Hoe De Olifant Het Nationale Symbool Van Thailand Werd
Er zijn een aantal redenen waarom dit gigantische dier werd gekozen als het nationale symbool van Thailand, een belangrijke reden hiervoor was dat de Thaise bevolking de ongelooflijke kracht, duurzaamheid en levensduur van de olifant vierde.
De witte olifant (eigenlijk meer roze van kleur) is ook een symbool van royalty in Thailand. Volgens de boeddhistische traditie, aan de vooravond van de geboorte van Boeddha, had zijn moeder een droom en kreeg hij een lotusbloem van een witte olifant. Het dier was zo vereerd en gerespecteerd dat het zelfs tot de vroege jaren 1900 op de Siamese vlag was. Omdat witte olifanten ongelooflijk zeldzaam waren, werden ze alleen gebruikt voor koninklijke taken.
"The White Elephant Flag" Thaise nationale vlag, 1855-1916 | Sodacan / Wikimedia Commons
Zo kwam de West-witte olifantengiftuitwisseling tot stand: Thaise koningen zouden witte olifanten aanbieden als geschenk aan hun rivalen, maar omdat de dieren als heilig werden beschouwd, konden de olifanten niet aan het werk worden gebracht, gemaakt nuttig op welke manier dan ook, of worden weggegeven. In plaats daarvan moest de ontvanger van dit geschenk er gewoon voor zorgen, wat een dure onderneming is. De witte olifant werd gezien als een last, maar een die de ontvanger van de gift kon wegnemen, vandaar de vakantie uitwisselingsgame.
Geschiedenis van de olifant in Thailand
De rol van de olifant in Thailand begon al in de late jaren 1500 . De Thais maakten gebruik van de enorme omvang en kracht van olifanten om te vechten tegen de Birmese, Maleisiërs en de Khmer om het koninkrijk te beschermen. Naast een rol te spelen in de gevechten in Thailand, werden olifanten generaties lang in het hele land aan het werk gezet. . Van het slepen van teakhout tot het kappen van de dichte jungle in het noorden, olifanten werden gebruikt in plaats van machines. Olifanten werden tot ongeveer 10 jaar oud getraind voordat ze daadwerkelijk aan het werk werden gebracht, en zij trokken pas op ongeveer 60-jarige leeftijd met pensioen.
Olifanten waren sleutel in de houtkapindustrie van Thailand, c.1969 | © Barry Lewis / Flickr
Helaas is het aantal olifanten in Thailand sinds het begin van de 20e eeuw afgenomen van ongeveer 100.000 tot minder dan 5.000. Omdat olifanten niet meer konden worden gebruikt voor houtkap (wat in 1989 verboden was), werden ze in de toeristenwereld gedrongen en gedwongen toeristen mee te laten trekken door de jungle of voor menigten te spelen.
Olifantenfeesten
Omdat de olifant is het nationale symbool van Thailand, ze zijn de belangrijkste attractie op vele festivals en evenementen. Duizenden inwoners trekken massaal naar de Surin Elephant Round-up (zeker de meest populaire van allemaal) in het derde weekend van november om te zien hoe honderden olifanten spelletjes spelen en deel uitmaken van ceremonies. Polo-spelers komen van over de hele wereld om op deze dieren te rijden tijdens het King's Cup Elephant Polo-toernooi, gehouden in Bangkok.
Olifanten in Thailand vandaag
Olifanten zijn te vinden in junglezakken in Thailand. Thungyai Naresuan Wildlife Sanctuary, gevonden in de provincies Uthai Thani, Tak en Kanchanaburi, heeft onlangs een toename gezien van olifanten in het westelijke bos. Het oostelijke bos van Dong Phayayen-Khao Yai heeft ook een toename van de olifantenpopulatie gezien. De meeste olifanten zoeken hun toevlucht in nationale parken in heel Thailand, terwijl ze langzaam hun natuurlijke habitat verliezen aan zaken als stroperij en houtkap. Meer dan de helft van de meer dan 3000 in gevangenschap levende olifanten in Thailand worden gebruikt voor toerisme of worden aan het werk gezet, en de levensomstandigheden zijn niet altijd geschikt voor hen. De hoge kosten van het onderhouden van een olifant hebben veel eigenaren verwaarloosd om te zorgen voor de basisbehoeften van het dier, en overbevolking kan ook een probleem zijn. Veel toeristen trekken tegenwoordig naar het Koninkrijk in de hoop deze dieren te zien en te berijden; onbekend voor hen, ze voeden een wrede praktijk. Om bereden te worden, moeten olifanten, inclusief diegenen die de oerwouden hebben gelogd, eerst een proces doorlopen dat bekend staat als
Phajaan
("de verliefdheid"), waarin ze worden gemarteld totdat ze worden ondergedompeld.
Dat gezegd hebbende, er zijn een aantal ethische heiligdommen. Bezoekers van plaatsen zoals het Elephant Nature Park in Chiang Mai kunnen er zeker van zijn dat dieren niet worden uitgebuit en goed worden verzorgd, en bezoekers mogen op een positieve manier met hen communiceren. Andere ethische heiligdommen van olifanten zijn Boon Lott's Elephant Sanctuary en Wildlife Friends Foundation Thailand.
Meer dan de helft van de meer dan 3000 in gevangenschap levende olifanten in Thailand worden gebruikt voor toerisme of worden aan het werk gezet, en de levensomstandigheden zijn niet altijd geschikt voor hen. De hoge kosten van het onderhouden van een olifant hebben veel eigenaren verwaarloosd om te zorgen voor de basisbehoeften van het dier, en overbevolking kan ook een probleem zijn. Veel toeristen trekken tegenwoordig naar het Koninkrijk in de hoop deze dieren te zien en te berijden; onbekend voor hen, ze voeden een wrede praktijk. Om bereden te worden, moeten olifanten, inclusief diegenen die de oerwouden hebben gelogd, eerst een proces doorlopen dat bekend staat als
Phajaan
("de verliefdheid"), waarin ze worden gemarteld totdat ze worden ondergedompeld.
Dat gezegd hebbende, er zijn een aantal ethische heiligdommen. Bezoekers van plaatsen zoals het Elephant Nature Park in Chiang Mai kunnen er zeker van zijn dat dieren niet worden uitgebuit en goed worden verzorgd, en bezoekers mogen op een positieve manier met hen communiceren. Andere ethische heiligdommen van olifanten zijn Boon Lott's Elephant Sanctuary en Wildlife Friends Foundation Thailand.
