Een Inleiding Tot De Mexicaanse Literatuur In 10 Werken
Pedro Páramo door Juan Rulfo
De ongeëvenaarde klassieker van de Mexicaanse literatuur , Juan Rulfo's Pedro Páramo (1955) ontving een lauwe ontvangst bij de eerste release, voordat hij de veelgeprezen roman werd die het vandaag is. Pedro Páramo, beschrijft de reis van protagonist Juan Preciado, terwijl hij op zoek gaat naar zijn vader na de dood van zijn moeder, wordt algemeen beschouwd als zijnde gevestigd in de echte Mexicaanse stad Comala, Colima. Niet alleen vanwege zijn uitstekende plot, maar ook omdat hij een pre-cursor was voor het magische realisme als geheel, beïnvloedde deze roman Gabriel García Márquez enorm.
© El Fondo de Cultura Económica / Juan Rulfo | WikiCommons
Como agua para chocolate door Laura Esquivel
Een andere even en misschien meer algemeen erkende Mexicaanse roman is Como agua para chocolate (1989) . Een meer ontwikkeld voorbeeld van magisch realisme dan de bovenstaande tekst, Laura Esquivel's debuutroman volgt Tita terwijl ze zich probeert te verenigen met de liefde van haar leven, Pedro. Door verschillende familiale interferenties en complicaties verloopt het echter niet helemaal zoals gepland. Koken is een sleutelfactor in de tekst en elk hoofdstuk begint met een recept. Er is ook een film uit 1992 gebaseerd op het boek.
© Doubleday / Como agua para chocolate | © Ansgar Ubeda / Flickr
Cartucho door Nellie Campobello
Een niet-lineaire, korte en semi-autobiografische roman van de auteur Nellie Campobello, die overigens misschien beter bekend staat als balletdanseres die het Mexicaanse nationale ballet oprichtte en leidde de Mexican National School of Dance voor een periode. Cartucho (1931) is het meest belangrijk vanwege zijn status als een van de weinige vrouwelijke visies van de Mexicaanse revolutie, en de gunstige presentatie van Pancho Villa en zijn aanhangers. Critici suggereren zelfs dat de impact van Campobello's accounts invloed heeft gehad op latere Mexicaanse auteurs als Elena Poniatowska en Juan Rulfo.
© WikiCommons / Pancho Villa | © Bain Nieuws Service / WikiCommons
Los ingrávidos door Valeria Luiselli
Valeria Luiselli is een van Mexico's helderste hedendaagse talenten en heeft tot nu toe drie teksten gepubliceerd - Papeles falsos (2013) is een verzameling essays, terwijl Los ingrávidos (2012) en La historia de misdenteses (2015) romans zijn. Mario Bellatín begeleidt het werk van Luiselli als een essentiële lectuur voor iedereen die geïnteresseerd is in de wereld van de Mexicaanse literatuur, hedendaags of anderszins en haar debuut is waarschijnlijk de beste plaats om te beginnen. Ze is ook in andere talen vertaald.
© Sexto Piso / Valeria Luiselli | © Fourandsixty / WikiCommons
Salón de belleza door Mario Bellatín
Sprekend over Bellatín, deze Peruaans-Mexicaanse schrijver is de auteur van een andere belangrijke Mexicaanse tekst: Salón de belleza (1994). Als je te weinig tijd hebt en toch de wereld van de Mexicaanse literatuur wilt ontdekken, is de angstaanjagende Salón de belleza de plek om te beginnen. In slechts 60 bladzijden vertelt Bellatín een gelijkenis verhaal dat elegant over het leven, de dood en de verdringing van de ongewenste van de zorg van de samenleving herkauwt. Het heeft ook, vreemd genoeg, een intrigerende focus op tropische vissen die een kernonderdeel vormen van de boodschap van de novelle.
Spaanse editie | © Tusquets Editores / Italiaanse editie | © La Nuova Frontiera
Poemas (1953-1955) van Rosario Castellanos
Rosario Castellanos, een vooraanstaande dichter van de 20e eeuw, die deel uitmaakt van de generatie van 1950, heeft ook zowel een cultureel centrum als een park in de naam Mexico City ter ere van haar. Poemas (1953-1955) (1957) is een goed uitgangspunt om deze dichter te leren kennen, wiens gedicht 'Valium 10' alom wordt beschouwd als een geweldig werk als de 'papa' van Sylvia Plath. Ze schreef regelmatig over feministische onderwerpen en liet ondanks haar vroege dood een indrukwekkende erfenis achter die rechtvaardigt dat ze wordt opgenomen in onze inleiding tot de Mexicaanse literatuur.
Tombstone van Rosario Castellanos | © Thelmadatter / WikiCommons / Rosario Castellanos | © Source / WikiCommons
The House on Mango Street door Sandra Cisneros
De Mexicaans-Amerikaanse auteur Sandra Cisneros publiceerde voor het eerst haar baanbrekende, korte tekst, The House on Mango Street, in het Engels. Toch geldt het zeker als een van de meest gelezen boeken voor een echte kennismaking met het literaire erfgoed van het land, geschreven zoals het is door een Chicana en over de Chicano-cultuur. Het is gevestigd in Chicago, de geboorteplaats van Cisneros zelf, het is een klein coming of age-verhaal dat het verhaal van Esperanza Cordero volgt en nu regelmatig wordt opgenomen in de schoolprogramma's in de VS.
© Scholastic / Sandra Cisneros | © ksm36 / WikiCommons
El laberinto de la soledad van Octavio Paz
Octavio Paz is bijna zeker een van de eerste auteurs die in je opkomt als je denkt aan Mexicaanse literatuur, dus de opname van zijn essay El laberinto de la soledad (1950) is praktisch een gegeven. Gemakkelijk zijn beroemdste tekst, ondanks zijn brede repertoire van essays, romans en literatuur, El laberinto de la soledad richt zich primair op Mexicaanse identiteit, aanscherping van bepaalde gebeurtenissen of tradities, zoals de revolutie, de student uit 1968 bloedbad en de Dag van de Doden. Een opvallend element in dit essay is het onderzoek van Paz naar de Mexicaanse uitdrukking la chingada.
© Penguin Books / Octavio Paz | © Jonn Leffmann / WikiCommons
La noche de Tlatelolco door Elena Poniatowska
Een andere auteur die schreef over de gruwelijke gebeurtenissen van 1968 was Elena Poniatowska, in haar oorspronkelijke tekst La noche de Tlatelolco (1971). In deze tekst verzamelde de in Mexico geboren Mexicaanse auteur getuigenissen over wat er gebeurde in de aanloop naar de brute moordpartijen in Mexico-stad, en gaf hij ooggetuigenverslagen van de feitelijke gebeurtenissen zelf. Een holistisch verslag van de tragische en vermeende regering heeft moorden gelast, het zorgt voor essentieel, zo verontrustend, lezen. Evenzo, haar tekst uit 1988
La muerte de Artemio Cruz door Carlos Fuentes
Ten slotte kan het belang van Carlos Fuentes 'roman uit 1962
La muerte de Artemio Cruz niet worden onderschat. Niet alleen beschouwd als een van de belangrijkste teksten van Mexico, maar als een van Latijns-Amerika als geheel, vertelt La muerte de Artemio Cruz de fictieve verslagen van de ervaringen van protagonist Artemio Cruz tijdens de Mexicaanse Revolutie en de uiteindelijk corrumperende invloed die macht kan uitoefenen zelfs over revolutionairen. © El Fondo de Cultura Económica / Carlos Fuentes | © Abderrahman Bouirabdane / WikiCommons
