Ontmoet Criolo: Beroemdste Rapper Van Brazilië
Rinha dos MCs , een evenement dat wekelijkse rapshows, freestyle-gevechten en graffiti- en fotografietentoonstellingen hield. Het was een arena die een rijke diversiteit aan talent vierde en een platform bood voor aanstormende kunstenaars. Het blijft nog steeds een belangrijke en invloedrijke gebeurtenis in de hedendaagse stedelijke scène. <2006> In 2006 bracht Criolo zijn debuutalbum uit, Ainda Há Tempo
(There's Still Time), waarmee hij in São Paulo een reputatie opdeed als een van de belangrijkste en meest opwindende rappers in de stad. Het keerpunt in zijn carrière kwam echter in 2011 toen hij zijn eerste album uitbracht, Nó na Orelha (Node in the Ear), eerst in Brazilië en later internationaal in 2012. Het was dit album dat zijn muziek opnam voorbij Brazilië en bracht de mogelijkheid voor live optredens niet alleen thuis, maar ook rond Noord-Amerika, Europa en Australië. Het album, Nó na Orelha,
werd bekroond beste album bij de Braziliaanse Music Video Awards in 2011. Het was duidelijk een rapalbum maar het combineerde fascinerende elementen van samba, brega en reggae. Criolo had deze stijl jarenlang rustig gemengd, maar dit album markeerde een fase in zijn carrière waarin jaren van experimenteren eindelijk openbaar werden gemaakt. Deze extra elementen kwamen voort uit de invloeden van het noordoosten waar zijn migrantenouders vandaan komen. Opgroeien in een wijk van een miljoen mensen uit alle hoeken van Zuid-Amerika bracht Criolo op een mix van culturele informatie en geluiden, en het werd natuurlijk voor hem om muzikale stijlen te mixen. Het resultaat was een rauw en toch goed georkestreerd album met een geluid dat niet echt leek op alles wat eerder was gehoord. Hij liet zijn album gratis beschikbaar op zijn website en beweerde dat hij de dialoog tussen mensen wilde verlichten, barrières wilde opheffen en muziek beschikbaar wilde stellen voor iedereen die het wilde, wanneer zij het wilden. In minder dan een maand hebben meer dan 50.000 mensen het gedownload. Criolo wordt in heel Brazilië zeer gerespecteerd vanwege zijn sterke waarden voor rechtvaardigheid, vooral wat betreft rassendiscriminatie, sociale ongelijkheid en de beperkte vooruitzichten voor jonge mensen die opgroeien in de buitenwijken. Criolo beschreef ooit een scène uit zijn kindertijd die zijn muziek en moraal beïnvloedde. Hij had thuis een ongeluk gehad en zijn vader, bezorgd om zijn zoon, pakte hem op en droeg hem naar het ziekenhuis. Bij aankomst riepen de verpleegsters de politie op en dachten dat de vader hem had gekidnapt omdat het vreemd was voor een zwarte man om een blank kind te dragen.
Zijn teksten in zijn liedjes zijn krachtig en diep en vangen de enge realiteit op van veel mensen in armere voorsteden, maar biedt toch een opbeurend sprankje hoop. In zijn nummer,
Não Existe Amor em SP
(Love Does not Exist in São Paulo), zingt hij: "Er is geen liefde in SP De bars zitten vol lege zielen
Hebzucht trilt, ijdelheid prikkelt
Geef me mijn leven terug en sterf
Verdrinken in zijn eigen zee van gal
Hier gaat niemand naar de hemel
Je hoeft niet te sterven om God te zien
U hoeft niet te lijden om te weten wat het beste voor u is
Ontmoeting met twee wolken Een van zijn meest bekende liedjes is
In elk puin, op elke hoek
Geef me een drankje van het leven
Je hoeft niet te sterven om God te zien. P>
Ha Tempo
(There's Still Time), met teksten als:
"Mensen zijn niet slecht Ze zijn gewoon verloren Er is nog tijd."
Criolo vertegenwoordigt hoop voor armere gemeenschappen in Brazilië, biedt buitenstaanders een eye-opening kijkje in een andere realiteit terwijl het een platform biedt voor discussie over sociale kwesties, onrecht en de dagelijkse problemen van veel mensen in het land. Het zijn deze waarden en factoren die Criolo tot een van de belangrijkste en meest geliefde moderne muzikanten in Brazilië hebben gemaakt, en een zeer gerespecteerde rapper op het wereldtoneel.