Een Beknopte Geschiedenis Van De Nieuw-Zeelandse Vleespastei
Herkomst van de taart
Alle taarten, van de zoete Amerikaanse variëteit tot de Nieuw-Zeelandse en Australische hapjes, zijn terug te voeren op Griekenland. Historici over de hele wereld geloven dat de vroege patisseriën, gemaakt door meel en water te combineren, van Griekse oorsprong waren en vervolgens werden omarmd door de Romeinen. Rijke Romeinen voegden vele soorten vlees (en soms zeevruchten) toe aan hun pasteien, die vaak naast de dessertcursus zouden staan. Uiteindelijk namen de Britten hun eigen versie van het gerecht aan: de hunne was gevuld met verschillende soorten vlees - inclusief vlees, lam, wilde eend en ekster duif - en op smaak gebracht met peper, krenten en dadels.
Pie Pastry | © Neil Conway / Flickr
Koloniale invloed op het Kiwi-dieet
Europese nederzetting in het begin van de 19e eeuw bracht een radicale verandering in de eetcultuur van Nieuw-Zeeland. Traditioneel Maori-voedsel werd niet begunstigd door de kolonialisten, die er de voorkeur aan gaven hun gebruikelijke praktijken in hun nieuwe vaderland te handhaven. Als zodanig heeft het Britse begrip 'vlees en drie groenten' zijn plaats ingenomen binnen het lokale dieet - zozeer zelfs dat de Nieuw-Zeelandse keuken niet afdaalde van de Anglokentrische conventies tot de jaren 1960.
Nieuw-Zeelandse vleespastei | © Ezra Paulekas / Flickr
De vleespastei, vroeger en nu
Voedselhistoricus Andre Tabar, die een boek heeft geschreven over de geschiedenis van de Nieuw-Zeelandse pastei, was in staat om de schotel te traceren tot in de vroege Europese nederzetting: een krant advertentie uit 1863 is de vroegste vermelding die hij ontdekte. Men gelooft ook dat de schapenvleestaart - een specialiteit in Dunedin, evenals in de wijdere regio's Otago en Southland - al sinds de koloniale tijd bestaat. In de jaren zeventig kregen vleespastei met gesmolten kaas grip. Vanaf dat moment is de favoriet van de Kiwi blijven evolueren - tegenwoordig kun je een aantal verschillende smaken en variëteiten (van vegetarische opties tot boterkip) vinden in de taartwarmers.
De evolutie van restaurantketens en bakkerijen hielp de vleestaart gedijen . In 1977 creëerde het lokale supermarktbedrijf Progressive Enterprises het fastfoodrestaurant Georgie Pie, met als doel een Kiwi-flair toe te voegen aan de geanatomiseerde fast food-boom in het tijdperk. De keten, waarvan het menu volledig bestond uit in massa geproduceerde pasteien, sloot in de jaren negentig vanwege financiële moeilijkheden. McDonald's (die het merk Georgie Pie verwierf vóór de sluiting) introduceerde Georgie Pies in 2013 op haar menu voor Nieuw-Zeeland.
Meat Pies in New Zealand | © Wesley Fryer / Flickr
In 1997 werd een nieuwe mijlpaal bereikt. De Bakels New Zealand Pie Awards zijn vastgesteld en lopen nog steeds jaarlijks door tot op de dag van vandaag. De onderscheiding erkent de beste taartbakkers en -fabrikanten in het hele land en helpt de plaatselijke liefdesaffaire te koesteren voor dit gerenommeerde gerecht. Er worden prijzen toegekend voor het beste gehakt en jus, kip en groente, spek en ei, gastronomisch vlees, gastronomisch fruit, aardappelblad, vegetarisch, groothandel, caféboetiek en de beste taartwinnaar.
In de huidige tijd is elk deel van de het land heeft zijn eigen draai aan het traditionele gebak. Zeevruchtentaarten zijn vaak te vinden in de regio's Auckland, Northland en Coromandel, terwijl Nelson een voorliefde heeft voor wildvleespastei. De kwaliteit is ook sterk verbeterd. Goedkope stukken vlees zijn niet langer de norm voor taartmakers, die tegenwoordig vetarme gebakjes, fijnere kookmethodes en slankere stukken vlees omarmen.
Gouden medaille taart van Rob's Patisserie in Ponsonby, Auckland | © ItravelNZ / Flickr
