrice en danseres Maddly Bamy. Daar kocht Bamy een klein vliegtuig voor hem, dat Brel 'Jojo' noemde naar een overleden vriend. Hij gebruikte het vliegtuig om de lokale bevolking van en naar Tahiti te vervoeren - een vlucht van vijf uur.
Het vliegtuig van Jacques Brel | © Remi Jouan / WikiCommons
An Epic Goodbye
Tijdens zijn laatste concert, dat hij speelde in de Olympia in Parijs, smeekte de menigte om een toegift. Het was niet Brel's gewoonte om terug te komen op het podium na zijn laatste lied. Die avond zou de menigte zich echter niet verspreiden zonder een toegift. Eindelijk, dankzij de smeekbeden van de Olympia-manager, kwam Brel terug op het podium, maar hij droeg een nachthemd.
Nee, dank u Brel zong nooit een nummer dat hij zelf niet had geschreven. Hij maakte nooit een uitzondering, zelfs niet voor vrienden die liedjes voor hem hadden geschreven.
Jacques Brel | © Nationaal Archief, Den Haag, Rijksfotoarchief
Kinderspel
In 1969 nam hij de kinderverhalen op zich
L'Histoire de Babar
en Pierre et le Loup . Toen hij aankwam bij de kerk waar de opname plaatsvond, was iedereen verbaasd om te zien dat hij de teksten uit zijn hoofd kende. Hun bewondering groeide verder toen ze getuige waren van het gemak waarmee hij zijn regels reciteerde. Elke pauze en buiging leek de muziek perfect te vergezellen. Jacques Brel | © Nationaal Archief, Den Haag, Rijksfotoarchief / WikiCommons Verdraaien
Brel heeft op jonge leeftijd gezworen dat hij nooit zou werken in de kartonnen fabriek van zijn vader. Hij had een hekel aan de zinloosheid van kantoorwerk en de intellectuele eenvoud van de mensen met wie hij zou moeten werken. Echter, in 1947 moest hij vanwege slechte cijfers de school verlaten en werd hij gedwongen om zich bij het familiebedrijf aan te sluiten.
Vasthoudendheid loont
Toen hij voor het eerst in Parijs aankwam in de hoop een beroemde zanger te worden, werd Brel meerdere malen afgewezen door critici en publiek. Zijn eerste paar cd's hebben niet goed verkocht. In 1954 trad hij op als een warming-up act in de Olympia, maar de uitvoering werd niet goed ontvangen. Pas in 1957 sloeg hij goud met de single '
Quand op een que l'amour
.' Het was meteen een hit, met 10.000 exemplaren verkocht. Met dat nummer ging Brel's carrière van start en is nooit meer geland. Zijn liedjes en zijn stijl zijn nog steeds een groot deel van de Belgische cultuur van vandaag. Sommige Stromae-nummers lijken bijvoorbeeld een geest van Brel terug te brengen.
